ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1659

เทพเจ้าจระเข้อธิบายว่า "ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ เหล่าอ้าวนี้ไม่มีความสามารถอื่นใด เพียงสามารถเห็นความยุ่งเหยิงของกรรมระหว่างผู้คนได้"

อู๋เป่ยมีความประหลาดใจเล็กน้อย "อ่อ นายสามารถเห็นกรรมได้?"

ปีศาจเต่ายักษ์ "ถูกต้องแล้ว ในปีนั้นข้าน้อยได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า และพระพุทธเจ้าได้ชี้แนะ ดังนั้นข้าน้อยจึงสามารถเห็นกรรมได้"

อู๋เป่ยมีความลังเล ทำไมตัวเขาถึงมีความเกี่ยวข้องกับเจ้านายของมันขนาดนี้?

เขาถาม "เจ้านายของนายตอนนี้อยู่ที่ไหน?"

ปีศาจเต่ายักษ์ "เจ้านายของข้า ไปฟังธรรมที่ต้าเต้าจวินพยัคฆ์มังกรแล้ว"

อู๋เป่ยจู่ๆก็เกิดความคิดบางอย่าง "อ่อ เจ้านายของนายกับต้าเต้าจวินพยัคฆ์มังกรมีความสัมพันธ์อะไรกัน?"

ปีศาจเต่ายักษ์ "เจ้านายของข้า เป็นหนึ่งในศิษย์คนโปรดของเต้าจวิน"

อู๋เป่ยเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "เอาล่ะ ฉันจะปล่อยนาย แต่ว่าก็เหมือนกับเทพเจ้าจระเข้ ฉันต้องการผนึกข้อจำกัดในตัวนาย ป้องกันไม่ให้พวกนายกระทำความชั่วซ้ำ"

เมื่อได้ยินว่าไม่ตายแล้ว ปีศาจเต่ายักษ์ก็รีบพูด "ขอบพระคุณท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่เมตตา!"

เมื่ออู๋เป่ยกำลังผนึกข้อจำกัดที่ตัวของปีศาจเต่ายักษ์นั้น ก็บังเอิญพบลูกปัดเก้าสีในท้องของมัน ซึ่งมีขนาดใหญ่และแผ่พลังพุทธศาสนาที่เข้มข้นออกมา

จากนั้นเขาก็นำลูกปัดนั้นออกมา เมื่อไม่มีลูกปัดแล้วพลังของปีศาจเต่ายักษ์ก็ลดลงครึ่งนึงทันที มันจึงรีบพูดว่า "ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์ สามารถคืนมันให้ผู้น้อยได้รึไม่?"

อู๋เป่ยตรวจสอบอยู่ครู่นึง เขาพูดเสียดสีว่า "ความสามารถที่มองเห็นกรรมได้ของนาย ก็พึ่งเจ้าลูกปัดนี้สินะ? พูดมา ไปขโมยลูกปัดนี้มาจากไหน?"

ปีศาจเต่ายักษ์เห็นว่าไม่สามารถปกปิดได้ มันพูดด้วยสีหน้าบูดบึ้งว่า "ข้าน้อยนั่งฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าจริง หลังจากนั้นข้าก็ขโมยสมบัตินี้จากพระพุทธเจ้า ลูกปัดบัวเก้าสี ลูกปัดบัวเก้าสีนี้เป็นสิ่งที่ในอดีตพระพุทธเจ้าเคยใช้เพื่อขัดเกลาฝึกฝน เป็นสิ่งที่มีประโยชน์จริงๆ"

อู๋เป่ยเก็บลูกปัดบัวเก้าสีไว้แล้วพูดว่า "ในเมื่อขโมยมา ฉันจะหาโอกาสนำไปคืนพระพุทธเจ้าเอง"