ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1770

อู๋เป่ยปรากฏตัว บรรพบุรุษโหวคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย เหลือบมองมาทางนี้หนึ่งที

สือชางฮุยนั่งอยู่บนบัลลังก์ ก่อนหน้านี้หดหัวมาโดยตลอด มองเห็นอู๋เป่ยปรากฏตัว จู่ๆเขาก็มีความมั่นใจแล้ว จึงมองลงไปทางเสนาบดีที่อยู่ข้างล่างหนึ่งที

เสนาบดีท่านนี้ เป็นผู้ตรวจการเข้าเฝ้าคนหนึ่ง ฟ้องร้องเสนาบดีโดยเฉพาะ เขาพยักหน้าเล็กน้อย ในเวลานี้ ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว พูดเสียงดัง : “ผมมีเรื่องต้องการรายงาน!”

สือชางฮุยพูด : “ว่ามา”

ดวงตาทั้งสองของเสนาบดีเบิกกว้าง ชี้ไปทางบรรพบุรุษโหวและพูด : “เพิกถอนนายกรัฐมนตรีโหวกงเทียน โหวกงเทียน ซ่อนทหารและม้าเป็นการส่วนตัว ซ่อนอาวุธเป็นการส่วนตัว สนับสนุนทหารให้เคารพตนเอง ทำลายความซื่อสัตย์ของเสนาบดี บังคับให้คนบริสุทธิ์ต้องตาย ปล้นทรัพย์สินของผู้อื่น!”

สือชางฮุยตบโต๊ะหนึ่งที พูดด้วยความโกรธ : “ไม่เลวเลยนะผู้ตรวจการ! คุณมาใส่ร้ายนายกรัฐมนตรีของราชวงศ์ได้อย่างไร คุณพูดสิ่งเหล่านี้ มีหลักฐานไหม”

เสนาบดีที่มีความกล้าหาญคนนี้พูดเสียงดัง : “ผมมีหลักฐาน!” ระหว่างที่พูด นำหลักฐานกองหนาออกมา

สือชางฮุยรับมากวาดมองหลายที เขาถอนหายใจเบาๆหนึ่งที พูดกับบรรพบุรุษโหว : “นายกรัฐมนตรี คุณทำเกินไปแล้ว!”

บรรพบุรุษโหวไม่มีความประหม่าใดๆ ทั่วทั้งราชวงศ์ล้วนแล้วอยู่ในการปกครองของเขา จักรพรรดิคนนี้จะสามารถย้ายคลื่นอะไรออกมาได้ เขาพูดอย่างไม่แยแส : “ฝ่าบาท ผู้ตรวจการคนนี้มีปัญหา สมองมีปัญหา เขากล้ามาฟ้องร้องผม ความผิดร้ายแรงสมควรตาย ควรจะประหารเก้าชั่วโครต”

ระหว่างที่พูดเขาหันหลัง : “ใครก็ได้ มาจับผู้ตรวจการลงไป!”

เหล่าองครักษ์พุ่งออกมาทันที จับผู้ตรวจการลงไปตัดหัวทันที

สือชางฮุยตบโต๊ะและพูด : “โหวกงเทียน องครักษ์ของฉัน คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่งการ เว้นเสียแต่คุณอยากเป็นกบฏเหรอ”

โหวกงเทียนหัวเราะขึ้นมา เขาจ้องไปทางสือชางฮุย พูด : “ฝ่าบาท วันนี้ท่านเมาแล้วใช่ไหม”

สือชางฮุยพูดเสียงลึก : “ฉันไม่ได้เมา!”

โหวกงเทียนหัวเราะอย่างชั่วร้าย : “ถ้าหากท่านไม่ได้เมา ทำไมถึงกล้าพูดแบบนี้กับผม”