ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1600

จงโจวเป็นศูนย์กลางของเจ็ดรัฐและเป็นรัฐที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุด ก่อนหน้านี้ สถานที่แห่งนี้ได้รับการปกป้องจากกองกำลังที่ทรงพลังที่สุดในขอบเขตเซียนไท่ชิง นั่นก็คือตระกูลหาน

แต่ทว่าหลังจากที่ปีศาจหมาป่าบุกเข้ามา ตระกูลหานก็ถูกกวาดล้างไปจนหมด ไม่มีใครรอดชีวิตมาได้ หลังจากจงโจวล่มสลาย ผู้คนในจงโจวก็ได้รับความเดือดร้อนเช่นกัน มีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก

จงโจวในขณะนี้มีบ่อเลือดขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าหนึ่งกิโลเมตรตั้งอยู่ในหุบเขา ที่ขอบสระเลือดที่สูงกว่าสิบเมตร มีแท่นอยู่ข้างๆ ที่นั่นมีคนที่ถูกผลักตกจากแท่นอยู่ตลอดเวลา

อู๋เป่ยสังเกตอยู่ความมืดอยู่พักหนึ่งและพบว่าเก้าในสิบคนที่เข้าไปในสระเลือดไม่สามารถต้านทานพลังของยาได้ ร่างกายของพวกเขาก็ละลายไปอย่างรวดเร็วและกลายเป็นพลังงานส่วนหนึ่งของสระเลือด

คนที่ทนได้ก็จะถูกแปลงร่างด้วยยาและกลายเป็นมนุษย์หมาป่า หากเดิมทีร่างกายแข็งแรงตอนที่เป็นมนุษย์หมาป่าก็จะจะยิ่งมีความแข็งแกร่งมากขึ้น

อีกด้านหนึ่งของหุบเขา มีมนุษย์หมาป่าที่เพิ่งแปลงร่างนับแสนตัว พวกมันยังคงอ่อนแอมากและจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งเดือนในการค่อย ๆ ฟื้นตัว ในช่วงเวลานี้ไม่มีใครสนใจมนุษย์หมาป่าเหล่านี้ พวกมันทำได้แค่นอนอยู่บนพื้นและทนต่อแรงลมและแสงแดดเท่านั้น

มีอาคารเล็กๆ อยู่ข้างๆ สนามหน้าอาคารมีปีศาจหมาป่าหลายตัวกำลังพูดคุยกันอยู่

ปีศาจหมาป่าตัวหนึ่งพูดว่า: "จนถึงตอนนี้ เราได้สร้างมนุษย์หมาป่ามามากกว่าสามล้านตัวแล้ว ตอนนี้บ่อกลั่นปีศาจใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว"

ปีศาจหมาป่าอีกตัว: "พี่สอง หากถึงขีดจำกัด บ่อกลั่นปีศาจจะใช้งานไม่ได้แล้วเหรอ?"

ปีศาจหมาป่าคนนั้นพูดว่า: "ไม่ใช่ว่าใช้ไม่ได้ แต่ครรภ์ในใต้บ่อด้านล่างได้เติบโตแล้ว มีผู้คนมากกว่าสามล้านคนที่ยังมีชีวิตอยู่ แก่นแท้ของคนอย่างน้อยสามล้านคนจะถูกครรภ์ปีศาจนี้ดูดไป เมื่อมันเกิดมา ความแข็งแกร่งของมันจะไม่มีใครเทียบได้”

“ ครรภ์ปีศาจนี่เป็นคนหรือเป็นปีศาจ?”

“ครึ่งคนครึ่งปีศาจ แต่พวกเราถือว่าเป็นเผ่าปีศาจ” เขาพูด

อู๋เป่ยสังเกตอย่างเงียบๆ และไม่ได้กระทำการใดๆ จนกระทั่งกลางคืน

ในตอนกลางคืน ปีศาจหมาป่าทั้งหมดก็ไปพักผ่อน บ่อกลั่นปีศาจเองก็หยุดทำงานเช่นกัน ในเวลานี้อู๋เป่ยปล่อยปีศาจแปลงกายออกไป อวตารตัวนั้นแอบเข้าไปในบ่อกลั่นปีศาจอย่างเงียบ ๆ

ดูเหมือนจะมีข้อจำกัดบางอย่างในบ่อกลั่นปีศาจ ทันทีที่อวตารของเขาเข้าไป ออร่าปีศาจอันทรงพลังหลายสิบดวงก็ปรากฏขึ้นรอบตัวเขาและล็อคเขาไว้ทันที

อู๋เป่ยตะคอกอย่างเย็นชาและปล่อยหมากรุกเทียนตี้ออกไปทันที เพื่อที่จะรองรับทั้งหุบเขา ทันทีที่ปล่อยหมากรุก ปีศาจหมาป่าที่อยู่ข้างนอกก็ไม่สามารถผ่านไปได้

อู๋เป่ยโยนยาแปลงร่างมากกว่า 100,000 เม็ดเพื่อให้มนุษย์หมาป่าเกิดใหม่เหล่านี้กินเข้าไป เพราะเพิ่งแปลงร่างเป็นมนุษย์หมาป่า ผลของการแปลงร่างกลับจึงดียิ่งขึ้น ใช้เวลาไม่นานคนเหล่านี้ก็ฟื้นคืนสติ

เพียงแค่อู๋เป่ยโบกมือ คนกลุ่มนี้ก็ถูกเข้าไปในถ้ำสวรรค์ ตอนนี้เขายังคงไม่สนใจคนกลุ่มนี้ก่อน เขาต้องหาสิ่งที่เรียกว่าครรภ์ปีศาจนั่นให้ได้

ในขณะนี้ นอกหมากรุกเทียนตี้ มีราชาปีศาจทั้งสามลอยอยู่ในอากาศ มันมองเกมหมากรุกลึกลับอย่างไม่รู้วิธีแก้ ไม่ว่าพวกเขาจะใช้วิธีการปีศาจแบบใดก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถทำลายเกมหมากรุกได้

“ ผู้บำเพ็ญเผ่ามนุษย์ที่อยู่ด้านไหนนั่น ถ้าเกิดแก คิดจะทำอะไรกับบ่อกลั่นปีศาจล่ะก็ จักรพรรดิมารไม่มีทางปล่อยแกไปแน่ !”

อู๋เป่ยไม่สนใจพวกเขาเลยด้วยซ้ำ ร่างปีศาจแปลงกายของเขาได้มาถึงส่วนร่างของบ่อกลั่นปีศาจเรียบร้อยแล้ว ในนี้มีมิติอยู่อันหนึ่ง เขายืมพลังลับแห่งมิติและเข้าไปได้อย่างง่ายดาย

ในมิตินี้มีหลอดเลือดขนาดใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วนที่เชื่อมต่อกับรกขนาดใหญ่ เหนือรกมีเยื่อหุ้มของทารกในครรภ์ โดยมีสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์อยู่ข้างใน มันเปล่งรัศมีออร่าอันน่าสะพรึงกลัวออกมา

ออร่านี้ทำให้แม้แต่หนังศีรษะของอู๋เป่ยก็ชา แต่ปีศาจแปลงกายกลับจ้องไปที่ครรภ์ปีศาจอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะทันที: "พระเจ้าเข้าข้างฉันจริง ๆ!"

ทันทีที่พูดจบ เขาก็กระโจนไปที่ครรภ์ของปีศาจทันที ปีศาจแปลงกายนี้มีกระดูกปีศาจอยู่แล้วและก็เคยฝึกคัมภีร์ปีศาจสวรรค์มา มันเริ่มดูดซับพลังงานในทารกในครรภ์ปีศาจ

อู๋เป่ย: "อวิ๋นซี ฉันกำลังจะอยากปรึกษากับเธอพอดี ผู้หญิงเหล่านี้กำลังตั้งครรภ์ ตอนนี้มีทางเลือกสองทางคือทำแท้งกับทางเรื่องสองคือ ฉันจะให้ยาแปลงร่างกับพวกเขาเพื่อแปลงร่าง และทำให้ทารกในครรภ์กลายเป็นนักรบของเผ่ามนุษย์ แต่ว่าวิธีที่สองนั้นค่อนข้างที่จะแปลกประหลาด และไม่สามารถรับประกันได้ว่าเด็กในท้องจะเป็นมนุษย์ร้อยเปอร์เซ็นต์

อวิ๋นซีถอนหายใจเบา ๆ: "เรื่องแบบนี้เราไม่สามารถตัดสินใจแทนได้หรอก เพราะถึงยังไงพวกเราก็ไม่ใช่พวกเขา ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจแทนหรอก"

อู๋เป่ยพยักหน้า: "ได้ งั้นก็ให้พวกเขาตัดสินใจแล้วกัน"

ไม่นาน อวิ๋นซีก็มาบอกว่า ในบรรดาผู้หญิงเหล่านี้มีเพียงแค่ 50,000 กว่าคนเท่านั้นที่เต็มใจที่จะเก็บเด็กไว้ ในขณะที่คนที่เหลือต้องการที่จะเอาเด็กออก

จากนั้นอู๋เป่ยก็แจกจ่ายยาแก้ยาให้กับคนมากกว่า 50,000 คนและปล่อยให้คนที่เหลือทำแท้งในครรภ์ด้วยตัวเอง สำหรับผู้ที่ยินดีจะคลอดลูก กองทัพอวิ๋นโจวจะมอบเงินทุนเพื่อให้พวกเขาได้มีชีวิตที่สะดวกสบายและอุดมสมบูรณ์ อีกทั้งนักรบที่ก่อนหน้านี้เคยเป็นมนุษย์หมาป่ามาก่อนก็เต็มใจที่จะแต่งงานกับพวกเธอและเลี้ยงดูลูกด้วยกันในอนาคต

สำหรับผู้บำเพ็ญ 100,000 คนที่เพิ่งเพิ่มเข้ามา ประสิทธิภาพการต่อสู้ของพวกเขาจะค่อยๆ ฟื้นคืนกลับมาและพวกเขาเลือกที่จะเข้าร่วมกองทัพอวิ๋นโจว

ในวันนี้ จู่ๆ ก็มีคนมารายงานว่า: "ท่านครับ มีทูตมาจากแคว้นหลงกั๋ว"

อู๋เป่ย: "โอ้ ทูตจากแคว้นหลงกั๋ว พวกเขามาทำอะไรที่นี่?"

ผู้ใต้บังคับบัญชาตอบว่า: "อีกฝ่ายบอกว่าเขาได้นำสิ่งของที่แสดงถึงความจริงใจมาให้"

อู๋เป่ย: "พาเขาเข้ามา"

หลังจากนั้นไม่นาน ทูตก็เข้ามาแสดงความเคารพ: "แคว้นหลงกั๋ว โจวกุย ทำความเคารพผู้บังคับบัญชาหลี่!"