ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2381

เพียงเดือนเดียว คลังหลวงก็มีเงินคงเหลือพุ่งขึ้นหลายสิบเท่า ท้ายที่สุดแม้แต่องค์รัชทายาทกับเหล่าองค์ชายยังต้องร่วมกันเอาเงินที่เคยอมไว้คืนออกมาจนหมด

หลังจากนั้น อู๋เป่ยก็ไปที่กรมเสบียงทหาร ผู้ต้อนรับคือขุนนางใหญ่นายหนึ่ง เอะอะก็พูดจาสุภาพเอาใจ แต่พอเอ่ยถึงเงินทีไรก็อ้างโน่นนี่ ไม่มีจะให้สักที

อู๋เป่ยไม่ตามใจ เล่นไม้แข็ง ตัดการส่งมอบยาอายุวัฒนะทั้งหมดในทันที ช่วงนี้ราชวงศ์ไท่อี๋ยังไม่สงบ ทิศเหนือมีชนเผ่าป่าเถื่อนคุกคาม ภายในอาณาจักรก็ยังมีทหารกบฏหลายกลุ่ม ภายนอกยิ่งมีดินแดนอีกมากที่ต้องยกทัพไปพิชิต ความต้องการยาอายุวัฒนะจึงสูงลิ่ว ไม่ว่าจะยารักษาบาดแผล ยาเพิ่มพลังรบ หรือยาปลุกเร้าศักยภาพ ฯลฯ หากขาดยาเหล่านี้ กองทัพของราชวงศ์ไท่อี๋แทบจะเคลื่อนทัพรบศึกไม่ได้เลย

ไม่ถึงสามวัน บรรดาขุนนางกรมเสบียงทหารก็ทนไม่ไหว ก่อนอื่นรีบไปกราบทูลโอดครวญต่อจักรพรรดิ แต่จักรพรรดิตรัสว่า แม้แต่ราชสำนักยังชำระหนี้ครบถ้วน พวกเจ้ากรมเสบียงทหารก็คิดหาทางกันเองเถิด

ดังนั้น วันเดียวกันนั้นเอง กรมเสบียงทหารจึงนำเงินที่ค้างชำระมาที่สำนักโอสถไท่อี้ ชำระบัญชีเรียบวุธ อู๋เป่ยจึงค่อยฟื้นการส่งมอบยาอายุวัฒนะให้ตามเดิม

พริบตาเดียว เจ็ดวันก็ล่วงถึง อู๋เป่ยไปหาตงฟางอิงหมิง ให้พาไปยังวิหารเซียนไท่อี้

ภายในดินแดนราชวงศ์ไท่อี๋ ณ ที่กันดารแร้นแค้นแห่งหนึ่ง รอบด้านเป็นภูผาหินทื่อทึบ ไร้ผู้คน ฟ้ายังไม่สาง ทั้งสองก็มาถึง

ตงฟางอิงหมิงจ้องไปยังแนวยอดเขาแล้วกล่าวว่า “ถ้าไม่คลาดเคลื่อน อีกราวครึ่งชั่วโมง พอพระอาทิตย์เริ่มโผล่ วิหารเซียนไท่อี้จะปรากฏตรงนั้น ถึงตอนนั้นหัวหน้าผู้ปรุงโอสถจะเข้าไปตรวจดูก็ได้”

อู๋เป่ยเอ่ยว่า “สายสืบทอดของราชวงศ์ไท่อี๋ ก็เกี่ยวพันกับวิหารเซียนไท่อี้นี้ด้วยหรือไม่?”

ตงฟางอิงหมิงกล่าวว่า “เมื่อก่อนนานมาแล้ว บรรพชนของตระกูลตงฟางของผมเผอิญพบวิหารเซียนไท่อี้ มีคนผู้หนึ่งพุ่งพรวดออกมาจากในนั้น บาดเจ็บสาหัส บรรพชนทุ่มเทช่วยรักษาเต็มกำลัง แต่สุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหว ร่างสลายเป็นเถ้าธุลี ก่อนสิ้นใจ เขาถ่ายทอดวิชายุทธชุดหนึ่งให้แก่บรรพชนของผม”

อู๋เป่ยว่า “ออกมาจากวิหารเซียนไท่อี้ทั้งยังบาดเจ็บสาหัส เช่นนี้ภายในวิหารก็มิใช่ที่ปลอดภัยนัก”

ตงฟางอิงหมิงว่า “ผ่านมาหลายปีแล้ว ก็ยังไม่มีใครเข้าสู่วิหารได้สำเร็จ ฉะนั้นสภาพข้างในเป็นอย่างไร ผมก็รู้ได้จำกัด”

อู๋เป่ยผงกศีรษะ “ข้างในเป็นอย่างไร เข้าไปเองก็จะรู้”

คุยกันครู่หนึ่ง ขอบฟ้าทิศตะวันออกเริ่มแดงเรื่อ แสงอาทิตย์ก็โผล่ขึ้น แล้วทันใดนั้นเอง พระราชวังอันโอฬารก็ปรากฏขึ้น อู๋เป่ยทะยานตรงสู่พระราชวังทันที

หน้าประตูพระราชวัง มีผู้พิทักษ์ในเกราะเหล็กสี่นายยืนเฝ้าอยู่ เหล่าผู้พิทักษ์นี้น่าจะเป็นหุ่นเชิด สวมเกราะเหล็ก พวกเขาเป็นคนเป็นๆ เพียงแต่ถูกวิหารควบคุมให้เป็นทหารยามเฝ้าประตู

พอเห็นอู๋เป่ยบินเข้ามา หนึ่งในผู้พิทักษ์พูดเสียงเย็นชา “หากอยากเข้าวิหาร ต้องเอาชนะพวกเราเสียก่อน”

พลังยุทธ์ของอู๋เป่ยลึกซึ้งขึ้นมากแล้ว แต่ก็ยังหยิบถุงมือทำลายสวรรค์ออกมา สวมแหวนเก้ามังกร จากนั้นค่อยๆ ก้าวเข้าหาอีกฝ่าย

ครั้นระยะห่างเหลือเพียงราวสิบกว่าเมตร ผู้พิทักษ์ทั้งสี่ก็ขยับพร้อมกัน พลังแห่งความรอบรู้สี่สายอันน่าสะพรึงโหมกระหน่ำลงมา ครานั้น อู๋เป่ยแยกร่างเป็นสี่ แต่ละร่างเรียกใช้พลังแห่งความรอบรู้ทั้งสี่ โดยใช้รูปลักษณ์สูงสุดอย่างหนึ่งเป็นตัวรองรับ ล้อมรอบตัวเองไว้ แล้วรับมือพลังทั้งสี่สายได้ครบถ้วน

ตูม!

อู๋เป่ยฉวยจังหวะเข้าลงมือ ถุงมือทำลายสวรรค์สำแดงพลัง หมัดเดียวซัดผู้พิทักษ์คนหนึ่งปลิวกระเด็น จากนั้นเขาใช้องค์ความลับ “รวมสามลักษณ์เป็นหนึ่ง” เรียกใช้ลักษณ์เวทย์ลับแห่งกาย ลักษณ์เวทย์ลับแห่งจิตวิญญาณ และลักษณ์ความลึกล้ำ หลอมรวมทั้งสามเป็นหนึ่งเดียว ฝ่ามือเดียวตีผู้พิทักษ์คนที่สองกระเด็น

ผู้พิทักษ์ที่เหลืออีกสองรายเข้าประกบโจมตีจากซ้ายและขวา อู๋เป่ยต่อสู้กับพวกเขาเจ็ดแปดกระบวนท่า แล้วจึงใช้องค์ความลับ “รวมสี่ลักษณ์เป็นหนึ่ง” ผสานพลังแห่งความรอบรู้ทั้งสี่เข้าด้วยกัน ปะทุอานุภาพสะท้านฟ้า ซัดอีกคนปลิวกระเด็นไปทันที นี่แหละกลวิธีของระดับหมื่นสภาพ พลังแห่งความรอบรู้ที่ผสานสรรพลักษณ์เข้าด้วยกัน สามารถผนวกรวมได้ตามใจปรารถนา ตั้งแต่สองลักษณ์เป็นหนึ่ง สามลักษณ์เป็นหนึ่ง กระทั่งสิบลักษณ์เป็นหนึ่งก็ยังได้!

อานุภาพของการรวมสรรพสิ่งเป็นหนึ่งเช่นนี้ ให้พลังที่มากกว่าสองเท่าอย่างมหาศาล และมักให้ผลลัพธ์เกินคาดคิดอยู่เสมอ!