ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1727

วันนี้ถังจื่อยี่ยังคงเป็นผู้เข้าร่วมการประชุมราชวงศ์ยามเช้า อู๋เป่ยแปลงกายเป็นสาวรับใช้ผู้หนึ่งและยืนอยู่ข้างเธอ เขาอยากจะรู้ว่าเสนาบดีพวกนี้จะทำให้ราชินีของเขาลำบากใจด้วยวิธีไหน

เมื่อการประชุมราชวงศ์ยามเช้าเริ่มต้นขึ้น ขุนนางและแม่ทักต่างพากันเข้ามา จากนั้นมีเสียงตะโกนดังขึ้น “เริ่มการประชุม!”

ข้าราชการในแถวแรก เสนาบดีผู้หนึ่งก้าวออกมา อู๋เป่ยรู้จักคนผู้นี้ดี คนผู้คือหนึ่งในสามเสนาบดีที่มีอำนาจมากที่สุด สกุลหวง ผู้คนเรียกเขาว่า หวงเซียง

หวงจี้เหย้าประสานมือทั้งสองข้างไว้เหนือศีรษะ พูดออกมาด้วยความเคารพ “หม่อมฉันหวงจี้เหย้ามีเรื่องมากรายงาน”

ถังจื่อยี่เป็นต้าเต้าจุน มีความสง่างามของตัวเอง เธอตอบกลับไปว่า “พูดมา”

หวงจี้เหย้ายื่นมือทั้งสองข้างออกมาพร้อมกับสาน์ส อู๋เป่ยเดินเข้าไปหยิบสาน์ส แค่เหลือบตามองจมูกของเขาก็บิดเบี้ยวด้วยความโกรธ ในสาน์สฉบับนี้เขียนไว้ว่า จักรพรรดิไม่ได้เข้าร่วมการประชุมพระราชสำนักมาสามปีแล้ว ดินแดนต่างๆ ลือกันว่าจักรพรรดิได้จากไปแล้ว ประเทศเทียนหวู่ไม่ใช่ครอบครัวเพียงครอบครัวเดียว เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยในสังคมของประเทศเทียนหวู่ หวงจี้เหย้าหวังว่าถังจื่อยี่จะสถาปนาจักรพรรดิองค์ใหม่ขึ้นมา และสำหรับผู้ที่จะมาเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่เขาก็ได้คัดเลือกเอาไว้แล้ว นามของคนผู้นั้นคือ หลี่ฉุนอิง และสิ่งที่น่าสนใจก็คือบรรพบุรุษของหลี่ฉุนอิงนั้นเป็นสายเดียวกับทางด้านของหลี่อวิ๋นโต้ว

อู๋เป่ยระงับความโกรธเอาไว้ เขายื่นสาน์สให้กับถังจื่อยี่

หลังจากที่ถังจื่อยี่ได้อ่านมัน เธอไม่ได้รู้สึกโกรธแต่อย่างใด ราวกับว่าเธอคิดอยู่แล้วว่าเสนาบดีพวกนี้จะทำเรื่องพวกนี้ออกมา เธอพูดออกมาว่า “หวงเซียง จักรพรรดิยังสบายดี เหตุใดต้องสถาปนาจักรพรรดิองค์ใหม่ด้วย?”

หวงจี้เหย้า “องค์ราชินี หากไม่สถาปนาจักรพรรดิองค์ใหม่ ประเทศของพวกเราจะต้องตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย นอกเสียจากว่าองค์ราชินีจะพิสูจน์ได้ว่าองค์จักรพรรดิยังมีชีวิตอยู่ เช่นนั้นก็ไม่มีวิธีไหนดีไปกว่าการสถาปนาจักรพรรดิองค์ใหม่!”

ถังจื่อยี่ปฏิเสธเรื่องการสถาปนาจักรพรรดิองค์ใหม่ในทันที และไม่พูดถึงเรื่องการสถาปนาจักรพรรดิองค์ใหม่อีก ไม่อย่างนั้นอาจจะทำให้ตกหลุมพรางของอีกฝ่าย

เธอพูดออกมาว่า “ข้าได้พูดไปหลายครั้งแล้วว่าจักรพรรดิกำลังฝึกฝนอย่างสันโดษ ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์สิ่งใดทั้งนั้น”

จู่ๆ หวงจี้เหย้าก็คุกเข่าลงพื้น พูดขึ้นมาด้วยเสียงสูง “องค์ราชินี! หากไม่สถาปนาจักรพรรดิองค์ใหม่ ประเทศจะไม่ใช่ประเทศอีกต่อไป! ตอนนี้ทหารที่อยู่ชายแดนไม่รู้ว่าตนเองควรภักดีต่อผู้ใด พวกเขาต้องการจักรพรรดิองค์ใหม่!”

อู๋เป่ยพูดด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็น “โอหัง! นี่เจ้ากล้าข่มขู่องค์ราชินีอย่างนั้นเหรอ?”

หวงจี้เหย้ามองมาที่อู๋เป่ย เขารู้สึกไม่คุ้นเคย เขาจึงตอบกลับไปด้วยใบหน้าอันเคร่งขรึม “องค์ราชินีไม่ได้พูดอะไร เจ้าที่เป็นแค่สาวใช้ผู้ต่ำต้อย กล้ามาต่อปากต่อคำกับข้า ช่างกล้าดีนักนะ! ทหาร ลากตัวนางผู้นี้ไปตัดหัว!”