ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1728

คัมภีร์ดาบเทียนจีเป็นวิชาระดับสวรรค์ และมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะได้รับพลังขั้นสูงสุดของมัน อู๋เป่ยยอมสละมันให้กับหงส์เพลิงน้อย

หงส์เพลิงน้อยยิ้มและพูดว่า ：“ท่านพ่อ แบบนี้จะส่งผลต่อพลังยุทธ์ของท่านหรือไม่?”

อู๋เป่ย ：“ตอนนี้พ่อเดินบนเส้นทางผู้ศักดิ์สิทธิ์ จะเรียนรู้มันหรือไม่ก็ไม่ต่างกัน”

หงส์เพลิงน้อย ：“ถ้าอย่างนั้นข้าก็ไม่เกรงใจท่านพ่อล่ะ อันที่จริงข้ารู้มาตั้งนานแล้ว หากว่าชีวิตนี้ข้าต้องการลุกขึ้นอีกครั้ง ข้าก็จะต้องเดินเส้นทางวิถีแห่งดาบ”

อู๋เป่ย ：“อีกสักครู่ เจ้าก็แสดงให้เราได้เห็นหน่อย คัมภีร์ดาบเทียนจียี่สิบสี่ระดับแข็งแกร่งแค่ไหน”

หงส์เพลิงน้อยหัวเราะ“ฮิๆ” ：“ได้！”

หลังจากรับประทานอาหารไปสักพัก จู่ๆก็มีพลังจิตอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดลงมา และหงส์เพลิงน้อยก็หายตัวไปในทันที

อู๋เป่ยมองขึ้นไป และเห็นร่างสูงใหญ่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เงานั้นสูงนับหมื่นไมล์ ดูเหมือนว่าแค่นิ้วเดียวก็สามารถบดขยี้เรือนจำสวรรค์ได้！

คนที่ลงมือ คือราชาเทพท่านหนึ่ง คนที่มีความสามารถเชิญปรมาจารย์ระดับนี้ได้ แสดงให้เห็นว่าหวงจี้เหย้านั้นมีความสำคัญมากสำหรับพวกเขา

มือขนาดใหญ่นั้นตบลงไปที่เรือนจำสวรรค์ เขาต้องการจะฆ่าหวงจี้เหย้าให้ตายข้างในโดยตรง ราชาเทพที่ลงมือ มีสีหน้าเฉยเมย เขาไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้เลย ในความคิดของเขามันก็แค่การตบฝ่ามือลงอย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตาม ก็มีแสงไฟพุ่งขึ้นมาจากเรือนจำสวรรค์ และกลายเป็นแสงดาบที่น่าสะพรึงกลัว แสงดาบนี้ไม่ธรรมดา มันมาจากมิติเวลาที่แตกต่างกับยี่สิบสี่แห่ง ซึ่งเทียบเท่ากับปรมาจารย์จากยี่สิบสี่มิติเวลา ออกดาบที่อันตรายถึงชีวิตไปยังราชาเทพ

ทันทีที่แสงดาบปรากฏ เวลาก็หยุดนิ่ง ราชาเทพรู้สึกว่าไม่สามารถควบคุมความนึกคิดของตัวเองได้ และเมื่อเขารู้สึกตัว แสงดาบก็โจมตีถึงตัวเขาแล้ว

แสงดาบคมมาก ฟันราชาเทพออกเป็นสองท่อนทันที พลังของมันแข็งแกร่งมาก ความสยดสยองปรากฏบนใบหน้าของราชาเทพ กลายเป็นละอองและจางหายไป ในเวลาเดียวกัน ร่างจริงของราชาเทพที่อยู่กลางอากาศ ก็ถูกแสงดาบฟันเป็นสองท่อน และสิ้นลมทันที！

หงส์เพลิงน้อยสังหารราชาเทพด้วยดาบเดียว จากนั้นก็ร่อนลงบนเก้าอี้เบาๆ และคว้าพวงองุ่นขึ้นมากิน

หลี่หยวนเซียงปรบมืออย่างรวดเร็ว ：“หงส์เพลิงน้อย เจ้าสุดยอดมาก！”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า ：“ไม่เลว หงส์เพลิงน้อยได้ค้นพบทักษะดาบของตัวเองแล้ว”

หงส์เพลิงน้อยยิ้มและพูดว่า ：“ท่านพ่อสังเกตเห็นเหรอ? วิถีแห่งดาบของข้า เรียกว่าวิชาดาบแห่งมิติเวลา ส่งพลังของดาบไปยังมิติเวลาต่างๆ ควบคุมเวลา ภายใต้วิชาดาบของข้า ผู้คนที่แข็งแกร่งกว่าข้าสิบเท่าก็อาจไม่สามารถชนะข้าได้”

อู๋เป่ยพยหน้า แล้วพูดว่า ：“สี๋เป่า ถึงตาเจ้าแล้ว”

หลังจากพูดจบ ชายแข็งแกร่งจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า เขาอายุไม่มาก แต่รัศมีของเขาน่ากลัวมาก เมื่อเห็นบุคคลนี้ อู๋เป่ยก็พูดว่า ：“เขาคือปรมาจารย์เผ่าพันธุ์มนุษย์จากนอกโลก คาดว่าน่าจะได้รับการฝึกฝนจากเผ่าพันธุ์เทพ ความแข็งแกร่งของเขาถึงระดับมรรคาจารย์”

หลี่หยวนเซียงยิ้มและพูดว่า ：“ท่านพ่อ ข้าจะไปเจอเขาเอง！”

หลี่หยวนเซียงก้าวเดียวก็อยู่กลางอากาศ เขาไม่พูดให้เสียเวลา โบกมือและกำหมัด เขากำลังจะเรียนกังฟูของพระราชวังจี๋อู่จบแล้ว เมื่อต่อยหมัดออกไป ก็ดูเหมือนพลังทั้งหมดในจักรวาลจะพุ่งเข้าไปรวมอยู่ในหมัดนี้

ก่อนที่ผู้มาเยือนจะทันได้พูดอะไร ก็ถูกเขาชกกระเด็นออกไป และมิติเวลาก็พังทลายลง เขาเองก็ไม่รู้ว่าเขาตกลงไปอยู่ในมิติเวลาใด และอย่าได้คิดว่าจะกลับมาได้ในระยะเวลาอันสั้น

หลี่หยวนเซียงเอาชนะศัตรูด้วยหมัดเดียว จากนั้นก็กลับมาจุดเดิม

หงส์เพลิงน้อยเตะขาเขา ：“หมัดบ้าบออะไร ฆ่าคนไม่มีได้จะมีประโยชน์อะไร”

หลี่หยวนเซียงรู้สึกเคอะเขินมาก ：“หงส์เพลิงน้อย วิชาหมัดของข้าไม่ได้ดีเท่าทักษะดาบของเจ้า อย่างไรก็ตาม ถ้าข้าต่อยเขาอีกสักสองหมัด รับรองได้ว่าฆ่าเขาตายได้อย่างแน่นอน”

อู๋เป่ย ：“จริงๆแล้วก็ไม่เลวเลย วิชาหมัดของสี๋เป่ากระบวนนี้ เรียกว่าหมัดสังหารมิติเวลา ดูเหมือนจะไม่สังหารคน แต่จริงๆแล้วมันปรามมิติเวลา และปรามพวกเขา และค่อยๆบดขยี้ให้ตาย บุคคลนี้ ภายในสามปีจะไม่สามารถออกมาได้ แม้ว่าเขาจะออกมา เขาก็กลายเป็นคนไร้ประโยชน์”

หลี่หยวนเซียงรีบพยักหน้า ：“ถูกต้องแล้ว”

หงส์เพลิงน้อย ：“แค่สองอย่างนี้เหรอ? น่าเบื่อ！”

“ตูม！”

แสงสังหารที่น่ากลัว และลึกลับกว่าเดิมนี้ ย้อนกลับมาฆ่าบรรดาผู้แข็งแกร่ง พวกเขาตกใจ และพยายามหลบหนี แต่มันก็ไร้ประโยชน์ แสงสังหารชี้และล็อกเป้าหมายทุกอย่าง และตรึงวิญญาณ！ ใครก็หนีไม่พ้น！

“ไม่！”

ผู้แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่งคำราม จากนั้นก็ถูกแสงสังหารกลบทับ แสงสังหารหายไป ทำให้เกิดหลุมดำขนาดใหญ่บนท้องฟ้า ไม่มีอะไรอยู่ข้างในเลย ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้น ปืนใหญ่ศักดิ์สิทธิ์นั้น ล้วนกลายเป็นความว่างเปล่า！

ครู่ต่อมา รูปปลาหยินหยางก็หายไป อู๋เป่ยหยิบแก้วเหล้าขึ้นมา แล้วพูดอย่างใจเย็น ：“ตอนนี้ ถึงเวลาของหวงจี้เหย้าแล้ว”

คืนนั้น หวงจี้เหย้าก็เล่าทุกอย่างให้ฟัง รวมถึงผู้สมรู้ร่วมคิดของเขา วิธีรับสินบน และวิธีการวางแผน โดยเล่าอย่างละเอียด

ในช่วงเช้าตรู่ องครักษ์ทั้งแปดระดมพล และจับกุมเสนาบดีและนายพลกว่าครึ่งในราชสำนัก

พวกเขาทุกคนรู้เรื่องที่เกิดขึ้นตอนกลางคืน ราชาเทพแห่งเผ่าพันธุ์เทพตายแล้ว ผู้แข็งแกร่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ตายแล้วเช่นกัน และแม้แต่อาวุธสังหารก็ไม่มีประสิทธิภาพแล้ว

เกราะป้องกันในจิตใจของคนเหล่านี้พังทลาย พวกเขาสารภาพโดยไม่ต้องสอบสวนมากนัก

วันรุ่งขึ้น ผู้คนจำนวนมากถูกนำตัวไปที่ลานประหาร และถูกประหารทีละคน ประชาชนที่มาเฝ้ามุงดู ต่างก็ตาลายและตัวชา

“เสนาบดีเหล่านี้สมควรตาย！ พวกเขาทรยศต่อประเทศชาติ สมรู้ร่วมคิดกับเผ่าพันธุ์เทพ เผ่าพันธุ์เทพคือเผ่าพันธุ์ต่างด้าว ถ้าหากพวกเขาเข้ามา เราจะมีชีวิตที่สงบสุขไหม?” แม้ว่าประชาชนจะมีปัญญาไม่มากนัก แต่ก็เข้าใจเหตุผลพื้นฐาน พวกเขาเข้าใจดีว่าหากเผ่าพันธุ์เทพเข้ามา พวกเขาจะไม่สามารถมีชีวิตที่ดีและสงบสุขได้

ในช่วงเวลาไม่กี่วัน ประเทศเทียนหวู่ได้สังหารผู้คนไปนับไม่ถ้วน ตำแหน่งในราชสำนักว่างเกือบครึ่งหนึ่ง ไม่มีวิธีอื่นใด นอกจากลดจำนวนเจ้าหน้าที่ และอีกด้านก็ส่งเสริมคนที่มีความสามารถ

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับอู๋เป่ย วิหารศักดิ์สิทธิ์ของเขา สามารถสัมผัสถึงกิจกรรมทางจิตวิญญาณของผู้ศรัทธาทุกคน และรู้ว่าคนไหนฉลาดและเหมาะสมที่จะเป็นเจ้าหน้าที่

ดังนั้น เขาจึงออกคำสั่ง ให้รับสมัครบุคลากรจากพรรคเซิ่งเทียน และเริ่มงานอย่างรวดเร็ว！