ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2213

ก้อนหินก้อนนี้จริงๆ แล้วคือหินหยกทั้งก้อน สีเขียวทั่วทั้งก้อน แต่ตรงมุมหนึ่งมีรอยแตกจนเผยให้เห็นโลหะสีฟ้าอ่อนโผล่ออกมา

ชายร่างยักษ์เดินมาถึงลานโล่ง จากนั้นก็โยนก้อนหยกลงพื้นเสียงดัง โครม!

ทันทีที่เสียงดังขึ้น คนรอบๆ ก็แห่มาดูว่าเกิดอะไรขึ้น มีคนถามว่า“เพื่อน นี่คุณเอาอะไรมาขาย? หินหยกเหรอ?”

ชายร่างใหญ่ หูโตหน้ากว้าง ดวงตาสีเหลืองอ่อน พูดเสียงดังฟังชัดจนหูคนฟังอื้อ

“นี่คือหินสมบัติล้ำค่า ข้างในมีของล้ำค่าซ่อนอยู่!”

อู๋เป่ยเดินเข้ามาดู พอเห็นโลหะที่โผล่ออกมา ก็ใช้ประสบการณ์ทันทีระบุได้ว่า น่าจะเป็นขาของเตาปรุงยา!

เขาเลยเปิดใช้ "ดวงตาแห่งมิติ" ตรวจสอบก็พบว่าข้างในหินหยกนี้มีเตาปรุงยาซ่อนอยู่จริงๆ!

พอชายร่างใหญ่พูดแบบนั้น คนก็เริ่มซุบซิบ“แล้วข้างในมันคืออะไรล่ะ?”

ชายร่างใหญ่ตอบ“ฉันก็ไม่รู้หรอก แต่รู้แค่ว่ามีของดีอยู่ข้างใน”จากนั้นเขาก็ประกาศราคา“เปิดที่หนึ่งแสนเหรียญเงินเซียน ใครจะซื้อรีบเลย!”

พอคนฟังราคา ทุกคนก็ถอยกันเป็นแถว เหลือแค่ไม่กี่คนที่ยังมองๆ หินอยู่

อู๋เป่ยเดินเข้ามาใกล้ แล้วยิ้มพูดว่า“หนึ่งแสนเหรียญเงินเซียน คิดเป็นเงินธรรมดาก็ร่วมสองล้านล้าน ราคานี้โหดใช้ได้เลยนะเพื่อน แต่ฉันก็ชอบไอ้ก้อนหินนี้อยู่เหมือนกัน แถมอยากลองเสี่ยงดูว่าข้างในจะเป็นของดีไหม งั้นฉันให้ห้าหมื่นเหรียญละกัน”

ชายร่างใหญ่เบิกตา“ห้าหมื่นไม่ได้หรอก อย่างน้อยต้องเก้าหมื่นห้า!”

อู๋เป่ยเสนออีกทาง“งั้นเอาแบบนี้ดีไหม คุณทุบหินให้ดูเลย ถ้าข้างในเป็นของจริง ฉันให้แสนหนึ่งก็ได้”

ชายร่างใหญ่หัวเราะเยาะ“ทุบดูแล้วมันจะเหลือความลุ้นตรงไหน? ถ้านายอยากได้จริงๆ เก้าหมื่นก็พอแล้ว ลองดูสิ หินหยกก้อนนี้คุณภาพดีที่สุด เป็นหยกเขียวเกรดสูงสุด ขายเป็นกรัมก็ตกราคาหลายพัน ถ้าขายเฉพาะหินก็คุ้มแล้ว!”

อู๋เป่ยพูดนิ่งๆ“หินก็ดีอยู่หรอก แต่ไม่ถึงกับคุ้มขนาดเป็นล้านล้านหรอกนะ”

ทั้งคู่ต่อรองกันไปมา สุดท้ายอู๋เป่ยกำลังจะได้ในราคาแปดหมื่นเหรียญเงินเซียน จู่ๆ ก็มีเสียงผู้หญิงพูดแทรกมาจากด้านหลัง

“ฉันให้แปดหมื่นหนึ่ง!”

อู๋เป่ยหันไปมอง เห็นว่าเป็นผู้หญิงสวมชุดเขียว ใส่หน้ากากหนังปิดหน้า ถึงจะมองไม่เห็นหน้าชัด แต่หุ่นดีมาก

ชายร่างใหญ่ยิ้มทันที“เธอให้ราคาสูงกว่างั้นขายให้เลย!”

อู๋เป่ยโดนตัดหน้า รู้สึกไม่พอใจ พูดเย็นๆ“ใจเย็นสิ ฉันยังไม่ได้บอกราคาสุดท้ายเลย เธอให้แปดหมื่นหนึ่ง งั้นฉันให้แปดหมื่นห้า!”

หญิงสาวตอบกลับทันที“แปดหมื่นหก!”

อู๋เป่ยพูดต่อ“งั้นเก้าหมื่น!”

ผู้หญิงฮึดฮัดก่อนพูดว่า“หนึ่งหมื่นหนึ่ง!”

อู๋เป่ยว่า“หนึ่งหมื่นสอง!”

หญิงสาวลังเลนิดหน่อย แล้วก็พูดว่า

“หนึ่งหมื่นหนึ่งร้อย!”

อู๋เป่ยว่า“หนึ่งหมื่นหนึ่งพัน!”

หญิงสาวเริ่มหงุดหงิด“มีคนเพิ่มราคาแบบนี้ด้วยเหรอ?”

ความจริงคือเธอมีเงินแค่ประมาณหนึ่งหมื่นสองพัน ถ้าเกินนี้ก็หมดสิทธิ์ซื้อแล้ว

อู๋เป่ยตอบเฉยๆ“ไม่มีปัญญาซื้อแล้วมาแย่งประมูลทำไม? จะเพิ่มอีกก็ได้นะ ฉันสู้สุดทาง!”

หญิงสาวกัดฟันพูดว่า“หนึ่งหมื่นสอง!”

อู๋เป่ยหัวเราะเบาๆ“หนึ่งหมื่นสาม!”

หญิงสาวถึงกับหมดหวัง แต่อารมณ์ยังไม่ยอมแพ้

“หนึ่งหมื่นสี่!”

เธอคิดว่าอู๋เป่ยจะสู้ราคาอีกแน่ๆ แต่ผิดคาด อู๋เป่ยยกมือขึ้น“โอเค หนึ่งหมื่นสี่ เป็นของเธอไป ฉันไม่ซื้อแล้วล่ะ”

หญิงสาวตกใจ“อะไรนะ? นายไม่ซื้อแล้วเหรอ?”