ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1648

พื้นที่ควบคุมของซานเซิ่งเหมินครอบคลุมไปด้วยแม่น้ำ เป็นดินแดนที่อุดมสมบรูณ์และมีชื่อเสียงเป็นอย่างยิ่ง ส่วนใหญ่จะเรียกพื้นที่นี้ว่าภูมิภาคเจียงหนาน ผู้คนที่นี้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่เจริญรุ่งเรือง มีนักธุรกิจมากมาย ในแผ่นดินคุนหลุนมีคำพูดหนึ่ง พูดว่า ความมั่นคั่งในโลกหล้ามีสิบส่วน และเจียงหนานมีอยู่ถึงสามส่วน

เหตุผลที่ภูมิภาคเจียงหนานพัฒนาได้ดีนั้น มาจากการมีอยู่ของซานเซิ่งเหมิน ซานเซิ่งเหมินไม่ได้ปกครองอะไรเลย พวกเขาเพียงแต่รับผิดชอบการรักษาความปลอดภัย และปกป้องชาวบ้าน ป้องกันการเกิดสงคราม

มีคำกล่าวกันว่าซานเซิ่งเหมินมีต้นกำเนิดมาจากปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ในสมัยโบราณสามท่าน ดังนั้นจึงมีรากฐานที่หยั่งลึก แม้แต่เทียนเต้าเหมินยังต้องมีความยำเกรงต่อเขา ในช่วงต้นเมื่อโลกเซียนกำลังขยายตัวนั้น ซานเซิ่งเหมินเชื่อฟังแต่คำสั่งไม่ฟังคำโฆษณาชวนเชื่อ เมื่อถึงสมัยต้าซางก็ยิ่งไม่สนใจ ต้าซางก็ไม่สามารถทำอะไรได้

เมื่ออู๋เป่ยมาถึงภูเขาต้าเซิ่น แล้วเข้าไปในภูเขา เขาก็รู้สึกได้ว่าภูเขานี้ไม่ธรรมดา มีกลิ่นอายของนักปราชญ์จางๆลอยออกมา

เมื่อเข้าไปถึงกลางภูเขา เขาก็พบซานเซิ่งเหมินกลางหุบเขา

หน้าหุบเขามีซุ้มประตูที่เรียบง่ายอยู่ ด้านหน้าซุ้มประตูมีเด็กน้อยสองคนยืนอยู่ และกำลังพูดคุยกันอยู่อย่างเงียบๆ

เมื่อเด็กน้อยในชุดสีแดงเห็นอู๋เป่ยก็ถามว่า "ท่านมาหาใครรึ?"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "ฉันมาเพื่อพบเจ้าสำนักของพวกเธอ"

เด็กน้อยในชุดสีแดงพูด "เจ้าสำนักของพวกเรามีสามคน ล้วนเป็นจักรพรรดิของโลกมนุษย์ เป็นบุคคลที่ท่านอยากจะพบก็พบได้รึ?"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "ที่แท้ก็เป็นจักรพรรดิมนุษย์ งั้นก็สุดยอดไปเลย เธอไปบอกพวกเขา บอกแค่ว่าผู้ศักดิ์สิทธิ์มาขอพบ"

เด็กน้อยยิ้มเยาะ "คุณเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์? ถ้าคุณเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ ฉันก็เป็น..."

พูดยังไม่ทันจบประโยค เขาก็ตัวแข็งทื่อเพราะอู๋เป่ยปล่อยพลังที่น่าประหลาดหนึ่งออกมา นั้นคือพลังของผู้ศักดิ์สิทธิ์!

"ได้พบผู้ศักดิ์สิทธิ์!"เด็กน้อยทั้งสองตะโกนออกมาหนึ่งเสียง แล้วรีบคุกเข่าลงกับพื้น

ในขณะนั้นเอง บนยอดเขาสามลูกที่อยู่ห่างออกไปนั้นก็มีลำแสงหนึ่งบินมา และตกลงไม่ไกลนัก ปรากฏเป็นคนสามคน

ทั้งสามดูเหมือนชายวัยสามสิบ คนหนึ่งมีใบหน้าขาวใสไร้หนวดเครา อ้วนเล็กน้อย อีกคนหนึ่งสูงผอมและไว้หนวด อีกคนหนึ่ง มีรูปลักษณ์ที่สง่างาม รูปร่างสูงใหญ่ทรงพลัง

ทั้งสามมองอู๋เป่ยด้วยความประหลาดใจ หลังจากยืนยันกับความรู้สึกของตนเองว่าถูกต้องแล้ว พวกเขาต่างก็ก้าวไปข้างหน้าและคำนับ "ได้พบผู้ศักดิ์สิทธิ์!"

อู๋เป่ยพยักหน้ารับเล็กน้อย "จักรพรรดิมนุษย์ทั้งสามอย่าเกรงใจไป"

ชายหน้าขาวใสไร้หนวดเคราทำตัวไม่ถูก "จักรพรรดิมนุษย์นั้นไม่กล้ารับ ไม่ปิดบังผู้ศักดิ์สิทธิ์ พวกเรานั้นยังห่างชั้นจากจักรพรรดิมนุษย์อยู่หนึ่งส่วน"

แน่นอนว่าอู๋เป่ยนั้นมองออกแล้ว แต่ทั้งสามเป็นเจ้าสำนักของซานเซิ่งเหมิน จะมากจะน้อยเขาก็ต้องรักษาหน้าของพวกเขา

"เป็นเรื่องที่ไม่ช้าก็เร็ว"เขาพูด "มาโดยไม่ได้รับเชิญ หวังว่าจะไม่รบกวนทุกท่าน"

"มิกล้า ผู้ศักดิ์สิทธิ์มาเยือนเป็นเกียรติของพวกเราแล้ว!"ชายไว้หนวดรีบเร่งพูดอย่างรวดเร็ว

อู๋เป่ย "เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้ก่อตั้งประเทศเทียนหวู่ขึ้นและเพิ่งผนวกกับประเทศจักรวรรดิเซินหวู่ เจียงหนานตั้งอยู่ระหว่างประเทศเทียนหวู่และประเทศจักรวรรดิเซินหวู่ ประเทศเทียนหวู่เพิ่มความแข็งแกร่งของประเทศ แคว้นหลงกั๋วจะต้องมีการเคลื่อนไหวอย่างแน่นอน"

ทั้งสามมองหน้ากัน ชายที่ดูทรงพลังพูด "ความหมายของผู้ศักดิ์สิทธิ์คือ ประเทศเทียนหวู่ต้องการจะผนวกซานเซิ่งเหมินของพวกเรา?"

อู๋เป่ยส่ายหน้า "แน่นอนว่าไม่ใช่การผนวกเข้าด้วยกัน ซานเซิ่งเหมินยังคงเป็นซานเซิ่งเหมิน

เจียงหนานเพียงเข้าร่วมกับประเทศเทียนหวู่ในนามเท่านั้น ด้วยวิธีการนี้ หากแคว้นหลงกั๋วบุกเข้ามา ประเทศเทียนหวู่ก็จะสามารถส่งทหารออกป้องกันได้"

ทั้งสามไม่สงสัยในคำพูดของอู๋เป่ยเลยแม้สักนิด เพราะว่าผู้ศักดิ์สิทธิ์ไม่มีทางหลอกพวกเขา และไม่จำเป็นจะต้องหลอก

อู๋เป่ยถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า "เขาเป็นกึ่งผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่ไหนกัน เขาเป็นเพียงจอมมาร และเป็นปีศาจมารโดยสมบูรณ์แล้ว"

ลู่ฟูทั้งสามคนต่างตกใจ เขาเป็นจอมมาร?

จางหยวนพูด "ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ โหวกวนเหวินจะเป็นจอมมารได้อย่างไรกัน? ในปีนั้นเขามีคุณสมบัติที่ดีมากนะ!"

อู๋เป่ยพูดอย่างใจเย็น "จะเป็นมารหรือผู้ศักดิ์สิทธิ์ เป็นเพียงความคิดหนึ่ง มีบางคนไม่สามารถเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้จึงกลายเป็นมารปีศาจ"

"ฮึฮึฮึ...."

ทันใดนั้น ชายในกรงก็หัวเราะออกมาแปลกๆ "ห้าร้อยปีมาแล้ว ในที่สุดก็มีผู้ศักดิ์สิทธิ์ปรากฏแล้วรึ? ดีมาก กินเจ้าเข้าไป ข้าก็จะสามารถเป็นมารจริงๆได้แล้ว!"

ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเขา กรงก็พบว่าอุณหภูมิสูงขึ้นและเริ่มหลอมละลาย ไม่กี่วินาทีต่อมา กรงก็หายไป จอมมารนั้นก็เดินเข้ามาหาอู๋เป่ย

เหยียนซีเปินและคนอื่นๆต่างตกใจ ตะโกนว่า "โหวกวนเหวิน นายกำลังจะทำอะไร? รีบตื่นขึ้นมาเร็ว!"

อู๋เป่ยหรี่ตาลง "เห็นๆว่านายก็สามารถหนีออกมาได้ ทำไมจะต้องรอถึงวันนี้กัน?"

จอมมารยิ้มอย่างน่ากลัว "ทำไมข้าจะต้องออกมากัน? อยู่ที่นี่ กลุ่มคนโง่เง่าพวกนี้ไม่เพียงจัดหาทรัพยากรมาให้ข้า ที่สำคัญคือ ที่แห่งนี้ยังมีพลังปีศาจเพียงพอที่จะสนับสนุนพลังยุทธ์ของข้า"

"พลังปีศาจ!" เหยียนซีเปินใบหน้าถอดสี "นายเปิดถ้ำโม่เทียนแล้ว?"

อู๋เป่ยถาม "ถ้ำโม่เทียนคืออะไร?"

เหยียนซีเปินกระทืบเท้าแล้วพูดว่า "ถ้ำโม่เทียนเป็นสาเหตุที่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามก่อตั้งซานเซิ่งเหมินนี้ขึ้น มีพลังปีศาจที่ไม่มีที่สิ้นสุดถูกผนึกไว้ในถ้ำโม่เทียน เพื่อป้องกันไม่ให้ใครมาเปิดถ้ำโม่เทียนปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามจึงได้ก่อตั้งซานเซิ่งเหวินและสั่งให้เราปกป้องถ้ำโม่เทียนจากรุ่นสู่รู่น ไม่อนุญาตให้ผู้ใดหรือใครเข้าใกล้!"