ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1738

อู๋เป่ย: “ข่าวอะไร?”

ซ่งจื่อซาน: “หวงเทียนฉินเป็นลูกสาวของผู้นำตระกูลและมีสถานะสูงส่ง แต่เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว เธอตกหลุมรักยาจกคนหนึ่ง ชายผู้น่าสงสารไม่มีการฝึกฝน ไม่มีพื้นหลัง มีเพียงความหล่อเหลา เขารู้วิธีทำให้หญิงสาวพอใจ หวงเทียนฉินยืนกรานจะแต่งงานกับชายผู้น่าสงสารคนนั้นแม้ว่าตระกูลหวง จะคัดค้านก็ตาม”

อู๋เป่ย: “ชายที่น่าสงสารคนนั้นต้องมีความสามารถบางอย่าง”

ซ่จื่อซาน: “ใช่ ด้วยทรัพยากรที่หวงเทียนฉินมอบให้ ชายหนุ่มคนนั้นก็เติบโตขึ้นรวดเร็ว ไม่เพียงแต่การฝึกฝนของเขาดีขึ้นอย่างก้าวกระโดด แต่เขายังกลายเป็นเผ่าเทพด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง แต่ต่อมาเขาดันไปตกหลุมรักกับหญิงสาวบ้านๆ อีกคนหนึ่ง เหตุการณ์นี้สะเทือนใจหวงเทียนฉินมาก เธอสังหารผู้หญิงคนนั้นด้วยความโกรธ แล้วจู่ๆ ชายคนนั้นก็หายตัวไปใน 'ชะตากรรมแห่งความเกลียดชัง' และอาจเสียชีวิตแล้วที่นั่น”

อู๋เป่ย: “คนนั้นชื่ออะไร?”

ซ่งจื่อซาน: “หลิวซานเจวี๋ย”

“หวงเทียนฉิน ตอนหลังได้แต่งงานอีกครั้งหรือไม่?”

“ไม่ เธอยังเป็นโสดมาจนถึงตอนนี้ สภาพจิตใจของเธอแปลกมากขึ้นเรื่อยๆ”

อู๋เป่ย: “ผมเกรงว่าสิ่งที่สหายของคุณพูดแตกต่างไปจากความจริง”

ซ่งจื่อซาน: “ใช่ แต่ก็อาจจะมีมูลอยู่บ้าง”

คืนนั้นอู๋เป่ยทำยาเก้าปฏิวัติแห่งพลังศักดิ์สิทธิ์เพิ่มอีกหลายชุด จากนั้นในตอนเช้าจึงไปที่ร้านยาหลิงเฟิงเพื่อถามหวงอี้ถิง เกี่ยเรื่องที่อยู่ของหวงเทียนฉิน

เมื่อเข้าไปในร้านยาอีกครั้ง หวงอี้ถิงจึงเชิญเขาไปที่ห้องนั่งเล่นที่ชั้นหนึ่ง ทันทีที่ อู๋เป่ยเดินเข้ามา เขาก็เห็นผู้ฝึกฝนวัยกลางคนนั่งอยู่ตรงนั้น ผู้ฝึกฝนวัยกลางคนมีใบหน้าที่เรียวยาวและซูบผอม มีเกล็ดสีน้ำเงินดำบนผิวหนัง มีรูม่านตาเป็นลายทาง

อู๋เป่ยเตา: “คุณหลิว นี่คือใคร?”

หยางซูถิงไม่ได้พูดอะไร จู่ๆผู้ฝึกฝนก็พูดขึ้นมาอย่างเย็นชา: “ทำไมคุณถึงถามถึง หวงเทียนฉิน คุณเป็นใคร? ได้ยินว่าเธอทำอะไร?”

อู๋เป่ย: “แน่นอนว่าที่ผมถามหาเธอต้องมีธุระ”

ผู้ฝึกฝนวัยกลางคนยืนขึ้น มีพลังที่มองไม่เห็นสกัดอู๋เป่ยเอาไว้ พลังนี้ทรงพลัง แต่ก็ไม่อาจสามารถทำอะไรเขาได้

ผู้ฝึกฝนวัยกลางคนส่งเสียงฮึดฮัดอย่างเย็นชา ทันใดนั้น ภูตผีปีศาจจำนวนยี่สิบสี่ตนก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังเขา มีพลังที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นหยุดยั้งพวกเขา แต่อู๋เป่ยก็ยังคงไม่ไหวติง

“อย่าเปลืองแรงเลย ด้วยความแข็งแกร่งของคุณ ความแข็งแกร่งของคุณทำอะไร ผมไม่ได้หรอก ”เขาพูดอย่างใจเย็น

ผู้ฝึกฝนวัยกลางคนรู้สึกประหลาดใจ เขาดึงพละกำลังกลับคืนมาและถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก: “คุณเป็นใครกันแน่?”

อู๋เป่ย: “ผมหาหวงเทียนฉิน เพราะผมต้องการสอบถามเรื่องใครบางคน”