ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2416

เที่ยถังพยักหน้า “ใช่ครับ”

“ขั้นฝึกฝนร่างกายก่อนหน้านี้ของนาย ฝึกตนไปถึงไหนแล้ว?”

เที่ยถังว่า “ของผมในขั้นฝึกฝนร่างกาย พอแตะถึงขอบเขตหลอมไขกระดูกได้ แต่ก็แค่ระดับเริ่มต้นเท่านั้นครับ”

อู๋เป่ย “ยังไม่ถึงระดับ ‘ฝึกด้วยพลังฟ้าและดิน’ เหรอ?”

เที่ยถังชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วฝืนยิ้ม “ฝึกด้วยพลังฟ้าและดินระดับชั้นที่สิบของขั้นฝึกฝนร่างกายน่ะ เป็นแค่ตำนาน ผมจะไปถึงได้ยังไงล่ะครับ? ที่จริงคนส่วนใหญ่ก็ทำได้แค่หลอมไขกระดูกเท่านั้น ส่วนขอบเขตหลอมจุดเป็นด่านใหญ่ เกินเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ไปไม่ถึง ในขอบเขตหลอมจุด บางคนเปิดได้สองสามจุด บางคนได้ห้าหกจุด ความต่างมหาศาล สำหรับขั้น ‘หลอมร่างกายขั้นต้น’ ต่อจากนั้น ผู้ฝึกปราณร้อยคน ก็ใช่ว่าจะมีสักคนทำสำเร็จ”

อู๋เป่ย “ถ้าขั้นฝึกฝนร่างกายทำได้ไม่ดี จะไม่กระทบกับการฝึกปราณต่อไปเหรอ?”

เที่ยถัง “ย่อมมีผลแน่นอนครับ แต่ก็ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสีย การฝึกปราณสามารถดูดซึมปราณพลังฟ้าดิน ทำให้ผลของการบำเพ็ญเพียรดีกว่า ทว่าขั้นฝึกฝนร่างกายมันยากเกินไป ต้องใช้สมุนไพรและของวิเศษแห่งสวรรค์และโลกหลากชนิด แถมยังต้องมีวิธีการหลอมร่างเฉพาะทาง ผมมันก็แค่ตัวเล็กๆ จะไปทำได้ยังไงล่ะครับ เพราะงั้นหลังจากหลอมไขกระดูก ผมก็หันไปฝึกปราณทันที โชคยังดีอยู่บ้าง ท้ายที่สุดก็ทะลวงด่านได้”

อู๋เป่ย “บรรดาผู้ฝึกปราณมือฉมังในจงโจว นายรู้จักกันหมดไหม?”

เที่ยถัง “ถ้าเป็นพวกที่ออกไปข้างนอกบ่อยๆ ผมแทบเคยเห็นหน้ากันหมดครับ อยู่ในวงการเดียวกัน เจอกันเนืองๆ”

อู๋เป่ยถามว่าในจงโจวใครคือผู้แข็งแกร่งฝึกปราณที่สุด เที่ยถังคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “ผู้ที่แข็งแกร่งสุดในสายฝึกปราณของจงโจว น่าจะเป็นอวี๋ซื่อหาว เขาขึ้นถึงขอบเขตประตูมรรคขั้นที่แปดของฝึกปราณแล้ว แต่ในจงโจวยังมีจอมยุทธ์ขั้นลี้ลับอีกสามคน พลังของพวกเขาลึกล้ำยากหยั่งถึงยิ่งกว่า อวี๋ซื่อหาวก็เทียบไม่ได้”

อู๋เป่ย “อ้อ ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนลับอีกสามคน”

เที่ยถัง “ทั้งสามคนต่างทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ประจำพื้นที่ของตน ต่างก็เป็นผู้มีอิทธิพลใหญ่ในถิ่นของตัวเอง ทว่าผู้แข็งแกร่งแดนลับมักไม่ชอบยุ่งเรื่องภายนอก ส่วนใหญ่ทุ่มเทแรงกายใจไปกับการฝึกตน”

คุยกับเที่ยถังอยู่สิบกว่านาที อู๋เป่ยก็พอจับทางดินแดนพลังยุทธ์ของจงโจว และภาพรวมสถานการณ์ของโลกในยามนี้ได้คร่าวๆ

พอเห็นว่าได้เวลา เขาก็ปล่อยให้เที่ยถังไป แล้วกลับโรงเรียนไปซ้อมตามเดิม

กัปตันทีมบอกว่า มะรืนนี้จะไปเมืองหมิงชวน แข่งกับโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งหมิงชวน สองวันนี้ต้องจูนทีมกันให้มากหน่อย และยังบอกอีกว่าถ้าชนะเกมนี้ได้อีก ก็จะได้สิทธิ์เข้าแข่งขันบาสเกตบอลระดับมัธยมปลายทั่วจังหวัด

ก่อนหน้านั้น โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งจงโจว ลงแข่งแบบเหย้า-เยือนกับอีกหลายโรงเรียนมัธยม ผลงานไม่สวยนัก ดังนั้นแมตช์กับโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งหมิงชวนจึงสำคัญมาก ตัดสินได้โดยตรงว่าโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งจงโจวจะได้ไปแข่งขันระดับจังหวัดหรือไม่

ผ่านช่วงซ้อมมาระยะหนึ่ง โค้ชได้ออกแบบยุทธวิธีเฉพาะตัวให้อู๋เป่ย คือไม่กำหนดตำแหน่งเขาแบบตายตัว ปล่อยให้เล่นอย่างอิสระในสนาม เขาสามารถสลับเป็นเซ็นเตอร์ ฟอร์เวิร์ด หรือการ์ดได้ทุกเมื่อ และทุกคนจะคอยปรับตามเขา

เหตุผลที่ทำแบบนี้ เพราะศักยภาพการทำแต้มของอู๋เป่ยร้ายกาจเกินไป ไม่ว่าจะสามแต้ม รีบาวด์ สตีล หรือการปะทะ ความสามารถของอู๋เป่ยล้วนเด่นล้ำ กัปตันทีมที่เป็นเซ็นเตอร์เล่นหนึ่งต่อหนึ่งกับเขาจนแทบเครียด เพราะสู้ไม่ได้เลย

ขนาดว่ามีสามสี่คนรุมประกบ ยังเอาเขาไม่อยู่ เขาพลิกแพลงทักษะพื้นฐานการเลี้ยงบอลจนแพรวพราว ราวกับเล่นกล ป้องกันแทบไม่ทัน

ซ้อมเสร็จตอนบ่ายสามโมงครึ่ง หลังซ้อม เขามีเวลาพัก และไม่ต้องเข้าเรียนช่วงบ่าย เขาจึงออกจากโรงเรียน เรียกแท็กซี่ไปโชว์รูมรถใกล้ๆ

รถแท็กซี่ของพ่อวิ่งมาเจ็ดปีแล้ว ระยะทางสะสมเกือบล้านกิโลเมตร แม่ก็มีใบขับขี่ แต่ยังไม่เคยมีรถของตัวเอง เขาเลยตัดสินใจซื้อรถให้พ่อแม่ก่อนสักคัน

สมัยนี้ รถยนต์ไฟฟ้ากลายเป็นกระแสหลัก ชาร์จหนึ่งครั้งวิ่งได้สองพันกว่ากิโลเมตร แถมอัตราเร่งก็จัดจ้าน

เขาเลือกรถเก๋งไฟฟ้าคันหนึ่ง ความยาวตัวรถสี่เมตรเก้า ขับเคลื่อนสี่ล้อไฟฟ้า ทำความเร็ว 0-100 กม./ชม. ได้ใน 3 วินาที ออปชันจัดเต็ม ชาร์จเร็วห้านาทีได้ไฟถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ระยะทางวิ่งต่อเนื่องเกินสองพันห้าร้อยกิโลเมตร เดือนหนึ่งชาร์จครั้งเดียวก็เหลือเฟือ

เป็นแบรนด์หรูของรถยนต์ไฟฟ้า รูปลักษณ์สวยมาก ค่าความปลอดภัยก็สูง ราคาขายอยู่ที่หกแสนเก้าหมื่นกว่าหยวน คิดเป็นประมาณ 3,450,000 บาท ทำเรื่องครบถ้วนแล้วราวๆ 3,500,000 บาท

เพราะมีรถพร้อมส่ง ขั้นตอนเลยไว บ่ายห้าโมงกว่าๆ อู๋เป่ยก็ขับรถกลับถึงบ้าน บ้านใหม่เก็บกวาดเรียบร้อยไปเกือบหมดแล้ว และมีที่จอดรถสองช่อง พอดีมีหนึ่งช่องไว้จอดรถคันใหม่