ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 2649

“ไม่เห็นจะดีตรงไหน”

หานปิงเหยียนทำหน้าบึ้งใส่คนแปลกหน้า ตอบปัดอย่างไม่ไว้หน้า

เด็กหนุ่มนักสอบตาเรียวแหลมก็หรี่ตาซามเหลี่ยมลง หัวเราะ “เฮเฮ” เบา ๆ แล้วว่า “แบบนี้ล่ะถูกใจฉันสุดแล้ว ชอบผู้หญิงดุ ๆ แบบเธอ”

เขาลุกขึ้นยืน ปรากฏว่ามีเด็กหนุ่มอีกสองคนลุกขึ้นตาม แล้วเดินมาหยุดข้าง ๆ เขา

นักสอบตาซามเหลี่ยมเดินมาข้างตัวหานปิงเหยียน ยกมือจะเอื้อมมาลูบหน้าเธอ หานปิงเหยียนโกรธจัด ฟาดมือตบออกไปทีหนึ่ง ตวาดลั่นว่า “คิดจะทำอะไร!”

ตาซามเหลี่ยมหัวเราะแปลก ๆ “ทำอะไร? เธอลองเดาดูสิ”

หานปิงเหยียนรีบร้องเรียกทันที “ครู!”

ที่จริงครูคุมสอบแถวนั้นสังเกตเห็นตั้งแต่แรกแล้ว ทว่าพวกนี้ไม่ใช่คนที่เขากล้าไปยุ่งด้วย จึงได้แต่เบือนหน้าหนี ทำเป็นมองไม่เห็น

ตาซามเหลี่ยมทำหน้าลำพอง “เธอจะเรียกใครมาก็ไม่มีประโยชน์ หมากฝั่งนครศักดิ์สิทธิ์แผ่นดินนี้ ใครกล้ามายุ่งกับฉันวะ? พวกพ้อง จับนังนี่กดไว้ให้ดี เดี๋ยวคุณท่านมาควิสอย่างฉันจะจัดการเดี๋ยวนี้เลย!”

เห็นอีกฝ่ายกำลังจะเข้ามากดตัวเองไว้ ใบหน้าสวยของหานปิงเหยียนก็เย็นเยียบลงทันที พูดเสียงหยันว่า “พวกแกนี่มันหาเรื่องตายชัด ๆ”

ตาซามเหลี่ยมขมวดคิ้ว “หาเรื่องตาย? ใครจะมาฆ่าเรา เธอรึไง?”

“ไม่ต้องให้เธอลงมือ เดี๋ยวฉันฆ่าแกเอง!”

จู่ ๆ ลมอ่อน ๆ ก็พัดผ่าน ข้างตัวนักสอบตาซามเหลี่ยมมีคนเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง คนสองคนที่กำลังจะเข้าไปกดตัวหานปิงเหยียนรีบสาวหมัดชกใส่คนมาใหม่ทันที

คนที่มาใหม่ก็คืออู๋เป่ย เขายกมือขึ้นฟาดฝ่ามือสองครั้ง ตบสองคนนั้นปลิวกระเด็นออกไปไกลสองเมตร หัวสมองมึนงง วูบเดียวก็สลบเหมือดไปตรงนั้น

เด็กหนุ่มนักสอบถึงกับสะดุ้งเฮือก ถอยหลังไปหนึ่งก้าวแล้วร้องว่า “ฉันน่ะเป็นขุนนางมา—”

“เพียะ!”

อู๋เป่ยสาวเท้าเข้าไปตบอีกฉาดหนึ่ง จากนั้นก็คว้าผมเขาลากออกไปนอกห้อง แล้วหันบอกหานปิงเหยียนว่า “ตั้งใจทำข้อสอบไป”

หานปิงเหยียนพยักหน้าเบา ๆ “รู้แล้วน่า”

เจ้าตาซามเหลี่ยมถูกอู๋เป่ยลากออกไปเหมือนหมาตายตัวหนึ่ง ร้องโอดโอยด่าไปด้วย “กล้าแตะตัวฉัน แกตายแน่ ฉันมีตำแหน่งขุนนางมาควิสนะโว้ย!”

ไม่นานเสียงกรีดร้องโหยหวนของเขาก็เงียบหายไป อู๋เป่ยลากเขามาถึงหน้าภูเขาจำลองลูกหนึ่ง ก่อนจะยกเท้ากระทืบขาซ้ายของอีกฝ่ายจนแตกละเอียด ความเจ็บปวดทำให้เจ้าตาซามเหลี่ยมสลบไปอีกครั้ง

ตอนนี้อู๋เป่ยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ถ่ายรูปหนึ่งรูปแล้วส่งไปให้ฉินจวี้เฟิง

ผ่านไปไม่กี่นาที ฉินจวี้เฟิงก็โทรกลับมา พูดว่า “ศิษย์พี่ สืบประวัติหมอนี่ได้แล้ว ชื่อนี่ 左赢垒 พ่อของเขาคือตงกั๋วโหว ตายไปเมื่อหลายปีก่อน เขาก็เลยรับตำแหน่งขุนนางมาควิสต่อ เดี๋ยวนี้ตัวเขาเองไม่ค่อยมีอิทธิพลอะไรเท่าไหร่ แต่ลุงเขยของเขาคือชีเซียง เพราะงั้นไอ้หมอนี่เลยเหิมเกริมสุด ๆ ทำเรื่องชั่วสารพัด มีคนฟ้องร้องมันไม่น้อย แต่ก็โดนชีเซียงช่วยกันเอาไว้หมด”

อู๋เป่ยถามว่า “ฮ่องเต้พระองค์ใหม่ขึ้นครองราชย์แล้ว ตอนนี้หลินเซี่ยงกับชีเซียงเป็นยังไงบ้าง?”

ฉินจวี้เฟิงว่า “สองคนนั้น คนหนึ่งเป็นพวกองค์รัชทายาท อีกคนเป็นพวกองค์ชายหก ตอนนี้โดนปลดทั้งคู่”

อู๋เป่ยถามต่อ “จวี้เฟิง ท่านอ๋องไม่ได้ให้ตำแหน่งอะไรเจ้าเหรอ?”

ฉินจวี้เฟิงหัวเราะแห้ง ๆ “ศิษย์พี่ เดี๋ยวนี้ฉันเป็นแม่ทัพใหญ่กองทัพองครักษ์แล้วนะ”

อู๋เป่ยว่า “งั้นเจ้าก็ส่งคนมาสักชุด ลากไอ้พวกเวรนี่ไปลงโทษให้สาสม”

ฉินจวี้เฟิงเป็นคนสนิทของตงหวาง ไหนจะมีสายสัมพันธ์กับอู๋เป่ยอีกชั้น เรียกได้ว่าเป็นคนโปรดข้างกายฮ่องเต้ จะเล่นงานใครสักคน สำหรับเขาแล้วง่ายยิ่งกว่าง่าย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน