ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2520

อู๋เป่ย: "รองเจ้าของเกาะ ชาวฟูซางคิดร้ายกับท่านอีกแล้วหรือ?"

เฉินจื่อซิวหรี่ตาเล็กน้อยแล้วเอ่ยว่า: "ฝ่ายนั้นรู้ตำแหน่งของผมอย่างละเอียด แปลว่าบนเรือต้องมีคนทรยศ!"

เขาหันไปมองชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนพ่อบ้าน เอ่ยว่า: "เหล่าเหยียน หาให้เจอว่าคนทรยศคือใคร!"

ดูเหมือนเขาไว้ใจพ่อบ้านเหล่าเหยียนคนนี้มาก เหล่าเหยียนพยักหน้าเบาๆ แล้วหมุนตัวถอยออกไป

ผ่านไปราวสิบนาที มีหญิงคนหนึ่งที่เปื้อนเลือดทั้งตัวถูกลากมาถึงโถง นางทรุดฮวบคุกเข่าลงกับพื้น ร่ำร้องว่า: "ลูกบ่าวรู้ว่าผิดแล้วเจ้าค่ะ ขอรองเจ้าของเกาะโปรดเมตตา!"

เหล่าเหยียนเอ่ยว่า: "รองเจ้าของเกาะ คนที่ส่งพิกัดให้ชาวฟูซางคือหล่อนนั่นแหละครับ ลูกชายของหล่อนเล่นพนันในคาสิโน แพ้จนเป็นหนี้ก้อนโต พอไม่มีเงินใช้หนี้ก็ถูกชาวฟูซางกักตัวไว้ หล่อนเลยยอมรายงานตำแหน่งของรองเจ้าของเกาะให้ชาวฟูซางตามเวลาที่กำหนด เพื่อแลกกับการช่วยลูกชาย"

เฉินจื่อซิวสีหน้ามืดขรึม เอ่ยว่า: "คุมตัวลงไปก่อน กลับถึงเกาะค่อยตัดสินลงโทษ"

"ขอรับ"

หญิงคนนั้นถูกลากออกไป เฉินจื่อซิวเดินไปมาบนที่เดิม คล้ายกำลังครุ่นคิดอยู่ ครู่หนึ่งจึงถามว่า: "เรือของฝ่ายนั้นเร็วกว่าเรา ถ้าเราเร่งเต็มกำลังกลับเกาะฮว่านคง พวกเขาต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะไล่ทัน?"

มีคนตอบว่า: "ระยะทางถึงเกาะฮว่านคงยังเหลืออีก 4 ชั่วโมง 37 นาที ส่วนเรือของชาวฟูซาง จะไล่ทันเราในประมาณ 3 ชั่วโมง 57 นาที"

เฉินจื่อซิว: "แล้วคุณคิดว่าเราควรทำอย่างไร?"

คนนั้นเอ่ยว่า: "ขอความช่วยเหลือไปยังเกาะฮว่านคง ให้พวกเขาส่งผู้แข็งแกร่งมารับมือ แบบนั้นเราจะไปเจอกันในอีก 2 ชั่วโมง"

เฉินจื่อซิวส่ายหน้า: "ไม่ได้ บนเกาะยังไม่รู้สถานการณ์ เราขอความช่วยเหลือไปก็อาจไม่เกิดผล"

อู๋เป่ยพูดขึ้นฉับพลัน: "ผมเห็นว่าบนเรือติดตั้งเฮลิคอปเตอร์ไว้ด้วยครับ"

เฉินจื่อซิวส่ายหน้า: "บนเรือมีของสำคัญมาก ห้ามปล่อยให้ตกไปอยู่กับชาวฟูซางเด็ดขาด"

อู๋เป่ยสนใจนัก จึงถามว่า: "รองเจ้าของเกาะบอกผมได้ไหมว่ามีอะไรอยู่บนเรือ?"

เฉินจื่อซิวลังเลไปสองสามวินาที ก่อนพูดว่า: "ไม่ใช่เรื่องปิดบังหรอก ของชิ้นนั้นคือเหล็กศักดิ์สิทธิ์ชิ้นใหญ่มหึมา ใช้สำหรับสร้างศาสตราวุธ เหล็กศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้สำคัญต่อเกาะฮว่านคงมาก ผมต้องพามันกลับให้ได้"

อู๋เป่ยเอ่ยว่า: "ในเมื่อสละเรือสินค้าไม่ได้ งั้นก็เผชิญหน้าชาวฟูซางตรงๆ"

เฉินจื่อซิวแม้รู้ว่าอู๋เป่ยมีพลังกล้าแข็ง แต่ก็ยังอดกังวลไม่ได้

อู๋เป่ยจึงเอ่ยว่า: "รองเจ้าของเกาะไม่ต้องห่วงครับ ต่อให้สู้เขาไม่ได้ ผมก็ปกป้องท่านให้ปลอดภัยได้"

เห็นอู๋เป่ยมั่นใจนัก เฉินจื่อซิวถอนหายใจเฮือกหนึ่ง แล้วพูดว่า: "ดี งั้นผมก็ฝากทุกอย่างไว้กับพี่อู๋แล้ว!"

ต่อจากนั้น อู๋เป่ยกลับไปพักที่ห้อง ช่วงเวลานี้เขาไม่ได้อยู่เฉย ฉวยโอกาสฝึกวิชาภาพเงาลึกลับชั้นที่สอง ‘เงาหุ่นเชิด’ จนสำเร็จ

พอตกค่ำ เรือของชาวฟูซางเหลือระยะห่างเพียงไม่กี่สิบกิโลเมตร อู๋เป่ยก็ขึ้นมาที่ดาดฟ้า ตอนนั้นคลื่นลมแรง เรือโยกขึ้นลงไม่หยุด

ฉับพลัน สายตาเขากวาดไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เห็นลำแสงสีเงินพุ่งวาบมาเร็วปานสายฟ้า มุ่งหน้าลงสู่เรือสินค้า อู๋เป่ยทะยานขึ้นกลางอากาศ แปรเป็นเงาสีเทา พุ่งชนเข้าใส่แสงสีเงินนั้น

เสียงตุบดังหนักๆ ศพนินจาร่วงกระแทกดาดฟ้าจนพื้นแข็งๆ ยุบลงเล็กน้อย แล้วอู๋เป่ยค่อยๆ ลอยตัวลงมา ขณะเดียวกันเฉินจื่อซิวก็พาคนมาถึงดาดฟ้า

หลี่มู่ยวี๋: "เขาน่าจะเป็นคนที่ชาวฟูซางส่งมาสำรวจเส้นทาง ต่อจากนี้จะมีมือสังหารตามมาอีก"

ทันใดนั้นอู๋เป่ยพูดว่า: "เปิดไฟ!"

บนเรือสินค้ามีเสากระโดงสูงหลายสิบเมตร ติดโคมไฟสว่างจ้าอยู่ด้านบน พอเปิดไฟ เรือทั้งลำก็สว่างไสวไปทั่ว

ทันทีที่ไฟเปิด ผิวน้ำรอบเรือสินค้าก็พลุ่งแตกขึ้นมา นินจาชุดดำ 24 คนทะยานขึ้นสู่อากาศ ใต้แสงไฟ เงาของพวกมันทอดลงมาบนดาดฟ้า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน