ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2440

โยวกั๋วเหวินก็เป็นยอดฝีมือคนหนึ่ง เขาคอยสืบหาตัวพระปีศาจอยู่นานแต่ไร้เงื่อนงำ คราวนี้พระปีศาจโผล่มาถึงที่ เขาย่อมไม่ปล่อยให้รอดอีกแน่!

โยวกั๋วเหวินแผ่กลิ่นอายสังหารพวยพุ่งแล้วจากไป ไม่นานนัก ไม่ถึงสิบห้านาที เขาก็หวนกลับมา ในมือหิ้วพระอ้วนรูปหนึ่งที่ขยับเขยื้อนไม่ได้

โยวกั๋วเหวินยิ้มกล่าวว่า "หมอเทวดาอู๋ ผมจับพระปีศาจไว้ได้แล้วครับ!"

อู๋เป่ยยิ้มตอบ "คุณชายโยวฝีมือเหนือชั้น น่าชื่นชมจริงๆ"

โยวกั๋วเหวินว่า "หมอเทวดาอู๋ อาการของน้องสาวผมหายดีแล้ว บุญคุณนี้เกินเอ่ยคำขอบคุณ พรุ่งนี้ผมจะไปขอบคุณถึงบ้านอย่างเป็นทางการอีกครั้งครับ!"

โยวกั๋วเหวินจะนำพระปีศาจไปจัดการ จึงรีบพาโยวซินจากไปทันที

สองพี่น้องไปแล้ว จางคุยซิงยิ้มกล่าวว่า "หมอเทวดาอู๋รักษาโยวซินหายแล้ว เท่ากับว่าท่านราชครูจะไม่ใช่ผู้หนุนหลังของหวังห่าวเหย่อีกต่อไป จางจิอาของข้าก็ลงมือได้แล้ว!"

อู๋เป่ยว่า "คุณชายจาง ธุรกิจของหวังเจียในจงโจว ถ้าให้เหยียนเหลิ่งสือดูแลจะดีที่สุด"

จางคุยซิงพยักหน้า "ก็แน่อยู่แล้ว จริงๆ รายได้ของหวังเจียในจงโจว อย่างน้อยต้องส่งให้ผู้ใหญ่ข้างบนครึ่งหนึ่ง ต่อไปพวกคุณส่งแค่สามสิบเปอร์เซ็นต์ ส่วนที่เหลือเป็นของพวกคุณ"

เหยียนเหลิ่งสือ "ขอบคุณคุณชายใหญ่จาง!"

อู๋เป่ย "ไม่ทราบว่าจางจิอาจะจัดการหวังเจียอย่างไร"

จางคุยซิงเอ่ยเรียบๆ "ในเมื่อลงมือ ก็ต้องทำให้หวังเจียไม่มีวันฟื้นตัวได้อีก"

อู๋เป่ย "อย่างนี้ผมก็สบายใจแล้ว"

คืนนั้น โยวกั๋วเหวินมาอีกครั้ง พร้อมของกำนัลหลายอย่าง จางคุยซิงฉวยโอกาสจัดเลี้ยง และเล่าเรื่องของหวังห่าวเหย่ให้ฟัง โยวกั๋วเหวินต่อสายคุยกับท่านราชครู พอกลับมาก็ว่า "คนที่หวังห่าวเหย่หาให้ เกือบทำให้น้องสาวผมตาย เราตัดสินใจถอนการหนุนหลังเขา พวกคุณจะทำอย่างไร โยวเจียของเราไม่ยุ่งเกี่ยวครับ"

จางคุยซิงว่า "จากนี้กิจการของหวังเจียให้เหยียนเหลิ่งสือดูแล ส่วนแบ่งในรายได้สิบห้าเปอร์เซ็นต์เป็นของโยวเจีย"

โยวกั๋วเหวินยิ้ม "สิบห้าเปอร์เซ็นต์นี้ ผมขอมอบให้หมอเทวดาอู๋ละกันครับ"

อู๋เป่ยเข้าใจว่าน้ำใจเล็กๆ นี้คือสายใยเชื่อมความสัมพันธ์ของสองฝ่าย เขายิ้มกล่าวว่า "คุณชายโยวไม่ต้องเกรงใจ ถ้าคุณไม่รับส่วนนี้ไว้เอง คุณเหยียนจะรู้สึกไม่สบายใจ"

โยวกั๋วเหวินยิ้มว่า "ถ้าอย่างนั้น ผมขอรับไว้แค่สิบเปอร์เซ็นต์ก็แล้วกันครับ"

เช้าวันรุ่งขึ้น อู๋เป่ยก็กล่าวลาจางคุยซิง ออกเดินทางพร้อมเหยียนเหลิ่งสือกลับไปยังอำเภอเมืองของมณฑลเจียงหนาน

เหตุที่ต้องไปอำเภอเมืองก็เพราะมีสองเรื่องต้องจัดการ หนึ่ง โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งจงโจวจะไปท้าทายทีมโรงเรียนที่แข็งแกร่งที่สุดในจังหวัด อีกเรื่อง อู๋เป่ยจะไปพบคุณหนูใหญ่กู้ชิงเหลียนแห่งตระกูลกู้ เพื่อประลองวิชาดาบกัน

แท้จริงแล้ว ทั้งท่านราชครูและจางจิอาที่อู๋เป่ยได้รู้จัก ก็สามารถช่วยให้ท่านสือก้าวหน้าไปอีกขั้นได้ แต่การนัดประลองกับคุณหนูใหญ่กู้กำหนดไว้แล้ว ไม่เหมาะจะยกเลิกง่ายๆ

บ่ายสองโมง การแข่งขันกับทีมโรงเรียนที่แข็งแกร่งที่สุดเริ่มขึ้น แน่นอน ครั้งนี้ก็ไร้พลิกผัน อู๋เป่ยนำโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งจงโจวกวาดคู่แข่งเรียบ ชนะขาด 159 ต่อ 80!

ชนะเกมนี้ โรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งจงโจวก็ได้สิทธิ์เข้าร่วมลีกบาสเกตบอลมัธยมปลายระดับประเทศ

คืนนั้น อู๋เป่ยกับเพื่อนร่วมทีมพักโรงแรมเดียวกัน แล้วพากันดื่มกินร้องเพลงกันอย่างเฮฮา

วันถัดมา คนอื่นๆ กลับจงโจวก่อน แต่อู๋เป่ยยังอยู่ต่อที่อำเภอเมือง เพราะวันนี้เขามีนัดพบกับกู้ชิงเหลียน

ในห้องพักโรงแรม เหยียนเหลิ่งสือให้คนนำเสื้อผ้ามาหลายชุด อู๋เป่ยเลือกชุดสีดำชุดหนึ่งสวม จากนั้นช่างแต่งหน้าทำผมเข้ามาจัดทรงให้เล็กน้อย

เหยียนเหลิ่งสือยืนมองอยู่ข้างๆ ยิ่งดูยิ่งเห็นว่าอู๋เป่ยหล่อสง่างาม เขาว่า "นายท่าน แค่รูปลักษณ์นี้ คุณหนูกู้คงตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น!"

อู๋เป่ย "ตอนนี้เราไม่จำเป็นต้องพึ่งพาอำนาจของตระกูลกู้ ครั้งนี้ตั้งใจไปพบปะกันเฉยๆ สร้างไมตรีไว้ก็พอ"

เหยียนเหลิ่งสือยิ้ม "ทุกอย่างให้นายท่านเป็นผู้ตัดสิน"

อู๋เป่ย "เล่าให้ผมฟังหน่อยสิ ตระกูลกู้เป็นยังไงบ้างครับ"