ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2505

อู๋เป่ยถึงกับอุทานขึ้น: “สถานที่มงคลสำหรับฝึกฝน!”

กู่เจี้ยnหนานพยักหน้า: “ตรงนั้นมีค่ายกลกำเนิดอยู่ตามธรรมชาติ กลายเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น”

อู๋เป่ย: “ถ้าเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในอนาคต พวกอิทธิพลอื่นๆ จะไม่สนใจกันบ้างหรือ?”

กู่เจี้ยนหนาน: “เรื่องที่มันจะกลายเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ คนนอกยังไม่รู้ ต่อให้เป็นคนของตระกูลกู้ ก็มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้”

พูดถึงตรงนี้เขาถอนหายใจเบาๆ: “ถึงจะรู้ว่า ตอนถึงเวลาจริงตระกูลกู้อาจรักษาดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้ไว้ไม่ได้ แต่ยังไงก็ต้องลองsู้ดูสักตั้ง!”

อู๋เป่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถามว่า: “คนของฝั่งนั้นที่พลังยุทธ์สูงสุดคือใคร อยู่ระดับไหน?”

กู่เจี้ยนหนาน: “คนพลังยุทธ์สูงสุดคือผู้นำตระกูลของฝั่งนั้น ดูอายุพอๆ กับผม พลังยุทธ์ระดับแดนสวรรค์ลับ! คนผู้นี้มีอาวุธเวทมนตร์ที่ร้ายกาจอยู่ในมือด้วย”

อู๋เป่ย: “ตอนนี้พวกเขายึดที่ตรงนั้นไปแล้วหรือยัง?”

กู่เจี้ยนหนาน: “ยังไม่ยึด แต่แสดงท่าทีต่อเราตระกูลกู้ชัดเจนว่า ภายในหนึ่งเดือนจะเอาทำเลทองสุดยอดฮวงจุ้ยผืนนี้ให้ได้”

อู๋เป่ยหัวเราะเย็น: “ปากดีไม่เบานี่ ลุงกู่ พาผมไปดูที่นั่นก่อนเถอะครับ”

กู่เจี้ยนหนานพยักหน้า: “ได้! ผมไปกับคุณชายด้วยครับ”

ทั้งสองเหาะลัดฟ้าไป ไม่นานก็มาถึงหุบเขาแห่งหนึ่ง หุบเขากว้างราวห้าถึงหกกิโลเมตร ยาวมากกว่าสิบห้ากิโลเมตร หญ้าเขียวชอุ่ม ดอกไม้สดบานสะพรั่ง ลำธารไหลริน ทิวทัศน์งดงาม ทั้งสองลงไปยืนบนยอดเขาคนละฝั่ง อู๋เป่ยก็เห็นว่าในหุบเขามีนักท่องเที่ยวอยู่ไม่น้อย กางเต็นท์ตั้งแคมป์กันอยู่ ส่วนบนภูเขาฝั่งหนึ่งก็มีช่างฝีมือกว่าร้อยคนกำลังสร้างหลุมฝังศพ

เขาสังเกตอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า: “ฮวงจุ้ยของภูเขาลูกนี้ดีจริงอย่างที่ว่า ธุรกิจที่คุณพูดถึง น่าจะหมายถึงธุรกิจสุสานใช่ไหมครับ?”

กู่เจี้ยนหนานว่า: “ใช่แล้ว ฮวงจุ้ยที่นี่ดีมาก ฉะนั้นหลุมฝังศพหนึ่งแปลงมีราคาหลายล้าน ที่ทำเลดีๆ ยิ่งขายได้หลายร้อยล้าน หรือแม้แต่แตะหลักห้าร้อยล้าน หุบเขาสองฝั่งภูเขานี้ สามารถสร้างสุสานได้ถึงแสนแปลง”

อู๋เป่ยตกใจ: “อย่างนี้ ถ้าขายสุสานอย่างเดียว ก็มีมูลค่าเกินห้าล้านล้านเชียวหรือ?”

กู่เจี้ยนหนาน: “ก็เพราะอย่างนั้น ฝั่งนั้นถึงอยากมาแย่งทำเลทองสุดยอดฮวงจุ้ยจากเรานี่แหละ”

เห็นสภาพโดยรอบ อู๋เป่ยนึกถึงเรื่องฮวงจุ้ยบางอย่างขึ้นมา เขาถามว่า: “ที่นี่ขายสุสานไปแล้วเท่าไหร่ครับ?”

กู่เจี้ยนหนาน: “มีคนจ่ายมัดจำแล้วกว่าร้อยราย สุสานกำลังอยู่ระหว่างก่อสร้าง”

อู๋เป่ย: “ที่นี่ไม่เหมาะจะสร้างบ้านแห่งวิญญาณ คืนเงินมัดจำให้คนซื้อเถอะครับ”

กู่เจี้ยนหนานชะงัก: “คืนหรือ?”

อู๋เป่ย: “ฮวงจุ้ยตรงนี้ไม่เหมาะกับบ้านแห่งวิญญาณ เหมาะกับบ้านแห่งคนเป็น ถ้าสร้างบ้านพักไว้บนภูเขา แล้วปรับฮวงจุ้ยรอบๆ อีกเล็กน้อย ไม่เพียงจะรวบรวมปราณพลังฟ้าดินได้ ยังช่วยหนุนโชคชะตาอีกด้วย”

กู่เจี้ยนหนาน: “คุณชายหมายความว่าจะพัฒนาเป็นบ้านจัดสรรสินะ?”

อู๋เป่ยกลอกตา: “ลุงกู่ ในสายตาลุงมีแต่เรื่องทำเงิน สำหรับพวกผู้ฝึกพลังยุทธ์ เงินโลกฆราวาสมันไม่ค่อยมีความหมายอะไรหรอกครับ ผมว่าถ้าเก็บที่นี่ไว้เป็นที่อยู่ของเราเอง จะไม่ดีกว่าหรือครับ?”

กู่เจี้ยนหนานอุทาน: “ที่กว้างใหญ่ขนาดนี้ อยู่เอง?”

อู๋เป่ย: “แน่นอนว่าอยู่เองสิ ถ้าตระกูลกู้ยินดี ผมพร้อมซื้อที่นี่ครับ”

“นี่…” กู่เจี้ยนหนานไม่คิดว่าอู๋เป่ยจะเอ่ยขอซื้อทันที จึงอึ้งไป ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี

อู๋เป่ยยิ้ม: “ผมจ่ายครั้งเดียวเจ็ดหมื่นเงินเซียนได้ครับ”

กู่เจี้ยนหนานว่า: “คุณชาย เรื่องนี้ผมต้องไปปรึกษากับผู้นำตระกูลก่อน”

อู๋เป่ย: “ได้ครับ ผมจะรอฟังข่าวจากลุงกู่”

เขากวาดตามองรอบๆ อีกครั้งแล้วพูดว่า: “ผมจะเดินดูรอบๆ สักหน่อย ลุงกู่เชิญตามสบายครับ”

“ได้ครับ ผมจะรีบกลับตระกูลกู้ พอมีข่าวจะรีบแจ้งให้คุณชายทราบ” พูดจบ กู่เจี้ยนหนานก็ขอตัวจากไป

อู๋เป่ยเดินเท้าลงจากภูเขา เดินไปสักพักก็เห็นทางเดินโรยหินที่คนทำขึ้น เขาจึงเดินตามทางลงไป ถึงกลางเชิงเขา เขาได้ยินเสียงเคลื่อนไหวไม่ไกลนัก หันไปดู เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งกับหญิงสาววัยรุ่นกำลังฝึกวิชาหมัดอยู่บนลานเล็กๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน