ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1545

ศิษย์ชายคนนั้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับอย่างนอบน้อม : "ทักทาย ท่านเจ้าสำนัก"

อู๋เป่ยขานตอบรับ "อืม" เขามองไปที่ลูกศิษย์อัจฉริยะคนนี้และพบว่าเขามีคุณสมบัติที่ดีมาก

เขาถามว่า: "ชื่ออะไร?"

ศิษย์ชาย: "เรียนเจ้าสำนัก ผมชื่อจางชวีหลิง"

“ทำไมถึงต้องมีเรื่องกับผู้อาวุโส?”

ศิษย์ชายคนนั้นเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า: "ข้าต้องการฝึกวิชาดาบขั้นที่สูงกว่านี้ แต่ผู้อาวุโสบอกว่าผมไม่ตรงตามข้อกำหนด ผมถามพวกเขาว่าข้อกำหนดคืออะไร แต่พวกเขาบอกไม่ได้ ผมก็เลยโกรธจนเสียมารยาท”

อู๋เป่ย: "นายลงมือกับผู้อาวุโสงั้นเหรอ?"

จางชวีหลิงคุกเข่าลงกับพื้น: "เป็นความผิดของศิษย์เอง"

อันที่จริงอู๋เป่ยไม่จำเป็นต้องลงมืออะไรเลยด้วยซ้ำ เพราะจางชวีหลิงคนนี้เอง ก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังดาบอันมหาศาลที่แผ่ออกมาจากร่างกายของอีกฝ่าย เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าอู๋เป่ย เขาเป็นเหมือนเพียงแค่เรือใบ ส่วนอู๋เป่ยเปรียบเสมือนมหาสมุทร ตอนนี้มหาสมุทรสงบลง แต่ถ้าหากมันปะทุขึ้นมาเมื่อไหร่ล่ะก็ เรือใบก็คงไม่เหลือแม้แต่ซาก!

อู๋เป่ยมองไปที่เขาแล้วพูดว่า: "เรื่องนี้ไม่อาจโทษผู้อาวุโสได้ บทที่เหนือกว่าจักรพรรดิดาบนั้นฉันยังไม่ได้ลงมือเขียน เพราะว่าฉันไม่คิดว่าจะมีคนที่ฝึกได้ไวขนาดนี้"

จางชวีหลิงมีสีหน้าภาคภูมิใจ อันที่จริงเขาก็มีสิทธิ์ที่จะภาคภูมิใจจริง ๆ นั่นแหละ เพราะถึงยังไงเขาก็เป็นคนแรกที่เป็นจักรพรรดิดาบในตำนาน

อู๋เป่ยยิ้มเย็า: "จางชวีหลิงระดับพลังยุทธ์ของนายยังห่างจากศิษย์พี่หญิงของนายมาก"

จางชวีหลิงตกตะลึง ศิษย์พี่หญิง? เขาถามว่า “ท่านเจ้าสำนัก ศิษย์พี่หญิงคนไหนกัน?”

อู๋เป่ย: "หวงเอ๋อ อยู่ไหม?"

ร่างสีแดงเพลิงปรากฏขึ้นในสนาม ร่างนั้นก็คือหงส์เพลิงน้อย หงส์เพลิงน้อยเคยผ่านการเปลี่ยนแปลงทั้งเก้าเทพหงสามาก่อน อีกทั้งยังฝึกคัมภีร์ดาบเทียนจีถึง 10 ความแข็งแกร่งแทบจะไม่ด้อยไปกว่าอู๋เป่ยในเวลานั้น

หงส์เพลิงน้อยยิ้มพลางพูดว่า "คุณพ่อ! กลับมาแล้วเหรอ?"

อู๋เป่ย: "หงส์เพลิงน้อย ทำไมลูกไม่ลองแข่งขันกับจางชวีหลิงล่ะ?"