ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 237

ขณะที่รับโทรศัพท์นั้น จูชิงเหยียนก็กำลังเปล่งเสียงอุทานออกมาพอดี หูของฝั่งปลายสายถังปิงอวิ๋นนั้นดีมาก เธอถามด้วยเสียงเคร่งขรึม：“ข้างๆนายมีผู้หญิง?”

อู๋เป่ยตอบด้วยสีหน้าจริงจัง：“เธอก็รู้ ฉันเป็นหมอ บางครั้งก็ต้องให้คนไข้ทำท่าทางที่เกินจริง เรื่องที่เธอพูดฉันรู้แล้ว ฉันจะไปให้ทันเวลา” พูดจบ เขาก็วางสายโทรศัพท์ แล้วขับรถต่อ

จูชิงเหยียนเหนื่อยจนทั้งตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ นั่งอยู่ข้างๆเขาด้วยท่าทางไร้เรี่ยวแรง ถามเขา：“เป่ย ใครโทรมา”

อู๋เป่ย：“ลูกพี่ที่มีกองทหารรับจ้างที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกน่ะ เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวคนหนึ่ง”

จูชิงเหยียนตกใจ：“เขาโทรหานายทำไม?”

อู๋เป่ยหัวเราะ：“ไม่ต้องเป็นห่วง พวกเราแค่ร่วมมือกันชั่วคราวเท่านั้น”

เขามองไปที่เวลา：“อีกเดี๋ยวหนึ่งชั่วโมง ฉันจะไปแล้ว อย่างน้อยสัปดาห์หนึ่งถึงจะกลับมา เธอดูแลตัวเองดีๆล่ะ งานก็อย่าทำหนักเกิน”

จูชิงเหยียนกอดเขาแน่น：“เป่ย ฉันไม่อยากให้นายไปเลย”

อู๋เป่ยแตะไปที่จมูกน่ารักของเธอ：“หนึ่งสัปดาห์เอง ไม่อยากแยกจากฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?”

จูชิงเหยียนใบหน้าแดงระเรื่อ：“งั้นนายกลับมา ต้องมาหาฉันทันทีนะ”

ขณะที่เธอมองอู๋เป่ยด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์นั้น อู๋เป่ยก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดรัดรูปเรียบร้อย แล้วไปเจอกับถังปิงอวิ๋นที่เมืองหนานเจียว

ตอนนี้เวลาประมาณตีหนึ่งครึ่ง ที่ลานกว้างของโรงงานหินแห่งหนึ่ง ณ หนานเจียว เครื่องลงจอดที่นั่นเป็นที่เรียบร้อย ไม่ไกลมากนักมีรถอยู่หลายคัน ถังปิงอวิ๋นยืนอยู่หน้ารถกับลูกน้องของเธอไม่กี่คน โรส จินกัง แถมยังมีผู้หญิงเปียหางม้าหางม้าหนึ่งคน และอีกสองคนที่มีท่าทางเหมือนผู้ชายที่มีความสามารถ

ถังปิงอวิ๋นมองเวลา แล้วพูดขึ้น：“นายมีเวลาสามนาทีในการเลือกอาวุธ”

จินกังดึงประตูรถคันหนึ่งออก ด้านในเต็มไปด้วยอาวุธที่แขวนไว้ ทั้งปืนหน้าไม้ กริช ระเบิดมือเป็นต้น รวมถึงชุดนักรบก็มี

อู๋เป่ยกวาดสายตามอง เลือกปืนไรเฟิลออกมา ชุดนักรบรวมถึงกระสุนปืนสามแบบ กระสุนเจาะเกราะ กระสุนส่องวิถี กระสุนระเบิดแรงสูง

สีหน้าของถังปิงอวิ๋นประหลาดใจ ถาม：“นายเคยเรียนการใช้ปืนไรเฟิล?”

อู๋เป่ย：“เปล่า แต่ฉันคิดมาตลอดว่าปืนไรเฟิลมันเท่”

โรสมองบนทันที：“ขอร้องล่ะ นายไม่เข้าใจการใช้ปืนไรเฟิลก็ไม่ต้องเลือกมันสิ ล้อกันเล่นหรือไง?”

อู๋เป่ย：“ไม่เป็นก็สามารถเรียนรู้ได้นี่ พวกเธอใครจะสอนฉัน?”

หญิงสาวเปียหางม้าหัวเราะแล้วเดินมา ยื่นมือเล็กๆออกมา：“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเข่ออ้าย เป็นสไนเปอร์”

อู๋เป่ย：“สวัสดีเข่ออ้าย”

เข่ออ้ายยิ้มแล้วพูด：“พอถึงที่นั่น ฉันจะสอนคุณเองว่าไรเฟิลใช้ยังไง”

“ขอบคุณมาก” อู๋เป่ยตอบ

ไม่นาน ทุกคนก็ขึ้นไปนั่งบนเครื่อง บินไปหลายร้อยกิโลเมตร แล้วเปลี่ยนไปนั่งเครื่องบินที่สนามบินแห่งหนึ่ง เพื่อบินไปยังประเทศพม่า

ขึ้นมาบนเครื่องบิน ถังปิงอวิ๋นก็หยิบแผนที่ออกมา：“ภารกิจครั้งนี้ เป็นการกวาดล้างองค์กรติดตั้งอาวุธแห่งหนึ่งของท้องถิ่น องค์กรติดตั้งอาวุธนี้แสวงหาผลประโยชน์จากการซื้อขายยาเสพติดผ่านผู้หญิงและเด็ก ทางการท้องถิ่นนั้นล้อมปราบอยู่หลายครั้งแต่ก็ล้มเหลว เพราะงั้นถึงต้องเชิญพวกเรามา”

“องค์กรติดตั้งอาวุธนี้ มีสมาชิกติดตั้งอาวุธอยู่ประมาณสามร้อยคน ครอบครองอาวุธชั้นหนึ่ง ซ่อนตัวอยู่ที่ป่าลึกหนาทึบ ถนัดในเรื่องสงครามกองโจร หัวโจกของพวกเขาชื่อซ่งไคเจี่ย เป็นผู้มีฝีมือชั้นพรสวรรค์ ซ่งไคเจี่ยทำการลักพาตัวอยู่หลายครั้ง ปล้นคดีใหญ่ สะสมทรัพย์สินเป็นจำนวนมาก คาดว่าอย่างน้อยไม่ต่ำกว่าห้าร้อยล้านยูโร”

อู๋เป่ยอดไม่ได้ที่จะแทรกขึ้นมา：“ค่านายหน้าเท่าไหร่?”

ถังปิงอวิ๋นมองเขาแล้วพูด：“ไม่มีค่านายหน้า แต่ว่าถ้าฆ่าซ่งไคเจี่ยได้ ทรัพย์สินของเขาทั้งหมดก็จะเป็นของพวกเรา”

อู๋เป่ยยิ้ม：“พูดเช่นนี้ก็แสดงว่า พวกเราสามารถหาเงินได้ห้าร้อยล้านยูโรน่ะสิ ไม่เลว!”

ถังปิงอวิ๋นหัวเราะเยือกเย็น：“นายคิดว่าสมาชิกติดตั้งอาวุธสามร้อยคนจัดการง่ายขนาดนั้นเลย? ถ้าเงินหาง่ายขนาดนี้ ซ่งไคเจี่ยคงตายไปตั้งนานแล้ว”

โรส：“เมื่อครู่ที่ลูกพี่พูด ก็แค่ข้อมูลผิวเผิน ตอนนี้ ฉันจะเสริมอีกหน่อย ซ่งไคเจี่ยไม่ใช่ผู้มีฝีมือชั้นพรสวรรค์ แต่เป็นชั้นเทพ ที่อยู่ข้างกายเขา ต่างก็มีแต่นักโทษหนีคดี ในจำนวนนั้นมีสี่คนที่เป็นผู้มีฝีมือชั้นพรสวรรค์ ยี่สิบสี่ที่เป็นผู้มีฝีมือชั้นลมปราณ พวกเขาไม่ใช่พวกทหารที่หลบหนี เบื้องหลังของพวกเขาคือ‘ฮ่องเต้หมิง’ ซ่งไคเจี่ยคนนี้ คือหนึ่งใน‘สี่แม่ทัพแห่งยมโลก’ที่อยู่ภายใต้ฮ่องเต้หมิง”

อู๋เป่ยถาม：“ฮ่องเต้หมิงคือใคร?”

โรส：“ฮ่องเต้หมิงคือผู้ปกครองใต้พิภพฝั่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เขาเป็นคนเหยียนหลง เพื่อหาเงินแล้ว ฮ่องเต้หมิงยอมใช้วิธีการป่าเถื่อนโดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น”

อู๋เป่ย：“ผู้ปกครองใต้พิภพฝั่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เขาแข็งแกร่งมากเหรอ?”

โรส：“แข็งแกร่งมาก เขาติดอันดับที่เจ็ดในท็อปผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของแก๊งโจร ว่ากันว่าเป็นมนุษย์เซียนแห่งยอดเขา”

อู๋เป่ย：“ท็อปแก๊งโจรคืออะไร?”

สีหน้าโรสเหมือนหมดปัญญา：“นายเป็นถึงปรมาจารย์ชั้นพรสวรรค์ ความรู้ทั่วไปแบบนี้ก็ไม่มีเลยเหรอ?”

อู๋เป่ยยักไหล่：“ฉันเป็นมือใหม่ พึ่งจะเข้ามาที่เมืองเจียงหู ไม่รู้เรื่องแบบนี้มันก็ปกติ”

เข่ออ้ายพูด：“ท็อปแก๊งโจรก็คือผู้มีฝีมือแก๊งโจรที่มีความสามารถจนได้รับการจัดอันดับ ความสามารถที่ว่านี้ก็คือความสามารถโดยรวม เช่นเส้นสาย อำนาจ ทรัพยากร วิธีการเป็นต้น คนที่สามารถติดท็อปแก๊งโจรได้ ต่างก็เป็นคนที่ทำให้แต่ละประเทศปวดหัวกับการมีอยู่ของเขา เช่นฮ่องเต้หมิงคนนี้ เขาเคยลอบสังหารทางการของแต่ละประเทศที่สำคัญๆของฝั่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แถมยังหนีไปทวีปอเมริกาใต้ กวาดล้างแก๊งใหญ่ๆของท้องถิ่นอยู่หลายแก๊ง ชื่อเสียงดังไปถึงด้านนอก ประเทศใหญ่ๆบนโลกนี้ต่างก็เคยประกาศจับเขา แต่เขาก็ยังมีชีวิตอยู่ดีกินดีมาตลอด”

อู๋เป่ยอดไม่ได้ที่จะนับถือฮ่องเต้หมิงคนนี้แล้วพูด：“สมกับติดท็อปแก๊งโจรอันดับเจ็ด สุดยอด”

ถังปิงอวิ๋น：“ฮ่องเต้หมิงคนนี้ ไม่มีจิตใจความเป็นมนุษย์ เขาคือปีศาจกลืนกินเลือดคนหนึ่งดีๆนี่เอง เพราะฉะนั้นคนที่ล่วงเกินเขา มักจะมีจุดจบที่ไม่สวย และครั้งนี้ พวกเราต้องรับมือกับลูกน้องคนหนึ่งของเขา เพราะงั้นจะต้องรักษาเป็นความลับ ห้ามเปิดเผยฐานะของพวกเราเป็นอันขาด”