ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1788

ชายหนุ่มพูดอย่างเคร่งขรึม "แม่ ลูกไม่รังเกียจพ่อ พ่อของข้าก็คือพ่อของข้า จะจนหรือรวย จะรุ่งโรจน์หรือธรรมดา ข้าไม่เคยทอดทิ้งเขา แม้ว่าพ่อของข้าจะกลายเป็นคนธรรมดา แต่ข้าหลิวหมิง ก็จะสนับสนุนเขาไปจนตาย”

ทันใดนั้นชายคนนั้นก็กระแทกโต๊ะและพูดอย่างเย็นชา "เอาสิ อย่ากลับมาอีกนะ ! "

จากนั้น ชายวัยกลางคนก็ปรากฏตัวขึ้น ซึ่งเป็นพ่อของฟ่านชุนหลี อดีตพ่อตาของหลิวจือโหมว

ดูเหมือนว่าชายวัยกลางคนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ เขาพูดอย่างใจเย็ "หมิงเอ๋อร์ อยู่กับปู่ที่นี่ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารและเสื้อผ้า เจ้ามีอนาคตที่สดใสในอนาคต ถ้าเจ้าไปกับเขาวันนี้ เจ้าจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน”

ชายหนุ่มตอบกลับ "ท่านปู่ ท่านจะเป็นปู่ของหมิงเอ๋อร์ตลอดไป แต่วันนี้หมิงเอ๋อร์จะต้องไป"

ชายวัยกลางคนถอนหายใจและส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หลิวจือโหมวรู้สึกประทับใจมากกับคำพูดของลูกชาย เขาหัวเราะชอบใจ จากนั้นพูดขึ้นว่า "หมิงเอ๋อร์ พ่อบอกไว้แล้วใช่ไหม หากพ่อฟื้นฟูพลังยุทธ์ไม่ได้ พ่อจะไม่กลับมาหา"

ทันทีที่ได้ยินดังนั้น ฟานชุนหลีก็ตกตะลึงและถามขึ้น "อะไรนะ ท่านฟื้นฟูพลังยุทธ์แล้วหรือ"

หลิวจือโหมวปล่อยออร่าของ ต้าเต้าจวินทันที เขาพูดขึ้นอย่างใจเย็น "ข้าไม่เพียงฟื้นฟูพลังยุทธ์เท่านั้น แต่ยังก้าวไปอีกขั้นหนึ่งด้วย ข้าเป็นต้าเต้าจวินแล้ว"

หนุ่มน้อยดีใจมาก ดวงตาของเขาเป็นประกาย "ท่านพ่อ ท่านปรุงยาและกลับมาเป็นปรมาจารย์ปรุงยาห้าดาวอีกครั้งได้ไหม"

หลิวจือโหมวยิ้มและพูดว่า "หมิงเอ๋อร์ ในตอนนี้พ่อน่าจะอยู่ในระดับหกดาวแล้ว ข้าจะไปทดสอบในอีกไม่กี่วันข้างหน้า"

ทุกคนมองหน้ากัน ทำไมจู่ ๆ เขาถึงฟื้นฟูได้ล่ะ

ชายวัยกลางคนหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า "จือโหมว วันนี้เจ้ามาที่นี่เพื่อดูหมิ่นเราอย่างนั้นหรือ"

หลิวจือโหมวกล่าว "ท่านคิดมากไปแล้ว ข้ามาที่นี่เพียงเพื่อมาเอาตัวหมิงเอ๋อร์ ระหว่างเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันมานานแล้ว ข้าไม่มีเวลามาดูหมิ่นท่านหรอก"