ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 1825

วันหนึ่ง ขณะที่ อู่เป่ยกำลังนั่งอยู่ที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง เพลิดเพลินกับการลิ้มรสอาหารจานเด็ดของที่นี่ จู่ๆ เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและเงยหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า

ในเวลานั้นเอง เทพอสูร พร้อมด้วยเหล่าปีศาจ ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า ร่างของพวกเขาลอยอยู่ในอากาศ ราวกับปรากฏตัวและหายตัวไป

ปีศาจพยัคฆ์พูดว่า: "เทพอสูรประเทศเล็กๆ นี้ได้ฆ่าทหารปีศาจของเราไปนับล้าน เราไม่ควรปล่อยพวกมันไว้!"

เทพอสูรเป็นหญิงสาว รูปลักษณ์งดงามเย้ายวนเป็นพิเศษ สวมชุดคลุมสีแดงสด ผมยาวสลวยราวกับน้ำตก

นางพูดอย่างแผ่วเบา: "ถ้าเช่นนั้น จงทำลายประเทศนี้ซะ"

เหล่าปีศาจกำลังเตรียมลงมือ ทันใดนั้น ภายในดินแดนของราชวงศ์เทียนชิง ภูเขาลูกหนึ่งได้พุ่งขึ้นจากพื้นดิน สู่ท้องฟ้า!

บนยอดเขานั้น จู่ๆ ก็ปรากฏตัวอักษรขนาดใหญ่สองตัว คือคำว่าซวนหยวน

ตัวอักษรทั้งสองนี้ปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ที่น่าตกตะลึงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ทำให้เทพอสูรถึงกับตกใจ

"ที่นี่มีมหาเทพ!" นางพูดด้วยเสียงหนักแน่น

อู่เป่ยวางตะเกียบลง พูดอย่างเรียบๆ ว่า: "พวกแกมาจากที่ใดก็จงกลับไปที่นั่นซะ ถ้าไม่อย่างนั้น หากต้องลงมือ ฉันฆ่าพวกแกไปจะไม่เป็นการดี"

เทพอสูรสะบัดเสียงเย็นชา: "แกจะเป็นมหาเทพ แล้วอย่างไร? ฉันเทพอสูรจะกลัวแกหรือ?"

อู่เป่ย: "ถ้าแกไม่พอใจ เช่นนั้นก็สู้กันสักตั้ง"

เทพอสูรเงียบไปชั่วครู่แล้วพูดอย่างแผ่วเบา: "แกเป็นมหาเทพ ของเผ่ามนุษย์ ฉันจะให้เกียรติแก" พูดจบ นางและบริวารก็หายตัวไป เคราะห์ภัยที่ประเทศเทียนชิง ถูกอู่เป่ยขจัดไปด้วยคำพูดเพียงคำเดียว