ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 199

ข้างหลังเธอมีตำรวจสามนาย ทุกคนเป็นคนหนุ่มสาว

อู่เป๋ย “เจ้าหน้าที่โจว คนเหล่านี้บุกเข้าไปในบ้านปู่ของผมและขู่ผม สั่งปู่ของผมยืมเงินให้พวกเขา”

เจ้าหน้าที่โจวรั่วเสวี่ยจ้องมองไปที่จังลี่ฉวินและกลุ่มของเขาด้วยสีหน้าเย็นชา “คุณรู้หรือไม่ว่าการบังคับเข้าไปในบ้านของใครบางคนเป็นความผิดทางอาญา”

จังลี่ฉวินตื่นตระหนก เขารีบพูดว่า “เจ้าหน้าที่ อย่าไปฟังเขา เราไม่ได้บุกรุก เราแค่มาเยี่ยมญาติ”

อู่เป๋ยหยิบโทรศัพท์ออกมา “ผมมีการบันทึก”

เจ้าหน้าที่โจวหยิบโทรศัพท์ของอู่เป๋ย ฟังการบันทึก และคิ้วของเขาก็ขมวดคิ้ว พูดด้วยความโกรธว่า “จับพวกเขาไป!”

เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายนายเข้าหาและจับกุมจังลี่ฉวินและจังฉี่เฉินทันที จังฉี่เฉินตะโกนว่า “ทำไมคุณถึงจับผม ผมไม่ได้ปล้นอะไร ผมจะฟ้องคุณ...…”

แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจเพิกเฉยและพาเขาไปพร้อมกับคนอื่นๆ คนที่เหลือต่างก็ก้มหน้าและนิ่งเงียบ

โจวรั่วเสวี่ยเย้ยหยัน “พวกคุณก็ร่วมมือด้วยเหรอ?”

กลุ่มรีบส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ ไม่ เจ้าหน้าที่ เราแค่ช่วยจังฉี่เฉินออกมา และไม่ได้ทำอะไรผิด”

อู่เป๋ย “ทั้งหมดออกไปจากที่นี่!”

พวกเขารู้สึกโล่งใจและรีบออกจากลานบ้าน

สถานที่กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง และปู่ย่าของอู่เป๋ยก็รีบนำผลไม้ เมล็ดพืช และขนมอื่นๆออกมาเพื่อสร้างความบันเทิงให้กับ โจวรั่วเสวี่ยและทีมของเขา

อู่เป๋ยเชิญพวกเขานั่งลงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้าหน้าที่โจว ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของคุณ”

โจวรั่วเสวี่ยกลอกตาแล้วพูดว่า “ฉันต้องบอกว่าผู้อำนวยการอู่ คุณค่อนข้างมีฝีมือ คุณยังกลัวคนพวกนี้?”

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า “เป็นเพราะผมรู้กังฟูอย่างแม่นยำ ผมจะไม่ใช้กังฟูกับพวกเขา ถ้าผมทำ พวกเขาจะตายหรือไม่ก็บาดเจ็บ และนั่นจะเป็นอาชญากรรมใช่ไหม?”

โจวรั่วเสวี่ยพยักหน้าและพูดว่า “นั่นสมเหตุสมผลแล้ว ฉันได้ยินจากเหล่าเหอ ว่าตัวตนของคุณนั้นไม่ง่ายเลย เหตุการณ์ครั้งล่าสุดถึงกับทำให้ผู้นำระดับจังหวัดและเทศบาลตื่นตระหนก”

อู๋เป่ยโบกมือ “อย่าไปฟังเขา ผมจะมีตัวตนแบบไหนได้ ผมเป็นแค่คนธรรมดา"

โจวรั่วเสวี่ยยักไหล่และพูดว่า “ผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจเป็นคนธรรมดา?”

อู่เป๋ยตกตะลึง “คุณรู้?”

โจวรั่วเสวี่ย “เหล่าเหอบอกฉัน เขามีสหายเก่าในสำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะ และสามารถตรวจสอบตัวตนของคุณได้”

พูดเสร็จ เธอยืนขึ้นอย่างตั้งใจและทำความเคารพอู่เป๋ย “เจ้าหน้าที่โจวรั่วเสวี่ย คำนับผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจ!”

อู่เป๋ยกลอกตา “โจวรั่วเสวี่ย คุณพอแล้ว”

โจวรั่วเสวี่ย “หึหึ” หัวเราะเบาๆและพูดว่า “ผู้อำนวยการอู่ คุณซ่อนตัวเองไว้ลึกมาก ผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจมีค่าเท่ากับผู้นำของเมือง”

เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนตกตะลึง โอ้พระเจ้า! คนที่อยู่ตรงหน้านี้แท้จริงแล้วเป็นผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจ ระดับเดียวกับผู้อำนวยการศูนย์ปฏิบัติการช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยไม่ใช่เหรอ?

พวกเขานั่งตัวตรงทันที ไม่กล้าส่งเสียง และรู้สึกกระวนกระวายอยู่ภายใน

อู่เป๋ย “มันเป็นเพียงตำแหน่งเล็กน้อย และผมไม่มีอำนาจที่แท้จริง ไม่ควรพูดถึงมันจะดีกว่า”

โจวรั่วเสวี่ยยิ้ม “ไม่ต้องกังวล ผู้อำนวยการอู่ ฉันไม่ต้องการให้คุณทำอะไร”

ดูเหมือนเธอจะจำอะไรบางอย่างได้และพูดว่า “ยังไงก็ตาม มีบางอย่างที่ฉันต้องการให้คุณช่วย”

อู่เป๋ย “โอ้ เรื่องอะไร?”