ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2527

บนโต๊ะมีอาหารเช้ากับกับข้าวเล็กๆ น้อยๆ หลายอย่าง ที่หยางกุ้ยจือเพิ่งเตรียมไว้

“เสี่ยวเป่ย ปิงเหยียน ไปล้างมือแล้วมากินข้าวเร็วๆ นะคะ” เธอเรียก

อู๋เป่ยไม่เห็นอู๋ต้าซิง ก็ถามว่า “แม่ พ่อผมไปไหนครับ?”

หยางกุ้ยจือ: “ออกไปกับเพื่อนสองสามคนแล้วค่ะ”

หานปิงเหยียน: “พี่เป่ย เมื่อวานพี่บอกว่ามีเกาะที่บินได้ พาฉันไปเที่ยวที่นั่นได้ไหมคะ?”

อู๋เป่ยยิ้ม: “ได้สิ ว่างวันไหน ผมจะพาเธอไปเที่ยวเกาะฮว่านคงครับ”

อู๋เป่ยยังทานข้าวเช้าไม่เสร็จ เหยียนเหลิ่งสือมาขอพบถึงบ้าน ปกติเรื่องทั่วๆ ไป เหยียนเหลิ่งสือจะโทรมาคุยกับอู๋เป่ย แต่คราวนี้เล่นโผล่มาโดยไม่บอกกล่าว แสดงว่าต้องมีเรื่องใหญ่!

เขาพาเหยียนเหลิ่งสือไปยังห้องหนังสือ ถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”

เหยียนเหลิ่งสือถอนหายใจ บอกว่า “ที่จงโจวมีครอบครัวธรรมดาอยู่หนึ่งบ้าน ลูกชายอายุแค่ 10 ขวบของพวกเขาหายตัวไปอย่างลึกลับเมื่อสิบปีก่อน”

อู๋เป่ย: “แล้วไงต่อ?”

เหยียนเหลิ่งสือ: “แล้วเมื่อสามวันก่อน ลูกชายที่หายไปสิบปีก็กลับมา ปรากฏว่าเขาไม่ได้หาย แต่ถูกเทพเซียนพาไปฝึกตน ตอนนี้เขาเป็นศิษย์หัวกะทิของสำนักระดับสองแล้ว!”

อู๋เป่ยแปลกใจเล็กน้อย: “ศิษย์หัวกะทิของสำนักระดับสอง ฐานะนี่ก็พอมีน้ำหนักอยู่ แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับท่าน?”

เหยียนเหลิ่งสือยิ้มฝืด: “เดิมทีมันไม่เกี่ยวกับเรา แต่ผู้นำเมืองถิ่นอยากประจบศิษย์หัวกะทิคนนี้ เลยตัดสินใจจัดงานคัดเลือกสาวงามในจงโจว เพื่อเลือกหญิงสาวที่เขาถูกใจไปเป็นสาวใช้ที่บ้านเขา”

อู๋เป่ยเบิกตากว้าง: “คัดเลือกสาวงาม? ผู้นำเมืองจงโจวบ้าไปแล้วรึไง!”

เหยียนเหลิ่งสือถอนใจ: “เขาทำแบบนี้เพื่อเอาใจเขานั่นแหละ”

อู๋เป่ยส่ายหัว บอกว่า “แล้วสุดท้ายเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับเรา?”

เหยียนเหลิ่งสือพูดอย่างจนใจ: “คุณหนูหานก็อยู่ในรายชื่อการคัดเลือกสาวงามด้วย”

“ปัง!”

อู๋เป่ยตบโต๊ะ ฉุนจัด: “กล้ามาเล็งปิงเหยียนงั้นเหรอ มันคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว!”

เหยียนเหลิ่งสือยิ้มฝืด: “ลูกสาวอายุ 14 ปีของผมยังอยู่ในรายชื่อเลย”

อู๋เป่ยหัวเราะหึๆ แล้วบอกว่า “น่าสนุกสิ! ลุงเหยียน ท่านว่าผู้นำเมืองถิ่นนั่น ถ้ารู้ว่าผมเป็นศิษย์ชั้นสูงของสำนักชั้นหนึ่ง มันจะมาเลียแข้งเลียขาผมไหม?”

เหยียนเหลิ่งสือทำหน้าจริงจัง: “เป็นไปได้มาก!”

อู๋เป่ยส่ายหัว บอกว่า “บอกให้ชัด ใครกล้ายุ่งกับคนของเรา ผมจะให้มันเห็นดีกัน!”

เหยียนเหลิ่งสือถอนหายใจแผ่ว บอกว่า “นายท่าน ก่อนหน้านี้ท่านเพิ่งสั่งสอนน้องเขยของผู้นำเมืองถิ่น เมื่อวานก็สั่งสอนน้องชายของเขา หวงซาง ผมได้ยินมาว่าผู้นำเมืองถิ่นหวงเหยียนหลางไม่พอใจนายท่านมาก”

อู๋เป่ย: “คนนี้ ไม่ช้าก็เร็วผมจะจัดการเขา”

คุยกันไปได้ไม่นาน กริ่งหน้าประตูก็ดัง หยางกุ้ยจือไปเปิด พบคนสวมชุดเครื่องแบบห้าคนยืนอยู่หน้าบ้าน หนึ่งในนั้นถือเอกสารคล้ายหมายค้น พูดเสียงเย็นว่า “เราได้รับคำสั่งจากเบื้องบน มาหาคุณหานปิงเหยียน”

อู๋เป่ยได้ยินเสียง ก็ออกมาดู เขากวาดตามองอีกฝ่ายแล้วถามว่า “พวกคุณมาหาคุณหานปิงเหยียนเรื่องอะไร?”

คนนั้นว่า “ขอเชิญคุณหานไปกับเรา เพื่อให้ความร่วมมือในการสอบสวน”

อู๋เป่ยหัวเราะเย็น: “สอบอะไร? พูดมาให้ชัด”

ชายคนนั้นหน้าตึง: “ไอ้หนู อย่าก่อเรื่อง ไม่งั้นฉันจะจับแกข้อหาขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่!”

อู๋เป่ยเลิกคิ้ว: “จะจับผม? ลองดูสิ!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน