ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1546

เงื่อนไขสำหรับบทปราชญ์ดาบคือบรรลุถึงขั้นขอบเขตเซียนประตูมังกร ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขียนขึ้นมา แต่ว่าเขาใช้เวลาสามวันในการเขียนบทปราชญ์ดาบจนสำเร็จ ระดับความยากของบทปราชญ์ดาบนั้นมากกว่าบทจักรพรรดิดาบมากนักและเงื่อนไขนี้สำหรับผู้ฝึกพลังยุทธ์เป็นเงื่อนไขที่ยากมาก

เมื่อเขียนบทปราชญ์ดาบบทนี้จนแล้วเสร็จแล้ว เขาออกคำสั่งให้พิมพ์ลงในหนังสือ บุคคลแรกที่จะได้รับมันแน่นอนว่าย่อมเป็นจางชวีหลิง

วันนี้ เขากลับบ้านเพื่อไปพบเขอเอ่อร์และติงเอ่อร์แต่เมื่อมาถึงจึงพบว่าติงเอ่อร์ไม่รู้ไปวิ่งเล่นอยู่ที่ใด คนทั้งบ้านต่างตามหากันจ้าละหวั่น

อู๋เป่ยกลับไม่กังวล ถึงแม้เขาจะหนีไปเล่นที่ใดก็คงไม่สามารถออกไปจากหลิงฉวนได้ เมื่อเปิดพลังจิตค้นหา ครู่เดียวเขาก็พบว่าตอนนี้ติงเออร์ซ่อนตัวอยู่ใต้ดินลึกลงไปหลายพันเมตรและกำลังเล่นอยู่กับสัตว์ร้ายทุนจิน

สัตว์ร้ายทุนจินตัวนี้ ถูกเลี้ยงที่บ้านของอู๋เป่ยมาเป็นระยะเวลาหนึ่ง คิดไม่ถึงว่ามันจะชอบติงเออร์ขนาดนี้ถึงกับพาติงเออร์เข้าไปยังถ้ำของมัน

อู๋เป่ยยกเท้าขึ้นและกระทืบลงไป พื้นดินสั่นสะเทือน และสัตว์ร้ายทุนจินก็กลอกตาขึ้นและดันตัวของติงเออร์ขึ้นไป

ไม่นาน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยดินของติงเออร์ก็หัวเราะเสียงดังขณะที่ปีนขึ้นมา เจ้าเด็กนี่อายุยังน้อยแต่ก็สามารถวิ่งเล่นกระโดดเล่นได้ และแต่ละก้าวก็เต็มไปด้วยชีวิตชีวา

อู๋เป่ยถาม : “เจ้าเหลืองน้อยเล่า?” เจ้าเหลืองน้อยที่พูดถึงก็คือมังกรเหลืองน้อยตัวนั้น

เหรินซานซาน: “หวงหลงดำลงไปใต้ทะเลสาบเห็นบอกว่าจะลอกคราบ”

อู๋เป่ยอุ้มติงเออร์ขึ้นมา จากนั้นเขาก็จับติงเออร์ลงในอ่างอาบน้ำล้างตัวที่เต็มไปด้วยคราบดิน ติงเออร์กลับสะบัดแขนขากระพือปีกตีกระทบจนน้ำสาดกระจายกระเด็นใส่ตัวและใบหน้าของอู๋เป่ย

“ติงเออร์ อยู่นิ่งๆ” อู๋เป่ยไม่มีหนทาง ในปากได้แต่ส่งเสียงโวยวาย

เมื่ออาบน้ำให้ติงเออร์จนสะอาดแล้ว เหรินซานซานจึงเปลี่ยนชุดใหม่ให้เขาเปลี่ยน แต่ทันทีที่เปลี่ยนเสร็จ เด็กน้อยก็วิ่งไปที่สระน้ำอีกครั้งและกระโจนลงไปในบ่อ

อู๋เป่ยไม่สนใจเด็กน้อยแล้ว เหรินซานซานไม่วางใจรับร้อนพาเหล่าคนรับใช้ไปจับติงเออร์ ไม่นานภายในสวนก็เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย

สัตว์ร้ายทุนจินที่กำลังเจาะรูเพื่อกลับเข้าไปในถ้ำของมัน อู๋เป่ยก็จับหางของมันแล้วพูดว่า : “เจ้าสัตว์ร้ายทุนจิน ในมือของฉันมีโลหะอยู่ นายต้องการไหม?”

สัตว์ร้ายทุนจินมองไปยังอู๋เป่ยคล้ายกำลังถามว่า โลหะอะไรกัน

อู๋เป่ยก็หยิบเหล็กอุกกาบาตที่ได้รับจากนักเล่นแร่แปรธาตุกู่ออกมาแล้วถามว่า "นายรู้จักไหม?"