ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1535

คืนนั้น เหล่าประชาชนของหมู่บ้านภูเขาต้อนรับอู๋เป่ยอย่างอบอุ่น เด็กสาวร้องเพลงและเต้นรำหน้ากองไฟ เหล่าผู้เฒ่าเผ่าเอาเหล้าชั้นเลิศออกมา เนื้อที่ดีที่สุด

กินอิ่มดื่มอิ่ม อู๋เป่ยถูกจัดไว้ในอาคารไม้ไผ่ที่ดีที่สุดในหมู่บ้าน อาคารไม้ไผ่มีทั้งหมดสามชั้น อู๋เป่ยฝึกฝนอยู่ชั้นบนสุด

คืนอันเงียบสงบ เขาหยิบหินวิญญาณออกมาหนึ่งก้อน พยายามดูดซับพลังงานของมัน เขาถือหินวิญญาณด้วยมือทั้งสองข้าง เริ่มฝึกฝนวิชาลมหายใจ อักขระยันต์ในหินวิญญาณสว่างขึ้น เส้นดายของพลังงาน กลายเป็นแสงและทะลุเข้าไปในฝ่ามือของเขา

ตอนที่พลังงานเหล่านี้เข้าไปในเส้นเมอริเดียน อู๋เป่ยรู้สึกได้ถึงความแสบร้อนอย่างหนึ่ง ถ้าหากไม่ใช่เพราะร่างกายของเขาแข็งแกร่ง เส้นเมอริเดียนนั้นกว้างและแข็งแกร่ง ครั้งนี้จะต้องเจ็บปวดจนกระโดดขึ้นมาอย่างแน่นอน

แม้ว่าจะเป็นแบบนี้ เขายังคงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก จนกระทั่งพลังงานของหินวิญญาณก้อนแรกถูกดูดซับจนหมด หลังจากอักขระยันต์ของหินวิญญาณหายไปทั้งหมด ความรู้สึกแบบนี้ถึงจะบรรเทาลงบ้างเล็กน้อย

พลังวิญญาณไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเขา ขัดเกลาเส้นเมอริเดียนและร่างกาย หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของเขา ความเจ็บปวดในตอนแรก แต่ค่อยๆ มีความผ่อนคลายอยู่ในท่ามกลางความทรมาน มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดและมีความสุข

เขาดูดซับหินวิญญาณก้อนที่สองต่อไป ยิ่งดูดซับมากเท่าไหร่ ความเจ็บปวดก็ยิ่งบรรเทาลง ร่างกายของเขาเริ่มคุ้นเคยกับพลังวิญญาณที่ไม่มีข้อบกพร่องนี้แล้ว

ดูดซับพลังวิญญาณเสร็จ อู๋เป่ยเริ่มฝึกฝนเคล็ดวิชาเทียนตี้ซวนหวงใหม่อีกครั้ง เขามีรากฐานของผู้เที่ยงแท้ และมีหินวิญญาณอยู่ข้างกาย เวลาฝึกฝนขึ้นมาแล้วรวดเร็วอย่างมาก ช่วงฝึกลมปราณ ฝึกเทพ และสร้างรากฐานวิชา และคนเซียน หลังจากนั้นจึงบรรลุถึงระดับสูงสุดของคนเซียนอย่างรวดเร็ว

ยังต้องการฝึกฝนต่อ แต่บนตัวของเขาไม่มีหินวิญญาณแล้ว ไม่มีทางเลือก สามารถทำได้แค่หันไปเปิดช่องวิญญาณและช่องเทพบนตัว

การฝึกฝนทั้งสองแบบ สนับสนุนกันและกัน พลังยุทธ์ของคนเซียนมีประโยชน์อย่างมากต่อระดับผู้เที่ยงแท้ ความเร็วในการเปิดช่องวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก

ช่วงเวลาสามวัน ประชาชนของหมู่บ้านภูเขาต้อนรับด้วยอาหารและเครื่องดื่มชั้นดี อู๋เป่ยนอกจากการกินแล้วก็คือการฝึกฝน ในไม่ช้าก็เปิดช่องวิญญาณได้ทั้งหมดแล้ว ช่องเทพก็ถูกเปิดไปครึ่งหนึ่งแล้วเหมือนกัน

บ่ายของวันนี้ ทันใดนั้นก็มีเสียงคำรามของเสือดังมาจากนอกหมู่บ้าน ชาวบ้านบางคนมารายงาน

อู๋เป่ยรีบออกไปนอกหมู่บ้าน เพียงแค่เห็นเสือออกมาจากทางเข้าหมู่บ้าน มีอย่างน้อยร้อยตัว เยอะกว่าก่อนหน้านี้อย่างมาก

จูอวี่เหยียน : “เพื่อนหลี่ ดูเหมือนว่าผู้เที่ยงแท้หู่มาแก้แค้นแล้ว”

อู๋เป่ย : “มาได้เหมาะเวลาพอดี!”

เขาดึงดาบยาวออกมา เดินก้าวใหญ่ไปทางฝูงเสือ เขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร ทันทีที่เสือเหล่านั้นมองเห็นเขา รีบวิ่งหนีออกไปเลย

ในป่าทึบ มีชายคนหนึ่งเดินออกมา มีเคราสีดำและผมสีดำ สวมชุดลัทธิเต๋าที่ทำจากหนังเสือ หน้าตาแปลกประหลาดเล็กน้อย

เขาจ้องอู๋เป่ย ถามเสียงลึก : “แกเองเหรอ ที่ฆ่าเสือของฉัน”

อู๋เป่ย : “เสือของแกมากินคน ยกโทษให้ไม่ได้ คุกเข่าขอความเมตตาตอนนี้ ฉันสามารถมอบความตายให้แกได้!”

ผู้เที่ยงแท้หู่โกรธอย่างมาก : “เด็กน้อยผู้โง่เขลา จะทำให้แกรู้ถึงความร้ายกาจของฉัน!”

เขาชี้นิ้วมือขวาออกมาหนึ่งนิ้ว สายฟ้าหนึ่งตกลงมาจากท้องฟ้า โจมตีไปที่ร่างกายของอู๋เป่ย นี่เป็นวิชาสายฟ้าอย่างหนึ่ง แต่เห็นได้ชัดว่าค่อนข้างเป็นช่วงเริ่มต้น

อู๋เป่ยเป็นวิญญาณสายฟ้าและวิญญาณฟ้าผ่า นอกจากนี้ยังได้รับมรดกจากเจ้าแห่งสายฟ้า สายฟ้าเหล่านี้สำหรับเขาแล้ว แก้คันไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

เขาตบเสื้อผ้าของเขาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น พูดอย่างเย็นชา : “มีความสามารถแค่นี้ก็กล้ามาขี้โม้เหรอ กินหนึ่งดาบของฉันสะ!”

เขากระโดดขึ้นไปในอากาศ ฟันแสงดาบลงมา

ผู้เที่ยงแท้หู่คิดไม่ถึงเลยว่าอู๋เป่ยจะเร็วขนาดนี้ บินถอยไปอย่างรวดเร็ว กลับช้าไปหนึ่งก้าว ไหล่ครึ่งหนึ่งถูกตัดออกด้วยแสบดาบ เลือดไหลออกมาโดยตรง

เขากรีดร้องหนึ่งที หันตัวแล้วเตรียมหนี ถูกอู๋เป่ยเตะจนล้มลงกับพื้น

ผู้เที่ยงแท้หู่ตกใจอย่างมาก : “โปรดไว้ชีวิตด้วย! ผมมีหินวิญญาณ มีหินวิญญาณเยอะอย่างมาก!”

อู๋เป่ยวางดาบไว้ที่คอของเขา ถาม : “แกมีหินวิญญาณเยอะมากเลยเหรอ”

ผู้เที่ยงแท้หู่พยักหน้า : “ใช่ ผมมีหินวิญญาณเยอะอย่างมาก!”

อู๋เป่ยสนใจอย่างมาก ถามเขา : “แกเอาหินวิญญาณมาจากไหน มีเท่าไหร่”

คุณภาพของดาบวิเศษนี้ค่อนข้างดี ตัดเหล็กเหมือนดินเหนียว บวกกับพลังเที่ยงแท้ที่แข็งแกร่งของเขา ในไม่ช้าก็ขุดหลุมลึกยี่สิบกว่าเมตรออกมา ยิ่งลงไปข้างล่างเท่าไหร่ พลังวิญญาณในหลุมก็หนาแน่นขึ้นเท่านั้น คุณภาพของหินก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เนื่องจากถูกพลังวิญญาณแทรกซึมเข้ามาหลายปี ทำให้ภายในหินเหล่านี้มีพลังวิญญาณแทรกเข้าไปด้วยเล็กน้อย ทำให้พวกมันแข็งขึ้นเรื่อยๆ

ขุดจนถึงสุดท้าย แม้แต่ดาบวิเศษก็ตัดไม่ได้แล้ว อู๋เป่ยสามารถทำได้แค่เปลี่ยนเป็นอาวุธอย่างอื่น หลังจากใช้อาวุธเสียสี่อันติดต่อกัน เขาก็ขุดหินวิญญาณก้อนแรกออกมา

นี่เป็นหินวิญญาณธรรมดาก้อนหนึ่ง เหมือนกับที่เขาซื้อมา ดวงตาของเขาเป็นประกาย โยนหินวิญญาณไปให้จูอวี่เหยียนที่อยู่ข้างบน พูดด้วยรอยยิ้ม : “อวี่เหยียน คุณลองดูหินวิญญาณก้อนนี้เป็นยังไง”

ดวงตาสวยของจูอวี่เหยียนเปล่งประกาย : “คุณไม่ได้อาศัยโชคเลยด้วยซ้ำ”

อู๋เป่ยหัวเราะฮ่าฮ่าหนึ่งที : “ไม่ว่าจะอาศัยโชคหรือไม่ ยังไงสะหินวิญญาณเหล่านี้ก็เป็นของพวกเราแล้ว”

อู๋เป่ยขุดที่ดินกว้างสิบเมตรไว้ข้างใต้ ขุดหลุมลึกเจ็ดหรือแปดเมตร ค้นพบหินวิญญาณสามร้อยกว่าก้อนข้างใน!

การขุดหินวิญญาณต้องใช้ความพยายามอย่างมาก รอให้เขาขุดหินวิญญาณออกมาทั้งหมดแล้ว ก็เป็นช่วงเช้าของวันถัดไปแล้ว

เขาคลานออกมาจากหลุม เช็ดเหงื่อและพูด : “พักผ่อนสักพัก กินอะไรก่อน”

จูอวี่เหยียนหยิบอาหารและน้ำออกมาจากวงแหวนจัดเก็บ ทั้งสองคนกินง่ายๆเล็กน้อย

จูอวี่เหยียนพูดด้วยรอยยิ้ม : “หินวิญญาณสามร้อยก้อน ผู้ฝึกฝนมากมายไม่เคยได้เห็นตลอดชีวิต”

อู๋เป่ย : “ขุดอีกหลายร้อยก้อน พวกเราฝึกฝนอยู่ที่นี่สักพักหนึ่งแล้วกัน”

พูดถึงตรงนี้ เขาถาม : “อวี่เหยียน ผมสามารถไปทดลองฝึกฝนได้แล้วใช่ไหม”

จูอวี่เหยียนพยักหน้า : “ได้แน่นอน เพียงแต่ ทางที่ดีที่สุดคือทะลวงไปถึงขั้นตี้เซียนแล้วค่อยไปเข้าร่วมทดลองฝึกฝนดีกว่า ฉันได้ยินมาว่าทดลองฝึกฝนอันตรายอย่างมาก ผู้ฝึกฝนฆ่ากันเอง”

อู๋เป่ย : “อืม หินวิญญาณของที่นี่ สามารถสนับสนุนให้ผมทะลวงขั้นตี้เซียนได้”

จูอวี่เหยียนพูดด้วยรอยยิ้ม : “ได้ อย่างนั้นพวกเราฝึกฝนบนภูเขาเสือแล้วกัน จนกระทั่งทะลวงถึงขั้นตี้เซียน!”