ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 34

เจ้าหน้าที่สืบสวนเหอเหรอ? อู๋เป่ยกลับไม่รู้จักเขา เขาพูดว่า "แม่ แม่ให้เขารับโทรศัพท์หน่อยครับ"

ครู่หนึ่ง ก็ได้ยินเสียงฮาฮาจากฝั่งนั้น: "อู๋เป่ยใช่ไหม? ผมคือเหอปี้ชื่อนะ เป็นเจ้าหน้าที่สืบสวนของกองกําลังจับกุมอาชญากรของอำเภอ ผมมาที่นี่เพราะอยากจะถามคุณสักหน่อย ตอนนี้คุณสะดวกที่จะกลับมาไหม?

อู๋เป่ย: "ได้ ผมจะรีบกลับบ้านทันที"

เมื่อเขากลับถึงบ้าน เขาเห็นรถตํารวจจอดอยู่หน้าประตู และจางลี่กําลังคุยกับผู้ชายหนึ่งคนและผู้หญิงอีกหนึ่งคนในสวน

ผู้ชายคนนั้นรูปร่างอ้วนถ่วม ที่มีรอยยิ้มบนใบหน้า ผู้หญิงคนนั้นสวยมาก เธอเป็นผู้หญิงที่สวยแบบเดียวกันกับถางจื่ออี สวมกางเกงยีนส์สีม่วง รองเท้าท็อปบู๊ตสีขาว มัดผมหางม้าที่ทั้งสีดําและเงางาม ใบหน้ารูปแตงโม ผิวขาว ขาสวย ดูสูงและเรียวยาว แต่หน้าอกของเธอใหญ่มากจนเสื้อจะปริ

พอเห็นอู๋เปายยกลับมา ชายอ้วนก็จับมือทักทายกับเขาทันที: "สวัสดี ผมชื่อเหอปี้ชื่อ"

อู๋เป่ยพยักหน้า: 'สวัสดี มีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ'

เหอปี้ชื่อยิ้มและพูดว่า "วันนั้นเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ต่อกันเป็นแถบ เสียชีวิตและบาดเจ็บหลายสิบคน หลังจากเกิดเรื่องเราก็ตรวจสอบเฝ้าระวัง และพบว่าคุณช่วยชีวิตผู้บาดเจ็บสาหัสหลายคนไว้ได้ นอกจากนี้ยังเข้าไปปราบคนขับรถบรรทุกปูนซีเมนต์ที่กำลังจะก่ออาชญากรรมครั้งที่สองอีกด้วย ก่อนอื่น ผมต้องขอขอบคุณคุณ และอีกอย่าง ผมมีข้อคล่องใจอยากจะถามคุณ

อู๋เป่ย: "ไม่เป็นไร ผมแค่บังเอิญอยู่ในเหตุการณ์ ก็เลยเข้าไปช่วย เออใช่สิ คนขับสารภาพหรือยัง? ทําไมเขาถึงทําร้ายผู้คน?

สาวสวยขาเรียวยาวพูดว่า "คนขับบรรทุกปูนซีเมนต์ฆ่าตัวตายในโรงพยาบาลไปแล้ว"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว: "ฆ่าตัวตายเหรอ"

เหอปี้ชื่อพยักหน้า: "ใช่ เขาใช้ช่วงที่คนเผลอแค่พริบตาเดียว ใช้เข็มน้ำเกลือตัดหลอดเลือดแดง เลือดพุ่งไกลหลายเมตร เพียงไม่กี่นาทีก็ตาย"

อูเป่ย: "ถ้าได้รับบาดเจ็บในโรงพยาบาล ถ้าเขาตัดหลอดเลือดแดง กูควรจะช่วยไว้ทัน"

เหอปี้ชื่อ: "ก็ควรจะเป็นแบบนี้ แต่วันนั้นมีผู้ได้รับบาดเจ็บเยอะเกินไป แพทย์ยุ่งมากและกําลังช่วยเหลือผู้ป่วย กว่าศัลยแพทย์จะมาถึง ก็สายเกินไปแล้ว"

อู๋เป่ยถอนหายใจ ชายคนนี้ตาย แล้วจะสืบสวนได้อย่างไร?

เหอปี้ชื่อถามต่ออีกว่า "มีคําถามอีกหน่อย ตอนนั้นที่คุณดันรถคนนั้นที่จอดอยู่ไปข้างหน้าล่วงหน้า ผมอยากรู้ คุณรู้ได้อย่างไรว่ามีคนขับมีความผิดปกติบางอย่าง"

อู๋เป่ย: "ตอนนั้นผมจากดูกระจกมองหลังและเห็นว่ารถอยู่ห่างจากข้างหลังรถไม่ถึง 100 เมตร แต่ก็ยังมาด้วยความเร็วและไม่มีวี่แววที่จะเบรก ผมรู้ว่ารถใหญ่แบบนี้เบรกทันแน่ๆ ผมคิดอะไรไม่ทันก็เลยบีบแตร แต่รถคันข้างหน้าไม่เข้าใจว่าผมจะสื่ออะไร ผมทําได้แค่สตาร์ทรถและทำยังก็ได้ให้รถไปจอดอยู่ในตําแหน่งที่ปลอดภัย

เหอปี้ชื่อพยักหน้า: "ดูแล้วสายตาคุณดีมาก และมีวิจารณญาณที่สุดยอด"

อู๋เป่ยยิ้มและพูดว่า "สายตาผมดีจริงๆ"

ผู้หญิงคนนั้นเลิกคิ้วแล้วพูดว่า "โอ้? ความสามารถในการมองเห็นของฉันก็ถือว่าดีมากแล้ว ประมาณ 5.7 นี่ของคุณยังดีกว่าฉันอีกเหรอ

เหอปี้ชื่อยิ้มและพูดว่า "ใช่ ใช่ สายตาของรั่วเซว่นั้นดีมาก เธอสามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวรูปปาก e เพียงสองเซนติเมตรที่อยู่ห่างออกไปมากกว่าสองเมตรได้อย่างชัดเจน ดังนั้นทักษะการยิงของเธอจึงแม่นยําเป็นพิเศษ จนไดมีฉายาว่ากุหลาบเพชรฆาต"

อู๋เป่ยรู้สึกแปลกใจอย่างมาก ความสามารถในการมองเห็นของคนที่มีสุขภาพปกติแล้วจะอยู่ที่ประมาณ 5.0 เท่านั้น เธอมีถึง 5.7 จริงเหรอ?

เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นท่าทางของอู๋เป่ย เธอยื่นมือออกไปและพูดว่า "ฉันชื่อโจวรั่วเซว่ เป็นเจ้าหน้าที่สืบสวนของกองกําลังจับกุมทางอาญา คุณคิดว่าฉันโม้เหรอ"

อู๋เป่ยพูดในใจ ผมว่าคุณโม้ซะเมื่อไรล่ะ? เขาจึงรีบพูดว่า "เปล่าผมแค่จะชื่นชม"

"จริงเหรอ" โจวรั่วเซว่เลิกคิ้ว "แต่เมื่อเทียบกับคุณ ฉันคงสู้ไม่ไหว คุณอู๋เป็นปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ใช่ไหม"

อู๋เป่ยยิ้มจางๆ: "จะว่าผมเป็นปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ก็ไม่เชิง แต่ผมฝึกกังฟูมาหลายปีแล้ว

โจวรั่วเซว่: "ฉันตรวจสอบแล้ว เมื่อสองปีที่แล้ว คุณเคยถูกตัดสินให้จําคุกเจ็ดปีในข้อหาต่อสู้และทําร้ายผู้คน พอครบสองปีคุณถึงได้รับการปล่อยตัว"

อู๋เป่ยหน้านิ่ง: "ใช่ การสืบสวนของโจวถันละเอียดมาก"

“ที่พวกเรามาครั้งนี้ ไม่ได้มีอะไร แค่อยากจะขอบคุณคุณ อืมใช่ แล้วคนที่คุณช่วยไว้ในวันนั้นต่างก็รู้สึกขอบคุณคุณมาก มีบางคนยังถามถึงข่าวคราวของคุณ และอยากจะมาขอบคุณด้วยตัวเอง

อู๋เป่ยรีบพูด "ไม่เป็นไรครับ เรื่องเล็กน้อย"

เหอปี้ชื่อยิ้มและพูดว่า "พวกเราจะจดจำความเมตตาของคุณอู๋

เอาไว้ ในภายภาคหน้าถ้าคุณมีอะไรให้ช่วย สามารถติดต่อผมได้ ถ้าไม่เกินความสามารถของผม ผมจะช่วยแน่นอน" และเขาก็ยื่นนามบัตรตัวเองให้

ทั้งสองจึงกล่าวอําลาและส่งพวกเขากลับ อู๋เป่ยก็โทรหาเพื่อนบ้านที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ว่าเขาอยากจะเช่าบ้านหลังนั้นต่อ หลังจากนั้นเขาก็ติดต่อหาหวงจื่อเฉียง และให้พวกเขาย้ายเข้ามา

หลังจากที่โจวรั่วเซว่และเหอปี้ชื่อออกจากบ้านของอู๋เป่ย พวกเขาก็มาที่ซอยใกล้ๆ พวกเขากําลังติดตามการกระทําผิดซ้ำระดับเกรดเอที่ไล่ล่าผ่านทางออนไลน์ อีกฝ่ายได้ก่อเหตุฆาตกรรมหลายครั้ง มีความสามารถในการหลบหลีกการลาดตระเวนที่สุดยอด แลเอันตรายมาก

ตามข้อมูล นี่อาจเป็นที่กลบดานของอีกฝ่ายหนึ่ง พวกเขาจึงเข้ามาลาดตะเวนดู

เมื่อถึงประตูหน้าบ้าน เหอปี้ชื่อเคาะประตูอยู่นานแต่ก็ไม่มีใครเปิดประตู

โจวรั่วเซว่ พูดว่า "หัวหน้า อยากเข้าไปดูไหม"

เหอปี้ชื่อครุ่นคิดและพูดว่า "ช่างเถอะ" แวะเข้ามาดูราดราว ถ้าไม่มีใครก็ไปกันเถอะ

พอพวกเขาก้าวไปได้เพียงสองสามก้าว จู่ๆ ประตูก็เปิดออก และมีเสียงดังออกมา: "พวกคุณมาหาใครเหรอ"

เหอปี้ชื่อหันกลับมา เห็นหญิงชราคนหนึ่งหลังคร่อมโผล่หัวออกมา ใบหน้าของเธอเหี่ยวย่น อายุน่าจะเจ็ดสิบกว่าแล้ว

เหอปี้ชื่อรีบพูดว่า "ท่านผู้หญิง เราเป็นทีมจับกุม ขอสอบถามว่าใครอาศัยอยู่บ้านหลังนี้บ้างครับ"