ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1786

ปรมาจารย์ปรุงยาหญิงรู้ดีว่า คนที่ช่วยเหลือเธอเมื่อครู่ก็คืออู๋เป่ย เธอจึงรีบคำนับและกล่าวว่า "ขอบคุณมาก!"

"นี่คือยาอายุวัฒนะจิตวิญญาณเซียนโบยบิน ยาอายุวัฒนะนี้มีความยากในการปรุงสูงมาก ไม่อยากเชื่อเลยว่าหลินเยว่เจียวจะสามารถปรุงมันสำเร็จได้ และยังเป็นยาคุณภาพหนึ่งอีกด้วย ยอดเยี่ยมจริงๆ!"

"ยาอายุวัฒนะจิตวิญญาณเซียนโบยบินนี้ อย่างน้อยก็ต้องมีระดับปรมาจารย์ปรุงยาสองดาวถึงจะสามารถปรุงได้ ถ้าเป็นยาคุณภาพหนึ่ง ก็ต้องเป็นระดับปรมาจารย์ปรุงยาสามดาวเป็นอย่างน้อย!"

โจวซวนกู่ยิ้มและกล่าวว่า "ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่มีฝีมือที่ไม่ธรรมดาเลย ยาอายุวัฒนะในเตาที่ผ่านสถานการณ์อันตรายเมื่อครู่นี้ ข้าเองก็ไม่มีวิธีที่จะจัดการได้ดีเท่าเขา"

ปรมาจารย์ปรุงยาหญิงที่มีชื่อว่าหลินเยว่เจียวเดินเข้ามาคำนับและถามว่า "ท่านประมุข ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ท่านนี้คือใครหรือ?"

โจวซวนกู่ตอบว่า "ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่เป็นแขกผู้มีเกียรติของเรา เป็นปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุห้าดาวสีม่วง แน่นอนว่าระดับความสามารถของเขาสูงกว่านั้นมาก และเรากำลังจะไปทดสอบที่สมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ"

หลินเยว่เจียวมองอู๋เป่ยด้วยความเคารพนับถืออย่างสุดซึ้ง "ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ ถ้าปรมาจารย์ปรุงยาห้าดาวยังต้องไปทดสอบเพิ่มเติม อย่างนั้นท่านคงได้เป็นราชานักปรุงยาหรือถึงขั้นนักปรุงยาศักดิ์สิทธิ์ในอนาคตแน่ ๆ!"

ปรมาจารย์ปรุงยาที่มีระดับมากกว่าห้าดาว จะได้รับตำแหน่งพิเศษตามลำดับ ระดับหกดาวจะถูกเรียกว่าปรมาจารย์แห่งการปรุงยา ระดับเจ็ดดาวจะเรียกว่าปรมาจารย์แห่งการปรุงยาผู้ยิ่งใหญ่ ระดับแปดดาวจะเรียกว่าราชานักปรุงยา และระดับเก้าดาวจะถูกเรียกว่าจักรพรรดินักปรุงยา ส่วนระดับสิบดาวจะเรียกว่านักปรุงยาศักดิ์สิทธิ์

โจวซวนกู่กล่าวว่า "โดยสรุปแล้ว อนาคตของท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่นั้น ไม่สามารถคาดเดาได้เลย"

ในขณะนั้น ปรมาจารย์ปรุงยาคนอื่น ๆ ก็สามารถปรุงยาได้สำเร็จแล้ว ซึ่งคุณภาพของยาแต่ละเตาก็แตกต่างกันไป

อู๋เป่ยมองดูอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า "ปรมาจารย์ปรุงยาของสำนักของท่าน ไม่มีปัญหาในเรื่องเทคนิค แต่แนวคิดในการปรุงยาของพวกเขาข้ากลับไม่เห็นด้วย"

โจวซวนกู่รู้สึกตื่นเต้นและถามว่า "ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ ช่วยอธิบายเพิ่มเติมได้หรือไม่?"

อู๋เป่ยยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า "ไว้มีเวลาแล้วค่อยคุยกัน"

โจวซวนกู่เข้าใจดีว่า ความลับในการปรุงยาเช่นนี้ ระหว่างปรมาจารย์ด้วยกันมักไม่ค่อยเปิดเผยให้กันง่าย ๆ ต้องรอให้การร่วมมือเป็นไปด้วยดีเสียก่อน ถึงจะได้รับคำแนะนำจากเขาในภายหลัง

โจวซวนกู่ยิ้มและกล่าวว่า "ก็ดี ไว้ค่อยพูดถึงเรื่องนี้ในภายหลัง"

หลังจากดูการทดสอบปรุงยาอีกสองรอบ อู๋เป่ยก็เริ่มรู้สึกเบื่อและกล่าวว่า "ไปที่อาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุกันเถอะ"

โจวซวนกู่และจือโหยว รวมถึงปรมาจารย์ปรุงยาหญิงหลินเยว่เจียว เดินทางไปยังอาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุพร้อมกับอู๋เป่ย

อาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งนี้ใหญ่กว่าอาคารข้างนอกชัดเจน ตัวอาคารเองก็เหมือนกับพระราชวัง ขณะที่พวกเขามาถึงประตูพระราชวัง มีผู้บำเพ็ญคนหนึ่งกำลังนั่งทำสมาธิ เขามีเคราสีดำและคิ้วสีม่วง

เมื่อมีคนมาถึง เขาก็ลุกขึ้นมาต้อนรับ "ท่านประมุขโจว"

โจวซวนกู่ยิ้มและกล่าวว่า "ท่านหลิว ข้าต้องขอรบกวนท่านอีกแล้ว"

ผู้บำเพ็ญที่ถูกเรียกว่าท่านหลิวยิ้มและกล่าวว่า "นี่เป็นหน้าที่ของข้า จะเรียกว่ารบกวนได้อย่างไร ถ้ามีคนมาทดสอบทุกวันก็ดี"

โจวซวนกู่กล่าวว่า "ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ นี่คือหลิวจือโหมว ปรมาจารย์ปรุงยาหลิว เมื่อก่อนเขาเคยเป็นปรมาจารย์ปรุงยาระดับห้าดาว แต่ในระหว่างการปรุงยาครั้งหนึ่ง จิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ของเขาได้รับบาดเจ็บ และยังไม่สามารถฟื้นฟูได้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ มีเขาคอยดูแลอาคารสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งนี้"

หลิวจือโหมวโบกมือและกล่าวว่า "ไม่ต้องพูดถึงเรื่องในอดีต มันเป็นชะตากรรมของข้า"

อู๋เป่ยไม่ได้รู้สึกประหลาดใจอะไร ปรมาจารย์ปรุงยาบางคนมักจะพยายามปรุงยาที่เกินกว่าความสามารถของตนเอง ยาบางชนิดมีพลังอำนาจที่รุนแรง หากควบคุมไม่ดีอาจทำร้ายทั้งตนเองและผู้อื่น ทุกปีมีปรมาจารย์ปรุงยาจำนวนไม่น้อยที่เสียชีวิตจากการระเบิดของเตายา หรือได้รับพิษจนเสียสติ รวมถึงมีปัญหาอื่น ๆ มากมาย

เขามองหลิวจือโหมวอยู่ครู่หนึ่งและถามว่า "ท่านปรุงยาเซียนราชาใช่หรือเปล่า?"

หลิวจือโหมวกล่าวอย่างจริงจังว่า “ท่านประมุขโจวให้ความสำคัญกับท่านเช่นนี้ ระดับความสามารถในการปรุงยาของท่านย่อมสูงส่งมาก การได้ติดตามท่านถือเป็นเกียรติของข้า! ”

โจวซวนกู่ก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน เขาไม่คาดคิดว่าอู๋เป่ยจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของหลิวจือโหมวได้ โดยเฉพาะอาการบาดเจ็บที่ยากจะรักษาเช่นนี้ ในอดีต หลิวจือโหมวเคยหาหมอเทวดาหลายคนมาช่วย แต่ไม่มีใครรักษาเขาได้ ตอนนั้นเขามีทั้งเงินและอำนาจ จึงสามารถหาหมอเทวดาระดับสูงมาได้ แต่แม้แต่หมอเทวดาเหล่านั้นก็ยังไม่สามารถรักษาได้ แต่ถ้าอู๋เป่ยสามารถรักษาได้ นั่นหมายความว่าทักษะการแพทย์ของเขาสูงส่งมากอย่างน้อยก็มากกว่าหมอเทวดาที่เคยรักษาเขา

โจวซวนกู่ยิ้มและกล่าวว่า “ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ ถ้าท่านสามารถรักษาท่านหลิวได้ นั่นก็ยอดเยี่ยมมาก ท่านหลิวเคยเป็นปรมาจารย์ปรุงยาห้าดาว หากได้รับการชี้แนะจากท่าน ในอนาคตก็อาจกลายเป็นปรมาจารย์ปรุงยาที่มีตำแหน่งที่เป็นที่ยอมรับได้”

จือโหยวกล่าวเสริมว่า “อาการบาดเจ็บของท่านหลิวนั้นรักษาได้ยากเพราะจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ของท่านถูกทำร้ายจากพลังของยา และพลังยานั้นยังคงอยู่ในร่างกาย การจะกำจัดพลังยานี้ ต้องอาศัยความสามารถในการปรุงยาที่สูงมาก”

อู๋เป่ยพยักหน้า “ดูเหมือนว่าจือโหยวจะเข้าใจเรื่องนี้ดี ใช่แล้ว เขาได้รับบาดเจ็บจากพลังยา และพลังยานี้มีความรุนแรงมาก เนื่องจากยาเซียนราชามีคุณภาพสูง จึงมีจิตสำนึกในตัวเอง พลังยานี้มีความฉลาดมาก การจะกำจัดมันออกนั้นเป็นเรื่องที่ยาก”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลิวจือโหมวรู้สึกใจหายและถามว่า “ท่านปรมาจารย์ปรุงยาหลี่ ข้าต้องรักษาอาการบาดเจ็บนี้อย่างไร?”

อู๋เป่ยกล่าวว่า “แค่มีคนสามารถกดพลังยานี้ไว้และควบคุมมันได้ ท่านก็จะไม่เพียงแค่ฟื้นฟูพลังยุทธ์ได้เท่านั้น แต่ยังสามารถใช้พลังยานั้นเพิ่มพูนคุณสมบัติของท่านได้อีกด้วย แม้ว่าพลังยานี้จะไม่สามารถให้ผลเท่ากับยาเซียนราชาตัวจริง แต่ก็ยังมีประสิทธิภาพอย่างน้อยหนึ่งในสิบ”

หลิวจือโหมวตื่นเต้นจนแทบจะคลั่ง “หนึ่งในสิบหรือ?”

เขารู้ดีว่า แม้จะมีประสิทธิภาพเพียงหนึ่งในสิบของยาเซียนราชา แต่มันก็สามารถทำให้เขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิงได้!

อู๋เป่ยยิ้มและกล่าวว่า “ใช่ หนึ่งในสิบ หรืออาจจะมากกว่านั้นอีก”

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาถามว่า “ในตอนนั้น มีพลังยาเท่าไหร่ที่พุ่งเข้าสู่ร่างกายของท่าน?”

หลิวจือโหมวตอบว่า “มีพลังยาหกสาย และสองสายพุ่งเข้าสู่ร่างกายของข้า ส่วนที่เหลืออีกสี่สาย ข้าใช้วัตถุปิดผนึกไว้”

ดวงตาของอู๋เป่ยเป็นประกาย “โอ้ ท่านปิดผนึกไว้หรือ? มันอยู่ที่ไหน?”