ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1769

อู๋เป่ย : “จักรพรรดิน้อย ฉันได้ยินมาว่านายกลายเป็นหุ่นเชิดของนายกรัฐมนตรีชั่วร้ายแล้ว ฉันรู้สึกว่าเขาเป็นคนเลว ดังนั้นเลยตัดสินใจมาช่วยนาย”

ชายหนุ่มหัวเราะทันที : “คุณสร้างเหตุผลทั่วไปหน่อยได้ไหม”

อู๋เป่ย : “ก็ได้ บรรพบุรุษโหวคนนี้รุกรานฉัน เดิมทีฉันอยากฆ่าเขาโดยตรง แต่คิดไปคิดมา เป็นการดีกว่าที่จะดึงไฟจากก้นหม้อน้ำ ตัดรากฐานของตระกูลโหวนี้ให้หมด”

ดวงตาของชายหนุ่มเป็นประกาย : “ดังนั้น จุดสนใจของพวกเราเหมือนกัน คุณมาช่วยผมเหรอ”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ใช่”

ชายหนุ่ม : “ไม่สะดวกพูดที่นี่ พวกเรา.....”

เขายังพูดไม่จบ ทั้งสองคนก็หายไปแล้ว

วินาทีต่อมา ทั้งสองคนมาถึงภูเขาแห่งหนึ่งภายในอาณาเขตของราชวงศ์ต้าเจิ้น ล้อมรอบด้วยต้นไม้โบราณ นกร้อง ดอกไม้หอม และเมฆหมอก

อู๋เป่ยหยิบโต๊ะและเก้าอี้ออกมา และเอาของกินบางอย่างออกมา พูดด้วยรอยยิ้ม : “จักรพรรดิน้อย นายไม่ต้องเกรงใจ”

ชายหนุ่มผ่อนคลายอย่างมาก เขาคว้าเมล็ดทานตะวันหนึ่งกำมือ รู้สึกว่ารสชาติค่อนข้างดี พูด : “คั่วเมล็ดทานตะวันยังไงเหรอ อร่อยมากเลย”

อู๋เป่ย : “นายชอบ ฉันจะมอบให้นายหลายร้อยกิโลกรัม ให้นายกินให้พอ”

ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้ม : “ผมสามารถรู้ตัวตนและสถานะของคุณไหม”

อู๋เป่ย : “แน่นอน ฉันชื่อหลี่ซวนเป่ย อาชีพเดียวกับนาย ฉันเป็นจักรพรรดิของประเทศเทียนหวู่”

ชายหนุ่ม : “ผมชื่อสือชางฮุย พี่หลี่ คุณจะช่วยผมยังไง”

อู๋เป่ย : “ช่วยนาย แค่ฉันคนเดียวก็พอแล้ว”

สือชางฮุยตะลึงอย่างมาก : “แค่คนเดียวเหรอ”

อู๋เป่ยพยักหน้า : “เรื่องการต่อสู้ฉันค่อนข้างมีประสบการณ์ นอกจากนี้ บรรพบุรุษโหวคนนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน”

สือชางฮุย : “แต่พลังของบรรพบุรุษโหวคนนั้น แม้แต่บรรพบุรุษเต้าก็ไม่ใช่ศัตรูของเขา คุณชนะเขาได้เหรอ”

อู๋เป่ย : “ชนะ เขาแข็งแกร่ง เป็นเพราะว่าฟื้นฟูสายเลือดของผู้เที่ยงแท้โบราณแล้ว ไม่น่าแปลกใจ”

สือชางฮุยพยักหน้า : “ดี ผมเชื่อคุณ!”

อู๋เป่ย : “นายประกาศไปที่ราชสำนักเลย ฉันจะช่วยคุณจัดการบรรบุรุษเต้าที่ราชสำนัก”

สือชางฮุยมีความประหม่าเล็กน้อย พูด : “ผมอยู่ต่อหน้าเขา ล้วนแล้วไม่กล้าพูดเสียงดัง ตอนนี้จู่ๆก็ต่อกรกับเขา ผมกลัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้”

อู๋เป่ย : “ถ้าหากฉันจัดการบรรพบุรุษโหวได้แล้ว เสนาบดีคนอื่นๆจะฟังนายไหม”

สือชางฮุยพูดด้วยรอยยิ้ม : “คุณแข็งแกร่งกว่าบรรพบุรุษโหว พวกเขากล้าไม่ฟังผมเหรอ ด้วยความเข้าใจที่ผมมีต่อพวกเขา เสนาบดีเหล่านี้จะแปรพักตร์ทันที”

หลังจากนั้นสีหน้าของเขาจริงจังขึ้นมา : “แต่พลังของตระกูลโหวแข็งแกร่งอย่างมาก เพียงแค่จัดการบรรพบุรุษโหวได้ ตระกูลโหวจะต้องเคลื่อนไหวอย่างแน่นอน”

อู๋เป่ย : “ควบคุมบรรพบุรุษโหวได้แล้ว ยังจะกลัวพวกเขาพลิกแผ่นดินอีกเหรอ”

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ให้ฉันไสหัวไป แกก็คู่ควรเหรอ!”

“บูม!”

ภายในหินวิญญาณ มีเงาหมัดพุ่งออกมา โจมตีมาที่ตัวของอู๋เป่ย อู๋เป่ยไม่ขยับเลยด้วยซ้ำ พูดอย่างไม่แยแส : “แกก็กินหนึ่งหมัดของฉัน”

เขาใช้หมัดทำลายล้าง โจมตีใส่หินวิญญาณ

“แกร็ก!”

หินวิญญาณแตกออก หินครรภ์ภายในก็แตกเช่นกัน มีมนุษย์หินพุ่งออกมา เขาสูงประมาณสองเมตร ดวงตาของเขาแดงก่ำ คำรามด้วยความโกรธ : “แกทำลายแผนการของฉัน ตาย!”

เขาต่อยออกไปหนึ่งหมัด ถูกอู๋เป่ยจับแขนเอาไว้ หักอย่างแรงหนึ่งที ก็ได้ยินเสียงหักที่คมชัด แขนหินของเขาถูกหัก

อู๋เป่ยหัวเราะอย่างเย็นชา : “ฉันคิดว่าเป็นอะไรสะอีก ที่แท้ลูกปัดหนึ่งเม็ดกลายเป็นวิญญาณ”

“แกร็ก!”

หลังจากนั้น เขาต่อยหัวของมนุษย์หินแตกด้วยหมัดเดียว หยิบลูกปัดออกมาจากข้างในหนึ่งเม็ด ภายในลูกปัดเม็ดนี้ ปลดปล่อยพลังที่น่าสะพรึงกลัวออกมา เห็นได้ชัดว่าไม่ได้อยู่ในยุคนี้

ภายในลูกปัด ยังมีร่องรอยของพลังจิต ถูกเขาฆ่าทิ้งทันที

เขารู้สึกว่าพลังงานที่อยู่ในลูกปัดลึกลับอย่างมาก จึงขัดเกลาและดูดซับทันที และก่อตัวเป็นแหวนศักดิ์สิทธิ์วงที่เจ็ด

แหวนศักดิ์สิทธิ์วงที่เจ็ดปรากฏตัว เขากลับมาที่พื้นดินอีกครั้ง พบว่าเหล่าเสนาบดีมาถึงหมดแล้ว หนึ่งในนั้นมีพลังที่น่าสะพรึงกลัว ก็คือบรรพบุรุษโหว