ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2405

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "เงิน 50,000บาท นี่นายเก็บไว้เถอะ ผมยังหาได้อีกครับ"

สวีเซียวหัวเราะหึๆ "ใจถึงดีนี่ งั้นผมก็ไม่เกรงใจแล้วนะครับ"

นึกขึ้นได้ว่าสี่ทุ่มยังมีศึกหนักรออยู่ เขาจึงบอกสวีเซียวว่า "ไป กินปิ้งย่างกันเถอะครับ"

สวีเซียวชะงัก "ถ้าดื่มเหล้า จะกระทบฟอร์มของพี่ไหมครับ?"

อู๋เป่ยยิ้ม "ไม่เป็นไร ดื่มนิดๆ หน่อยๆ ก็พอครับ"

แถวร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่มีร้านบาร์บีคิวอยู่ร้านหนึ่ง สองคนสั่งไม้ปิ้งย่างมากิน คุยกันไปดื่มไป อู๋เป่ยกลัวที่บ้านเป็นห่วง จึงโทรหาพ่อแม่ บอกว่าตอนนี้เล่นอยู่ที่บ้านสวีเซียว จะกลับดึกหน่อย

พ่อแม่ของอู๋เป่ยรู้ว่าลูกชายเพิ่งสอบเสร็จ อาจอยากผ่อนคลาย เลยไม่ได้ว่าอะไร แค่กำชับให้กลับบ้านเร็วๆ

ดื่มเบียร์ไปสองขวด ก็มีเด็กผู้หญิงสองคนกับผู้ชายสองคนนั่งลงที่โต๊ะข้างๆ เด็กผู้หญิงสองคนนั้นสวยมาก เรียกว่าดีกว่าเจียงโรวเล็กน้อย ส่วนผู้ชายสองคนเป็นตัวท็อปของโรงเรียน คนหนึ่งคือเฉินเม่าจงที่ได้อันดับหนึ่ง อีกคนเป็นลูกชายผู้อำนวยการ โจวหมิงเหลียง

สองสาวนั้น คนหนึ่งใส่กระโปรงแดง ผมยาว อีกคนใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น ตัดผมสั้นประบ่า

สองสาวนี้ อู๋เป่ยย่อมรู้จัก เพราะคนผมยาวคือดาวโรงเรียน ชื่อหานปิงเหยียน เป็นนักเรียนหญิงที่สวยที่สุดของโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่ง ชื่อดังยิ่งกว่าเจียงโรวเสียอีก

ส่วนสาวผมสั้นก็พอมีชื่อเสียงอยู่ หน้าตาอาจด้อยกว่าหานปิงเหยียนนิดหน่อยแต่ก็ระดับสวยจัด ชื่อจางลี่เฟย เป็นแฟนของโจวหมิงเหลียง

ไม่นานมานี้ โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งมีเรื่องที่ฮือฮาทั้งโรงเรียน คือเฉินเม่าจงที่ได้ที่หนึ่งของชั้นมัธยมปลายปีสอง ตามจีบหานปิงเหยียนจนติด สองคนควงกันไม่ห่าง เรื่องนี้ทำเอาหนุ่มๆ มากมายอกหักระนาว เจ็บจี๊ดกันไปตามๆ กัน

พอเห็นเหล่าคนดัง สวีเซียวทำปากยื่นปากยาว "ไอ้เฉินเม่าจงนี่หน้าตาอย่างกับลิง เทียบพี่เป่ยของผมไม่ได้เลยครับ พี่เป่ย เดี๋ยวพี่ไปจีบดาวโรงเรียนให้ติดสิครับ แบบนี้ผมก็จะได้มีพี่สะใภ้ที่เป็นดาวโรงเรียนไงครับ"

อู๋เป่ยค้อนเขาหนึ่งที "ฝันไปเถอะ ดาวโรงเรียนเขาจะมาชอบผมหรือครับ?"

สวีเซียวหน้าด้านยิ้ม "เฮ้ ไม่ลองจะรู้ได้ไงล่ะครับ? ไปกัน ไปทักทายกันหน่อยครับ"

พูดจบ เขาก็ลากอู๋เป่ยไปชนแก้วทักทายสองสาวดาวโรงเรียน

พอเห็นมีคนเดินมาหา หานปิงเหยียนกับเพื่อนๆ ก็นึกแปลกใจ ถึงจะอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่พวกเธอกับอู๋เป่ยและสวีเซียวไม่ได้สนิทกัน อยู่กันคนละกลุ่ม

สวีเซียวพูดยิ้มๆ ว่า "สวัสดีครับคุณหาน คุณจาง แนะนำตัวหน่อยนะครับ พวกเราอยู่ชั้นมัธยมปลายปีสอง ห้องสาม นี่เพื่อนซี้ของผม อู๋เป่ย ผมชื่อสวีเซียว เห็นพวกคุณมากินปิ้งย่างเลยมาขอชนแก้วครับ"

พอรู้ว่าเป็นเด็กโรงเรียนเดียวกัน หานปิงเหยียนยิ้ม "ขอบคุณค่ะ" แล้วชูแก้วขึ้น

เฉินเม่าจงกับโจวหมิงเหลียงก็แค่มองอู๋เป่ยกับสวีเซียวผ่านๆ แล้วพูดจาเอาตามมารยาทไม่กี่คำ

สวีเซียวพูดเก่ง เขาถือแก้วค้างอยู่นานไม่ยอมดื่ม แล้วยิ้มว่า "เฉินเม่าจง ไม่ได้คุยโวครับ พี่เป่ยของผมสอบวัดระดับคราวนี้ บางทีอาจจะแซงคุณก็ได้ครับ!"

เฉินเม่าจงคนที่มั่นใจตัวเองสุดๆ เป้าหมายคือมหาวิทยาลัยชั้นนำทั่วประเทศ เลยไม่เคยเห็นหัวใครในโรงเรียน ได้ยินดังนั้นเขายิ้มหยัน "จริงหรือครับ?"

สวีเซียวถาม "วันนี้วิชาภาษาจีนกับคณิต คุณได้กี่คะแนนครับ?"

เฉินเม่าจงตอบเรียบๆ "ก็ไม่มาก ภาษาจีน 139 คณิต 142 ครับ"

คะแนนระดับนี้สูงมาก รวมคะแนนสุดท้ายมีโอกาสเกิน 700 และอาจติดท็อปสิบทั้งเมือง

สวีเซียวได้ยินแล้วหัวเราะหึๆ "ได้แค่นี้เองเหรอครับ พี่เป่ยของผมคณิตได้คะแนนเต็ม ภาษาจีน 145 รวมสองวิชานี่ เขามากกว่าคุณไปแล้ว 14 คะแนน ฮะๆ ดูท่าที่หนึ่งของทั้งโรงเรียนคงจะเปลี่ยนมือแล้วล่ะครับ ไม่สิ ที่หนึ่งทั้งเมืองก็คงเปลี่ยนมือด้วยซ้ำครับ!"

พอได้ยินว่าอู๋เป่ยคะแนนสูงขนาดนี้ ปฏิกิริยาแรกของเฉินเม่าจงคือไม่เชื่อ สีหน้าไม่เปลี่ยน "โกงมันได้แค่ชั่วคราวหรอกครับ ถึงตอนสอบเข้ามหาวิทยาลัยก็ใช้ไม่ได้ ถ้าโดนจับได้ ถูกตัดสิทธิ์สอบตลอดชีวิตนะครับ"