ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2431

ท่านสือครุ่นคิดแล้วพูดว่า “ไม่มีนะ ถึงผมจะกินไก่ ปลา เนื้อ ไข่ แต่ก็กินแบบปรุงสุกทั้งนั้น”

อู๋เป่ย “พวกแมลงอะไรทำนองนั้นก็รวมอยู่ด้วยครับ”

ท่านสือเหมือนนึกอะไรออก ถามว่า “ผมเคยกินไข่นกชนิดหนึ่ง ข้างในมีลูกนกเป็นตัวแล้ว รสชาติดีมาก”

อู๋เป่ยพยักหน้า “ไข่นกที่คุณกินปนเปื้อน มีพิษชนิดหนึ่ง พิษนี้เมื่อรวมกับสารคัดหลั่งจากต่อมของคุณ จะเกิดกลิ่นเหม็นเน่า”

ดวงตาท่านสือเป็นประกาย อู๋เป่ยเป็นคนแรกที่วินิจฉัยสาเหตุได้ เขารีบถามว่า “หมอเทวดาอู๋ แบบนี้รักษาได้ไหม”

อู๋เป่ย “ผมจะจัดตำรับยาให้ กินก่อนสักสองวัน สองวันหลังจากนี้ถ้ากลิ่นตัวไม่กลับมา ก็ถือว่าหาย ถ้ายังเหม็นอยู่ ค่อยมาหาผมอีก”

ท่านสือดีใจยิ่ง “ขอบคุณมาก หมอเทวดาอู๋!”

อู๋เป่ยเขียนตำรับยา พร้อมสอนวิธีต้มยาให้

หลังจากส่งท่านสือไปแล้ว เหยียนเหลิ่งสือยังไม่ค่อยวางใจ เขาถามว่า “นายท่าน สูตรยานี้รักษาเขาได้จริงไหม”

อู๋เป่ย “โอกาสหายเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ ต่อให้ไม่หาย ผมยังฝังเข็มให้เขาได้”

เหยียนเหลิ่งสือค่อยโล่งใจ “งั้นก็ดี!”

ต่อมาเขาพูดว่า “นายท่าน เรื่องเมื่อวานผมทราบแล้ว คุณชายรองของตระกูลหวังถูกไฟคลอกตายทั้งเป็น ก็สมน้ำหน้าเอง”

อู๋เป่ย “ผมได้ยินว่าตระกูลหวังกร่างนัก พวกเขาอาศัยอำนาจอะไรอยู่”

เหยียนเหลิ่งสือ “ผู้นำตระกูลหวังมีฝีมือไม่น้อย เป็นรองผมแค่นิดเดียว อีกอย่าง พี่ชายคนโตของผู้นำตระกูล หวังห่าวเหย่ ดำรงตำแหน่งใหญ่ในเมืองหลวง เลยทำให้ตระกูลหวังมีอิทธิพลมาก”

ถึงตรงนี้ เขาพูดว่า “ครึ่งปีก่อน หวังห่าวเหย่าเกือบแย่ เพราะคู่แข่งทางการเมืองของเขาแข็งแกร่งกว่า แต่น่าเสียดาย คู่แข่งดันป่วยหนักกะทันหัน ว่ากันว่าอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว”

อู๋เป่ยถาม “ป่วยเป็นอะไร”

เหยียนเหลิ่งสือ “เหมือนจะเป็นโรครักษาไม่หาย”

อู๋เป่ยไม่ถามต่อ เรื่องจิปาถะพวกนี้เขาไม่อยากยุ่ง

พอดีนาทีนั้น เขาได้รับโทรศัพท์ ปลายสายเป็นเสียงแหบพร่าว่า “พ่อแม่ของแกอยู่ในมือฉัน ให้เวลาแกครึ่งชั่วโมง มาที่พิกัดนี้!”

พูดจบอีกฝ่ายก็ตัดสาย แล้วส่งตำแหน่งตามมาทางข้อความ

เหยียนเหลิ่งสือที่อยู่ข้างๆ ก็ได้ยิน เขารีบว่า “ผมจะไปกับนายท่าน!”

เปลวโทสะลุกวาบในดวงตาอู๋เป่ย เขาว่า “ดี นายไปด้วย!”

ที่อยู่ที่ส่งมาคือเขตอนุรักษ์ธรรมชาติ ปกติแทบไม่มีคน บนภูเขาลูกหนึ่งในเขตนั้น มีคนเป็นสิบยืนอยู่บนยอดเขา อู๋ต้าซิงกับหยางกุ้ยจือก็อยู่ด้วย ทั้งคู่ถูกสกัดจุดลมปราณจนแข็งทื่อ คุกเข่ากับพื้น ไหวติงไม่ได้

เวลานั้น คุณกง ผู้จัดการบ้าน ก็อยู่ท่ามกลางพวกเขาเช่นกัน เขาพูดเรียบๆ ว่า “นายท่านรอง ผมเช็กภาพจากกล้องวงจรปิดแล้ว ทุกอย่างชัดเจน ตอนรถของคุณชายกำลังจะชน ประตูถูกถีบจากด้านในกระเด็นออก แล้วรถของคุณชายก็ลอยขึ้นไป ชนฐานหอคอยจนระเบิดลุกไหม้”

นายท่านรองใบหน้ากลม รูปร่างท้วม เขาเอ่ยเย็นชา “ในเมื่อเป็นอย่างนี้ ก็ไม่ต้องพูดมาก ไอ้คนนั้นพอมาถึง ฆ่ามันทิ้งซะ แก้แค้นแทนลูกชายข้า เซี่ยวหยุน!”

คุณกง ผู้จัดการบ้าน “คนนี้มีความเกี่ยวพันกับเหยียนเหลิ่งสืออยู่บ้าง”

ท่านรองหวังหัวเราะเย็น “แล้วไง วันนี้ฉันเชิญคุณหูจากเมืองเอกของมณฑลมา! ฝีมือของคุณหูถึงชั้นที่สามของแดนลับ แกร่งกว่าไอ้เหยียนเหลิ่งสือตั้งเยอะ!”

คุณหูยืนอยู่ไม่ไกล เป็นบุรุษวัยราวสี่สิบ เขาพยักหน้าเล็กน้อย แล้วว่า “นายท่านรอง ถ้าเหยียนเหลิ่งสือกล้ายุ่ง ผมจะทำให้มันมาแล้วไม่มีทางได้กลับ!”

“เหรอ?”

ทันใดนั้น เงาร่างสองสายกระโจนขึ้นยอดเขา คืออู๋เป่ยกับเหยียนเหลิ่งสือนั่นเอง

เห็นเหยียนเหลิ่งสือ ท่านรองหวังขมวดคิ้วกล่าว “เหยียนเหลิ่งสือ นายจะต้องมายุ่งเรื่องนี้ให้ได้หรือไง”