ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2139

เมื่อเห็นฉากนั้น อู๋เป่ยก็ได้แต่ส่ายหน้า หนุ่มน้อยคนนั้นไม่เข้าใจวิชาหมัดมวยเลย หมัดเมื่อครู่มีช่องโหว่มากมาย แพ้ให้ผู้คุ้มภัยก็เป็นเรื่องแน่นอน

หลังจากหนุ่มน้อยถูกชกกระเด็น คนอื่นๆ ที่เหลือก็เริ่มลังเล เพราะกลัวจะถูกชกจนฟันหลุด หรือแขนหักอะไรแบบนั้น

ผู้คุ้มภัยที่นี่มักจะจงใจทำให้ผู้มาสมัครบาดเจ็บ เพื่อให้คนอื่นๆ กลัวจนถอดใจไปเอง จะได้ไม่ต้องเหนื่อยคัดมาก

เมื่อไม่มีใครกล้าออกมา อู๋เป่ยก็ก้าวออกไปหนึ่งก้าว แล้วพูดเรียบๆ ว่า “ฉันขอลองดู”

ผู้คุ้มภัยหนุ่มเหลือบมองอู๋เป่ยแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “ถ้าโดนชกจนบาดเจ็บ สำนักคุ้มภัยของเราจะไม่รับผิดชอบนะ”

อู๋เป่ยตอบ “ถ้าเจ็บแปลว่าไม่มีฝีมือเอง ไม่โทษใคร”

ผู้คุ้มภัยหนุ่มพยักหน้า “เชิญแกเริ่มได้เลย”

อู๋เป่ยเดินเข้าไปในวง ไม่รอช้า ชกหมัดหนึ่งใส่ผู้คุ้มภัยหนุ่มทันที

ผู้คุ้มภัยยกแขนขึ้นกัน พร้อมกับชกสวนกลับไปอีกข้าง มือเขาไวมาก แต่ทันทีที่ปะทะ เขาก็รู้สึกผิดปกติ เพราะแรงของอู๋เป่ยมหาศาล แขนเขาปวดจี๊ด ต้องถอยออกไปโดยไม่รู้ตัว อู๋เป่ยฉวยโอกาสรุกเช้าประชิดแล้วฟาดฝ่ามือลงบนอกของเขา

“ปั่ก!”

ผู้คุ้มภัยหนุ่มครางต่ำ ถูกชกกระเด็นออกไปไกลกว่าสิบเมตร พ้นนอกวงทันที

นี่คืออู๋เป่ยที่ยังไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ ไม่งั้นหมัดเมื่อกี้คงทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส

ผู้คุ้มภัยหนุ่มตกใจมาก ลุกขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองไม่ได้บาดเจ็บ เขาจึงประสานมือคารวะอู๋เป่ย “ขอบคุณที่ออมมือให้”

อู๋เป่ย “ฉันเข้าเข้าไปได้หรือยัง?”

ผู้คุ้มภัยหนุ่มพยักหน้า แล้วตะโกนไปด้านหลังว่า “มีคนผ่านด่านหนึ่งคน พาเขาเข้าไป”

ผู้คุ้มภัยร่างสูงคนหนึ่งเดินเข้ามา ยิ้มเยาะใส่ผู้คุ้มภัยหนุ่มว่า “แกถูกหน้าใหม่ชกตกเวที ฮ่าๆ”

ผู้คุ้มภัยหนุ่มแค่นเสียง “แกหยุดหัวเราะเลย ถ้าเป็นแก แกจะโดนเร็วกว่าอีก”