ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2598

หูเว่ยพูดว่า “คุณชาย วันนี้ผมคนแก่คนนี้เตรียมเช็คเงินสดมูลค่าสามหมื่นล้านมาให้ เงินนี่ก็ยังเป็นเงินยืม พรุ่งนี้ต้องเอาไปคืนเขาแล้วนะครับ”

หลินเจี้ยนเฟิงขมวดคิ้ว “กลัวอะไรล่ะ หรือผมจะเป็นฝ่ายแพ้? มีพี่อู๋อยู่ คนดวงดีกว่าเราจะมีได้ยังไง”

เย่หนิงปิงหัวเราะพลางพูดว่า “คุณชายหลินพูดถูกแล้วค่ะ อู๋เป่ยน่ะเป็นศิษย์ชั้นสูงของลัทธิต้าจงนะคะ ถ้าจะวัดกันที่ดวง แค่ฉีหลินคนเดียว ไม่ต้องเอามาใส่ใจหรอก!”

ไม่นานทุกคนก็เดินทางมาถึงคาสิโนจินซาน คาสิโนจินซานแห่งนี้เป็นคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในสือไห่จื่อ แต่ละวันคนที่เข้าออกล้วนเป็นพวกผู้มีอำนาจระดับสูงหรือไม่ก็เศรษฐีจากทั่วทุกแห่ง บางคนเล่นส่ง ๆ แค่มือสองมือก็แพ้ไปหลายสิบล้าน เกินร้อยล้านก็มี ส่วนพวกมหาเศรษฐีตัวจริง คืนเดียวจะละลายทรัพย์ไปเกินหมื่นล้านก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

คาสิโนจินซานมีการตั้งเกณฑ์ไว้ ถ้าทุนไม่ถึงสิบล้านก็ไม่มีสิทธิ์เข้า ดังนั้นก่อนเข้าประตูต้องซื้อชิปเดิมพันอย่างน้อยสิบล้านเสียก่อน แน่นอนว่า หลินเจี้ยนเฟิงในฐานะบุตรชายของหลินเซี่ยงย่อมไม่ต้องทำตามกติกานี้ เดินล้วงกระเป๋าเข้าไปแบบสบาย ๆ ผู้จัดการคาสิโนยังต้องออกมาต้อนรับด้วยตัวเองอีกต่างหาก

พูดก็พูดเถอะ ตระกูลหลินเองก็ถือหุ้นในคาสิโนจินซานอยู่เหมือนกัน แม้สัดส่วนจะไม่มาก แต่ปันผลแต่ละปีก็ไม่น้อย ถ้าคิดในมุมนี้ หลินเจี้ยนเฟิงก็ถือเป็นคุณชายน้อยของคาสิโนแห่งนี้คนหนึ่ง จึงไม่มีใครกล้าละลาบละล้วงหรือทำตัวไม่ให้เกียรติเขา

ภายในคาสิโนหรูหราอลังการ แม้แต่คนอย่างเซี่ยเหย่เทียนเองก็แทบไม่เคยโผล่มา ไม่ใช่ว่าเข้าไม่ได้ แต่ไม่กล้าเข้า เขากลัวว่าถ้าเผลอขึ้นมา จะเอาทรัพย์สินทั้งบ้านไปทิ้งไว้ที่นี่จนเกลี้ยง

ตัวคาสิโนมีอยู่สามชั้น พื้นที่ระดับสูงสุดอยู่ที่ชั้นสาม ตรงนั้นคนเยอะที่สุด และยอดเดิมพันก็สูงที่สุดเหมือนกัน

ทันทีที่หลินเจี้ยนเฟิงขึ้นไปถึง ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเหยียบพรมสีทองเดินตรงเข้ามา ด้านหลังตามมาด้วยข้ารับใช้หกคน เจ้าหนุ่มคนนี้หน้าตาหล่อเหลา จมูกโด่ง หน้าผากกว้าง คิ้วดังกระบี่ ดวงตาเป็นประกาย เพียงแต่รอยยิ้มบนใบหน้ากลับแฝงความคมดุและไอปีศาจเอาไว้เล็กน้อย

“คุณชายใหญ่หลิน มีเงินมาเผาเล่นอีกแล้วเหรอ? วันนี้เตรียมจะมาแพ้เท่าไหร่กันล่ะ”

หลินเจี้ยนเฟิงแค่นหัวเราะ “ฉีหลิน แกอย่ามาทำอวดดีหน่อยเลย วันนี้ใครแพ้ใครชนะ ยังพูดไม่ได้หรอก!”

ชายคนนั้นก็คือฉีหลิน บุตรชายของฉีเซี่ยง ในบรรดาทายาทรุ่นสองของนครศักดิ์สิทธิ์ ฉีหลินถือว่ามีชื่อเสียงมาก ต่างจากหลินเจี้ยนเฟิงตรงที่เขาเป็นคนมีการบำเพ็ญเพียรแล้ว ระดับถึงขั้นปราณขั้นที่เก้าเรียบร้อย

ฉีหลินพยักหน้าเบา ๆ “ดูท่าแกยังอยากเล่นต่อสินะ ดี ฉันก็เล่นกับแกให้สุดทาง วันนี้อยากเล่นอะไรล่ะ”

หลินเจี้ยนเฟิงหันไปมองอู๋เป่ย ยิ้มถามว่า “พี่อู๋ เราจะเล่นอะไรกันดี”

อู๋เป่ยยิ้ม “ในเมื่อจะเล่นทั้งที ก็ต้องเล่นอะไรที่มันส์หน่อยสิ พนันผลการแข่งขันสด ๆ สักรายการแล้วกัน”

ฉีหลินเหลือบตามองอู๋เป่ยทีหนึ่ง “โอ้ ยังอุตส่าห์เชิญตัวช่วยมาด้วยเหรอ”

หลินเจี้ยนเฟิงพูดว่า “นี่คือคุณชายอู๋ เพื่อนใหม่ของฉันเอง ฉีหลิน ถ้าแกไม่กล้าเล่นล่ะก็ กลับบ้านไปตั้งแต่ตอนนี้เลยก็ได้นะ”

ฉีหลินหัวเราะ “ฮ่า ๆ ๆ ไม่มีเดิมพันไหนที่ฉีหลินไม่กล้าเล่น หิ้วมาเลย!”

อู๋เป่ยให้พนักงานเปิดโทรทัศน์จอยักษ์ แล้วสุ่มหาแข่งขันชกมวยที่กำลังถ่ายทอดสดอยู่ขึ้นมารายการหนึ่ง

นักมวยที่ขึ้นชกทั้งสองคนแทบไม่มีชื่อเสียง นี่เป็นแค่การชกคัดเลือก คนหนึ่งมาจากญี่ปุ่น อีกคนมาจากประเทศต้าฮะ

ฉีหลินขมวดคิ้วนิด ๆ “พวกแกจะพนันกันที่ไฟต์นี้เหรอ”

อู๋เป่ยว่า “ใช่ เราจะเดิมพันกันในยกนี้ว่า นักมวยจากญี่ปุ่นจะถูกชกหงายลงพื้นสองครั้ง”

รูปแบบเดิมพันแบบนี้ ทำให้ฉีหลินเองก็แปลกใจเหมือนกัน เขาจ้องมองอู๋เป่ยลึก ๆ ทีหนึ่งแล้วพูดว่า “หมายความว่า ถ้าฝ่ายนั้นไม่ถูกชกหงายสองครั้ง หรือถูกชกหงายสามครั้งขึ้นไป แกก็ถือว่าแพ้?”

อู๋เป่ยตอบ “ถูกต้อง ขอแค่ไม่ใช่ถูกชกหงายสองครั้ง ถือว่าเป็นฝ่ายนายชนะทั้งหมด”

ดวงตาของหลินเจี้ยนเฟิงส่องประกาย เขาหัวเราะถามว่า “งั้นจะลงเดิมพันเท่าไหร่ดีล่ะ”

อู๋เป่ยว่า “เกมแรก เอาง่าย ๆ แค่หนึ่งหมื่นล้านก็แล้วกัน”

ด้านหลังฉีหลินมีชายวัยกลางคนยืนอยู่ เขาเดินเข้ามาใกล้สองสามก้าว พูดเสียงต่ำว่า “คุณชาย เปลี่ยนไฟต์เล่นดีกว่า ให้เราเป็นคนเลือกเอง”

ฉีหลินยิ้ม “ฉันอยากเปลี่ยนไปเล่นฟุตบอลมากกว่า”

อู๋เป่ยว่า “ได้ ตามสบายเลย นายเลือกมาได้เลย”

ฉีหลินหยิบรีโมตมากดเปลี่ยนจนได้เจอการแข่งขันฟุตบอลนัดหนึ่ง ตอนนี้ห่างจากจบครึ่งแรกอีกแปดนาที สกอร์ยังเป็นศูนย์ต่อศูนย์

ดูไปครู่หนึ่ง ฉีหลินก็พูดว่า “แกเริ่มได้แล้ว”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน