ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1785

อู๋เป่ย “ตำแหน่งที่เป็นที่ยอมรับอย่างเป็นทางการ”

โจวซวนกู่ “ตำแหน่งที่เป็นที่ยอมรับ หมายถึงตำแหน่งของปรมาจารย์ปรุงยาที่สูงกว่าระดับห้าดาว ปรมาจารย์ปรุงยาห้าดาวมีน้อยอยู่แล้ว ส่วนระดับหกดาวยิ่งมีน้อยกว่า หากปรมาจารย์ปรุงยาท่านใดสามารถก้าวขึ้นสู่ระดับหกดาวได้ ก็สามารถทิ้งลายเซ็นไว้บนยาอายุวัฒนะที่ปรุงขึ้น ลายเซ็นนี้มักจะมีชื่อเฉพาะที่เรียกว่า ฉายา หรือสมญานามนั่นเอง”

เมื่อเขาพูดจบ อู๋เป่ยก็เข้าใจทันที ในฐานะปรมาจารย์ปรุงยา เขารู้ดีว่าการทิ้งลายเซ็นบนยาอายุวัฒนะนั้น เป็นเทคนิคที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของยาและยังเป็นการป้องกันการปลอมแปลงอีกด้วย ยาอายุวัฒนะที่ปรุงโดยปรมาจารย์ที่มีสมญานามมักจะสามารถขายได้ในราคาที่สูงขึ้น

อันที่จริง เขาสามารถได้รับสมญานามได้ตั้งนานแล้ว แต่เพราะชื่อเสียงของเขายังไม่โด่งดังมากนัก การได้รับตำแหน่งจึงอาจจะไม่มีประโยชน์อะไรนัก แต่เมื่อโจวซวนกู่พูดถึงเรื่องนี้ มันทำให้เขาตระหนักถึงความสำคัญขึ้นมา

เขาพูดว่า “ก่อนที่จะได้รับสมญานาม ข้าต้องเป็นปรมาจารย์ปรุงยาระดับหกดาวก่อน”

โจวซวนกู่ยิ้มและกล่าวว่า “สำนักหลิงซีตานของเรามีสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุที่มีระดับสูงสุด ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่อยากลองดูไหม?”

อู๋เป่ยที่กำลังคิดจะทดสอบพลังของตนเองอยู่แล้วจึงตอบไป “ได้”

โจวซวนกู่ยิ้มและพูดว่า “อย่าเพิ่งรีบร้อน ดื่มชาให้สบายใจก่อน หากท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ต้องการความช่วยเหลือใด ๆ ก็บอกข้าได้ ข้าจะช่วยเหลือเต็มที่”

อู๋เป่ยยกถ้วยชาขึ้นและกล่าวว่า “ท่านประมุขโจว ข้าก็แค่อยากขายยาอายุวัฒนะเพื่อหาเงินเท่านั้น”

โจวซวนกู่ตอบ “ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ ท่านต้องปรุงยาคนเดียวและยังต้องขายยาอีก แบบนี้ไม่ทำให้ท่านเสียเวลาในการฝึกตนหรือ?”

อู๋เป่ยยิ้มเล็กน้อยและถามว่า “ท่านประมุขหมายความว่าอย่างไร?”

โจวซวนกู่ “หากท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ไว้วางใจสำนักหลิงซีตานของเรา ในอนาคตท่านสามารถส่งยาอายุวัฒนะของท่านมาให้เราขายแทนได้ แน่นอนว่าการขายยาอายุวัฒนะต้องใช้ทั้งแรงงานและทรัพยากร ดังนั้นเราขอหักเพียงแค่สองส่วนจากยอดขายทั้งหมด”

อู๋เป่ย “สองส่วน? พวกเจ้าหาเงินกันง่ายเกินไปแล้ว”