ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2404

พอเริ่มสอบ ครูคณิตศาสตร์ก็เดินมาที่โต๊ะของอู๋เป่ย เฝ้าดูเขาทำข้อสอบอยู่พักใหญ่ พอดูได้สิบกว่านาที ครูคณิตศาสตร์ยิ้มออกมาแล้วตบไหล่อู๋เป่ยอย่างพอใจ

ผ่านไปสี่สิบนาที อู๋เป่ยทำข้อสอบเสร็จหมด แถมยังตรวจทานอีกรอบ นั่งต่อก็เบื่อ เลยส่งกระดาษคำตอบก่อนเวลา

ครูคณิตศาสตร์พยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม พูดว่า “อู๋เป่ย เธอยังอย่าเพิ่งไป เดี๋ยวครูตรวจให้ตรงนี้เลย”

สำหรับเด็กเก่ง ครูก็มักจะใส่ใจเป็นพิเศษ อู๋เป่ยเลยต้องกลับไปนั่งรอผลตรวจของครู

เพราะนี่เป็นการสอบวัดระดับของทั้งเมือง ครูคณิตศาสตร์เกรงจะมีข้อครหา จึงเรียกครูอีกสองคนมาช่วยตรวจด้วย ข้อสอบคณิตฯ ตรวจได้ตรงไปตรงมา คำตอบตายตัว ถูกก็ถูก ผิดก็ผิด

ไม่ถึงสิบ นาทีผลก็ออก อู๋เป่ยได้คะแนนเต็ม! 150 คะแนน!

ครูหลายคนดีใจกันใหญ่ คนหนึ่งบอกครูคณิตศาสตร์ว่า “อู๋เป่ยนี่เริ่มจับทางได้แล้วนะ ถ้าในการสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งชาติทำได้แบบนี้ มีสิทธิ์เป็นม้านอกสายตาแน่!”

พอรู้ผลของอู๋เป่ย ทุกคนมองมาด้วยสายตาชื่นชมปนอิจฉา มีแต่เจียงโรวที่หน้าตาเรียบเฉย สำหรับเธอ ต่อให้คะแนนดีแค่ไหน ก็อยู่กันคนละโลก ช่องว่างนี้ไม่ใช่สิ่งที่เงินหรือคะแนนจะอุดให้หายไปได้

พอเลิกเรียน สวีเซียวชวนอู๋เป่ยไปเล่นเกม อู๋เป่ยก็ตกลงอย่างยินดี

เขามีเงินติดตัวอยู่ 5,000 บาท ไม่ใช่แค่ออกค่าเล่นเกมให้สวีเซียว ยังเลี้ยงข้าวเดลิเวอรีด้วย

เล่นไปได้สักพัก อู๋เป่ยรู้สึกว่ามีคนอยู่ด้านหลัง สวีเซียวหันไปมองแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “จางเชา นายก็มานั่งเล่นเกมเหรอ?”

จางเชาหยิบปึกเงินราว 50,000 บาทตบลงบนโต๊ะคอมดังป้าบ ถามว่า “สวีเซียว ครั้งก่อนนายชนะฉันไป 20,000 บาท ฉันยังคาใจ วันนี้ฉันพาเทพมาสู้กับนาย กล้าเล่นไหม?”

อู๋เป่ยมองเงิน 50,000 บาทแล้วก็ยิ้มกว้าง สวีเซียวเลยพูดว่า “ฝีมือผมก็แค่นั้น ถ้าอยากเล่นจริงๆ ให้ให้อู๋เป่ยลงแทนผมสักหนึ่งตา ถ้าแพ้ ผมจ่ายนาย 50,000 บาท เอาไหม?”

อู๋เป่ยไม่อยากพนันกับอีกฝ่าย แต่สวีเซียวพูดไปแล้ว จะปฏิเสธก็ลำบาก เลยตอบว่า “ได้ ฉันลงแทนเขาหนึ่งตา”

ทั้งสองฝ่ายนั่งเล่นกันคนละฝั่ง คนละเครื่อง แล้วเกมก็เริ่ม

พอเล่นเกมแบทเทิลรอยัลไปไม่กี่ตา ฝีมือของอู๋เป่ยก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะสไนป์ไวแบบขั้นเทพ

เกมผ่านไปเจ็ดนาที อู๋เป่ยเก็บไปสิบเก้าคิล ฝ่ายที่จางเชาพามาก็เก่งอยู่ เก็บไปสิบสองคิล แต่ยังไงก็เป็นรองอู๋เป่ยนิดหน่อย

นาทีที่สิบสอง อู๋เป่ยสามสิบสี่คิล คนของจางเชาถูกทีมหนึ่งล้อมอยู่ในห้อง สถานการณ์ย่ำแย่ แถมมีแค่ยี่สิบเอ็ดคิล

พอเกมเข้าสู่วงสุดท้าย ฝั่งของจางเชาเหลือคนเดียว แต่อู๋เป่ยฝั่งนี้ยังเหลือสามคน เพื่อนร่วมทีมสองคนช่วยได้ดี คอยคุ้มกันให้อู๋เป่ยจนกำจัดทีมขนาดเล็กอีกสองทีมได้สำเร็จ

ทางจางเชาไม่มีโชคแบบนั้น โดนทีมสี่คนรุมโจมตี ก่อนตายก็ฟาดไปได้อีกสอง แต่สุดท้ายก็ถูกคัดออก

ไม่นานฝั่งอู๋เป่ยก็เก็บชัยได้

ทั้งจำนวนคิลและเวลาในเกม อู๋เป่ยเหนือกว่า จางเชาแพ้แบบยอมรับฝีมือเต็มๆ เขายกนิ้วโป้งให้อู๋เป่ยแล้วพูดว่า “อู๋เป่ย ไม่นึกว่านายจะโหดเกมแบตเทิลรอยัลขนาดนี้ สนใจมาร่วมวงทำเงินไหม?”

อู๋เป่ยมองเขาแล้วถามว่า “ร่วมงานยังไง?”

จางเชา: “ไปลงวงพนันใหญ่ๆ ถ้าชนะ นายได้ 40% ฉัน 60% ถ้าแพ้ ฉันรับผิดชอบเอง”

อู๋เป่ยนิ่งคิด ฐานะทางบ้านย่ำแย่ บ้านก็ไม่มีแล้ว ยังเป็นหนี้อีกไม่น้อย ถ้าหาเงินช่วยที่บ้านได้ เขาย่อมยินดี

คิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาถามว่า “ตาหนึ่งทำเงินได้เท่าไหร่?”

จางเชา: “วงที่ฉันลง ขั้นต่ำ 50,000 บาทต่อวง ถ้านายชนะตาหนึ่ง เหลือๆ ก็ 20,000 บาท มากหน่อยก็ห้าหมื่นขึ้นไป”

สวีเซียวถามว่า “แต่อู๋เป่ยน่ะไม่ได้ว่างตลอด เรียกปุ๊บมาไม่ได้หรอก”