เยวี่ยหวู่ : “ยังมีอีกหนึ่งข้อมูล บรรพบุรุษโหวท่านนี้ ในเวลาเดียวกัน เขายังเป็นนายกรัฐมนตรีชั่วร้ายของราชวงศ์ในทวีปรกร้างอีกด้วย นอกจากนี้ เขาได้โค่นล้มจักรพรรดิแล้ว ปัจจุบัน เรื่องต่างๆในราชวงศ์เขาเป็นใหญ่ที่สุด”
อู๋เป่ยประหลาดใจอย่างมาก : “อ่อ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นนายกรัฐมนตรีชั่วร้ายท่านหนึ่ง!”
เยวี่ยหวู่ : “ราชวงศ์ที่เขาอาศัยอยู่ เรียกว่าราชวงศ์ต้าเจิ้น พื้นที่ใหญ่ากว่าพวกเราหลายเท่า อาศัยทรัพยากรของราชวงศ์ต้าเจิ้น บรรพบุรุษโหวปลูกฝังอัจฉริยะของเผ่าตัวเองจำนวนมาก ตัวอย่างเช่น ในบรรดาผู้ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงนั้นคือสี่เทียนเจียวของโหวเหมิน บุตรชายทั้งสิบของโหวเหมิน โหวเหมินซานเจียวและอื่นๆ”
อู๋เป่ย : “ดังนั้น ถ้าหากพวกเรามีความขัดแย้งกับตระกูลโหว ก็เท่ากับว่าเป็นศัตรูกับราชวงศ์ต้าเจิ้นทั้งหมด”
เยวี่ยหวู่ : “ไม่ผิด”
อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “บรรพบุรุษโหวท่านนี้ คิดว่าตัวเองสำคัญจริงๆ ถ้าหากคนอื่นไม่รุกรานผม ผมก็ไม่รุกรานคนอื่นๆ ในเมื่อเขาเป็นคนลงมือก่อน อย่างนั้นก็รอการกวาดล้างได้เลย”
เยวี่ยหวู่ : “สามีหลี่มีแผนการเหรอ”
อู๋เป่ย : “ในราชสำนักของวันพรุ่งนี้ ผมจะลองถามดูว่าโหวจิคนนี้คิดยังไง ถ้าหากเขาไม่รู้จากความเป็นความตาย อย่างนั้นก็ไม่มีอะไรต้องคุยแล้ว”
เยวี่ยหวู่พยักหน้า : “ก็ดีเหมือนกัน”
ช่วงเช้าของวันถัดไป เหล่าเสนาบดีรออยู่ที่ราชสำนักแล้ว อู๋เป่ยมาถึงบัลลังก์ พบว่าตำแหน่งเสนาบดีหลายที่ว่างอยู่
เขาถาม : “ใครไม่มาราชสำนัก”
เสนาบดีคนหนึ่งพูด : “ฝ่าบาท สุขภาพของใต้เท้าโหวจิไม่ดี วันนี้ไม่มาราชสำนัก”
นอกจากนี้ยังมีเสนาบดีอีกสองคนลา มีเพียงโหวจิคนนี้ที่ไม่ได้ขอลา
อู๋เป่ยถาม : “พระชายาเยวี่ย โหวจิกำลังทำอะไร”
เยวี่ยหวู่พูด : “ฝ่าบาท ตอนนี้โหวจิกำลังเล่นกับนางสนมหลายคนที่บ้าน”
อู๋เป่ย : “กำลังเล่นกับนางสนม นี่เป็นการบ่งบอกว่าเขาไม่ได้ป่วยเลยด้วยซ้ำ ไม่ป่วยแต่บอกว่าป่วย นี่เป็นความผิดฐานหลอกลวงกษัตริย์ ใครก็ได้ ไปจับโหวจิมา!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...