ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 173

อู๋เป่ย："เขาบอกว่า หุ่นปีศาจอยู่ในมือพวกเขาแล้ว ผมไม่เข้าใจ หุ่นปีศาจที่พวกศิษย์พี่ปกป้องอยู่ ทำไมถึงถูกตระกูลโอดะเอาไปได้!"

เย่เทียนจงเงียบอยู่นาน แล้วพูด："ศิษย์น้อง โอดะยูคาริจ่ายต้นทุนค้าขาย เขาใช้ความสามารถของตัวเอง โน้มน้าวการเมืองชั้นสูงของพวกญี่ปุ่น พวกเขาคงจ่ายผลประโยชน์บางอย่าง ทำให้พวกเหยียนหลงชั้นสูงนั้นยอมส่งหุ่นปีศาจไป คงจะแลกเปลี่ยนผลประโยชน์กันในด้านอื่นล่ะนะ"

อู๋เป่ยหัวเราะเยาะ："จะมีผลประโยชน์อะไรที่สำคัญไปกว่าการขัดขวางการฆ่าผู้คนบริสุทธิ์หลายแสนคนของปีศาจชั่วร้ายกัน?"

เย่เทียนจง："ศิษย์น้อง บางเรื่องก็ไม่ใช่เรื่องที่นายกับฉันจะตัดสินใจได้ ช่างเถอะ ฉันบอกนายตามความจริงแล้วกัน ที่ส่งหุ่นปีศาจไป ก็เพื่อแลกคนที่ถูกพวกญี่ปุ่นคุมขังไว้ช่วงเกือบร้อยปีมานี้กลับมา"

อู๋เป่ยนิ่งอึ้งไป："คนที่ถูกคุมขังช่วงเกือบร้อยปี?"

เย่เทียนจง："ท่านเป็นเง็กเซียนท่านหนึ่ง ถูกผู้บำเพ็ญปีศาจของญี่ปุ่นขังอยู่ในกลไว้นาน ตอนนี้ คนของเขาไปถึงเทียนจิงแล้ว ศิษย์น้อง พี่หวังว่านายจะมาที่เทียนจิงได้นะ"

อู๋เป่ย："ไปเทียนจิง?"

เย่เทียนจง："ท่านผู้นี้ทนทรมานอยู่ในกลปีศาจนับร้อยปี พลังชีวิตนั้นเกือบจะหมดเต็มที มู่ไป๋บอกว่านายเก่งเรื่องตำราแพทย์ พี่อยากให้นายช่วยเขาจัดร่างกายหน่อยน่ะ"

อู๋เป่ยถาม："แต่พวกเขาเคยคิดไหม ว่าถ้าให้โอดะยูคาริได้หุ่นปีศาจไป เขาจะสามารถโจมตีชั้นเซียนได้"

เย่เทียนจง："ศิษย์น้อง ถ้าท่านเง็กเซียนท่านนี้สามารถฟื้นฟูพละกำลังได้ล่ะก็ พลังของเขาเทียบเท่าพอๆกับโอดะยูคารินั่นแหละ"

อู๋เป่ยตกใจ："แข็งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอ?"

"แน่นอน" เย่เทียนจงตอบ "ตอนนั้น เขาอาศัยพลังของตัวเอง ในการฆ่าสี่มหาปีศาจของญี่ปุ่น เกือบล้มแผนการบุกรุกของญี่ปุ่นได้แล้ว ต่อมาถ้าไม่ใช่เพราะญี่ปุ่นวางกับดักล่ะก็ ท่านผู้นี้คงกำจัดปีศาจที่มีฝีมือของญี่ปุ่นไปหมดแล้ว"

อู๋เป่ยนิ่งขรึมลง เขาคิดไม่ถึง ว่าพลังของเง็กเซียนท่านนี้จะแข็งแกร่งขนาดนี้

ผ่านไปสักพัก เขาก็พูดขึ้น："ผมต้องไปเมื่อไหร่ครับ?"

"รีบหน่อยก็ดี" เย่เทียนจงตอบ

อู๋เป่ย："ศิษย์พี่ มีเรื่องหนึ่งที่ต้องบอกศิษย์พี่ ผมฆ่าหลานสาวของโอดะยูคาริไป"

เย่เทียนจงนิ่งอึ้งไป หลังจากนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง："นายฆ่าโอดะฟุกุงั้นเหรอ? ดี ฆ่าได้ดี ฮ่าๆๆ เจ้าปีศาจเฒ่าโอดะคงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแล้วมั้ง?"

อู๋เป่ยพูดไม่ออก："ศิษย์พี่ ผมกังวลว่าตระกูลโอดะจะมาแก้แค้นผม"

"นายเป็นศิษย์น้องของพี่ ใครจะกล้าทำอะไรนาย? วางใจเถอะ พี่จะจัดการเอง ชีวิตนี้พี่ฆ่าพวกมีฝีมือของญี่ปุ่นมานับไม่ถ้วน พวกเขาทำอะไรพี่ไม่ได้หรอก!"

พูดถึงตรงนี้ จู่ๆเขาก็พูดขึ้นมา："จริงสิศิษย์น้อง ที่เมืองอวิ๋นจิงเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น นายรู้หรือเปล่า?”

“เรื่องอะไรครับ?”

“เซียนคู่หลิงหนานตายที่เมืองอวิ๋นจิง สมบัติล้ำค่าที่พวกเขาพกติดตัวก็หายไป ตอนนี้ที่เมืองอวิ๋นจิง สถานการณ์ผันผวน ผู้มีฝีมือนับไม่ถ้วนกำลังตรวจสอบเรื่องนี้อยู่ กรมศิลปะการต่อสู้ขั้นเทพของพวกเราก็ให้ความสำคัญเรื่องนี้เช่นกัน ได้ส่งคนไปตรวจสอบแล้ว”

ในใจอู๋เป่ยสั่นไหว：“ศิษย์พี่ สมบัติล้ำค่าอะไร ถึงสามารถทำให้เป็นข่าวใหญ่โตได้เช่นนี้?”

เย่เทียนจง：“ข่าวกรองบอกว่า ในตอนที่เซียนคู่หลิงหนานเป็นผู้พิทักษ์พรรคฟ้าทมิฬนั้น ฆ่าหัวหน้าพรรคฟ้าทมิฬตาย แล้วแย่งของสำคัญไปหนึ่งชิ้น ของสำคัญนั้นอาจจะเกี่ยวพันกับผู้สืบทอดยุคก่อนประวัติศาสตร์ แต่ข้อมูลจริงๆนั้นคืออะไร ก็ไม่ยังไม่แน่ใจ”

อู๋เป่ยรู้ว่า ของล้ำค่านั่นจะต้องเป็นแท่นอิฐหยกนั้นแน่ๆ!

เขาพูด：“หวังว่าคนพวกนี้จะไม่สร้างความยุ่งยากไปมากกว่านี้”

“ใครว่าไม่ใช่กัน ในตอนที่เซียนคู่หลิงหนานมีชีวิตอยู่ คนกลุ่มนี้ไม่กล้าขยับตัวด้วยซ้ำไป ตอนนี้เซียนคู่หลิงหนานตายแล้ว พวกเขาไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวอะไรอีกแล้ว เรื่องนี้แปลกจริงๆ ผู้ฝึกยุทธิ์ขั้นเทพทั้งสองจู่ๆก็ตาย”

อู๋เป่ยพูด：“บางทีอาจจะเจอคู่อาฆาตล่ะมั้ง”

“คงงั้น ศิษย์น้อง พี่คงไม่พูดอะไรต่อแล้ว หวังว่านายจะรีบมาล่ะ”

พอวางสาย อู๋เป่ยก็พูดกับสวีจี้เฟย：“พี่สาม มีผู้มีฝีมือจากเมืองเจียงหูมาที่เมืองอวิ๋นจิงไม่น้อย เรื่องนี้พี่รู้ไหม?”