ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2526

แท้จริงแล้วเหยียนเหลิ่งสือเดินผ่านหน้าประตู พอเห็นเหตุการณ์ก็เผลอตะโกนลั่น เขาแว้บเดียวก็โผล่มาอยู่ตรงหน้า ยกเท้าถีบคนลงมือทำร้ายกระเด็นไปทันที

โดนเหยียนเหลิ่งสือถีบเข้าไปทีหนึ่ง คนคนนั้นปลิวไปไกลหลายเมตร ล้มฟุบลงกับพื้นอาเจียนเลือดไม่หยุด หน้าซีดเผือด

หวงซางเห็นเหยียนเหลิ่งสือก็จำได้ทันที เขาขมวดคิ้วพูดว่า “คุณเหยียนเหลิ่งสือ ทำไมคุณก็อยู่ที่นี่ด้วย?”

เหยียนเหลิ่งสือโกรธจัด พูดเสียงขุ่นว่า “หวงซาง คนของนายช่างกล้าบ้าบิ่น กล้าลงมือกับคุณอู๋!”

หัวใจหวงซางสะดุ้งวูบ เขาคิดว่าตัวเองมองพลาดไปแล้ว เหยียนเหลิ่งสือทำไมถึงออกหน้าปกป้องครอบครัวนี้? จึงถามว่า “คุณเหyียนเหลิ่งสือ ผมก็จัดโต๊ะเลี้ยงอยู่ชั้นสอง แต่โรงแรมของคุณส่งพนักงานบริการลงไปแค่ไม่กี่คน แต่ดูฝั่งนี้สิ พนักงานบริการตั้งหลายสิบคน! บอสเหยียนเหลิ่งสือ หมายความว่าไง ดูถูกผม หวงซาง หรือไง?”

เหยียนเหลิ่งสือฮึเสียงเย็น “ถ้าทำอะไรขาดตกบกพร่อง ผมขอไปขอโทษนายท่านรองหวงซาง แต่คนของคุณมาลงมือทำร้ายแบบนี้ไม่ถูกต้อง ถ้านายท่านรองไม่ให้คำอธิบาย ผม เหยียนเหลิ่งสือ ไม่ยอม!”

หัวใจหวงซางสะดุ้งอีก เขาเห็นเหยียนเหลิ่งสือพูดแรงเช่นนี้ก็ยิ่งมั่นใจว่าครอบครัวนี้ไม่ธรรมดา เขาสูดลมหายใจลึก พูดว่า “คุณเหยียนเหลิ่งสือ ลูกน้องผมมันยังฉุนอยู่ อีกอย่างก็แค่พวกกระจอกน่ะ จะตบก็ให้มันตบไป”

เหยียนเหลิ่งสือกำลังจะพูด ต่อมาก็เห็นบุรุษรูปร่างสูงสง่า หล่อเหลา เปี่ยมด้วยความองอาจ ก้าวฉับเข้ามา เขาสวมเครื่องแบบทหารสีเขียวเข้ม นั่นก็คืออู๋เป่ย!

พอเห็นอู๋เป่ย เหยียนเหลิ่งสือสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย เขารีบก้าวเข้าไปอย่างนอบน้อม กระซิบว่า “ขอโทษครับ นายท่าน ผมทำให้นายท่านตกใจ”

อู๋เป่ยไม่พูด เขาเดินไปตรงหน้าอู๋ต้าซิง เห็นรอยฝ่ามือบนแก้มซ้ายของพ่อชัดเจน เขาขมวดคิ้วแน่น ถามว่า “พ่อ ใครตบ?”

อู๋ต้าซิงรีบพูดว่า “เสี่ยวเป่ย วันนี้เป็นวันมงคล ช่างมันเถอะ”

อู๋เป่ยส่ายหัว “ช่างไม่ได้ ใครตบพ่อ ผมจะเอาคืนเป็นร้อยเท่า!”

เหยียนเหลิ่งสือเอื้อมมือยกคอเสื้อคนทำร้ายขึ้นมา พูดว่า “ไอ้เวรตะไลไม่ดูตาม้าตาเรือคนนี้แหละ!”

อู๋เป่ยมองเขาแวบเดียว พูดเรียบๆ ว่า “ทำร้ายครอบครัวนายทหาร โทษสูงสุดถึงประหารชีวิต กล้าเกินตัวนะ”

คนลงมือหน้าซีดเผือด แม้สายตาจะไม่ดี เขาก็ดูออกว่าเครื่องแบบของอู๋เป่ยไม่ธรรมดา!

หัวใจหวงซางกระตุก พลางร้องในใจว่าไม่ดีแล้ว ทำไมในครอบครัวนี้ถึงมีนายทหารโผล่มาได้!

ต้องรู้ไว้ว่า ในประเทศต้าฮะ ทหารมีสถานะสูงมาก นายทหารหลายคนพอปลดประจำการแล้ว ก็สามารถไปเป็นข้าราชการท้องถิ่นได้ ในต้าฮะ การทำร้ายหรือข่มเหงครอบครัวนายทหารก็เป็นความผิดร้ายแรงจริงๆ!

เขาจับทางภูมิหลังของอู๋เป่ยไม่ได้ รีบยิ้มประจบเข้ามาใกล้ๆ พูดว่า “ที่แท้ก็เป็นท่านนายทหาร! ท่านนายทหาร ขอโทษจริงๆ ไอ้สารเลวนี้มันไม่มีตา ผมจะลงโทษมันหนักๆ แน่นอน!”

อู๋เป่ยใบหน้าเรียบเฉย ถามเขา “เขาเป็นคนของคุณ?”

หวงซางพยักหน้า “ใช่ เขาเป็นลูกน้องคนหนึ่งของผม…”

ผัวะ!

อู๋เป่ยสะบัดมือตบหวงซางปลิวไปหลายเมตร

หวงซางทั้งตกตะลึงทั้งโกรธ ชี้หน้าอู๋เป่ยตะโกนว่า “แกกล้าตบฉัน!”

อู๋เป่ยหัวเราะเย็น “ตบแก? ตอนนี้ถ้าผมฆ่าแก แกก็ตายเปล่า!”

เหยียนเหลิ่งสืออยากถีบหวงซางให้ตายคาเท้า เขาพูดเสียงเย็นเยียบว่า “ท่านผู้นี้ก็คือผู้สอบอันดับหนึ่งของการสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งชาติของมณฑลเจียงหนาน และยังเป็นผู้บัญชาการกององครักษ์ใต้บัญชาตงหวาง! ใช่แล้ว คุณชายอู๋ได้รับความโปรดปรานและไว้วางใจจากตงหวาง อีกไม่นานก็จะได้เข้าไปศึกษาต่อที่วิทยาลัยการทหารต้าซา หวงซาง ลองใช้หัวคิดของแกคิดดูสิ คนจากวิทยาลัยการทหารต้าซา แกกล้าไปหาเรื่องเขาเหรอ?”

เหงื่อเย็นผุดขึ้นเต็มหัวหวงซางในทันที เหยียนเหลิ่งสือไม่ได้ขู่ คนที่ออกจากวิทยาลัยการทหารต้าซา ต่อให้ไปได้ไม่สวย ก็อาศัยเครือข่ายอันแข็งแกร่งของพวกเขา จัดการผู้นำเมืองคนหนึ่งได้อย่างง่ายดาย ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็แค่เป็นน้องชายแท้ๆ ของผู้นำเมืองเท่านั้น!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน