ซือกงหมิงยิ้มอย่างขมขื่น : “ผมยังไม่มีคุณสมบัติไป ช่วยปรมาจารย์ไม่ได้”
อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “งั้นช่างมันเถอะ”
เพียงแต่ เขากลับแอบจดจำเรื่องนี้ไว้ในใจ มีโอกาสจะหาคนไปหาข้อมูลสักหน่อย
หลังจากนั้น อู๋เป่ยไปดื่มชาที่บ้านของซือกงหมิงสองสามแก้ว สนทนากันสักพัก หลังจากนั้นเอาอำพันสมุนไพร ลุกขึ้นกล่าวอำลา
ซือกงหมิงและถูเป่าฉวนส่งเขาไปถึงชั้นล่าง ดูรถของเขาขับออกไป
รอให้รถขับไปไกลแล้ว ถูเป่าฉวนถามเสียงต่ำ : “อาจารย์ ผมเอาแต่สร้างปัญหาให้คุณ ทำให้ท่านเสียอำพันสมุนไพรไปสองชิ้น”
“เพี๊ยะ!”
ซือกงหมิงตบไปบนหัวของเขาหนึ่งดี ด่าด้วยรอยยิ้ม : “ไร้สาระ! นายสร้างปัญหาอะไรให้ฉัน สามารถผูกมิตรกับปรมาจารย์คนนี้ได้ เป็นเกียรติของฉันกับนาย! เพียงแค่อำพันสมุนไพรสองชิ้นจะเป็นอะไรไป นอกจากนี้มูลค่าตลาดของอำพันสมุนไพรของฉันอยู่ที่ไม่เกินยี่สิบล้าน เขาเสนอราคาสูงอย่างมาก อันที่จริงฉันทำกำไรด้วย”
ดวงตาของถูเป่าฉวนเป็นประกาย : “อาจารย์ ไม่ขาดทุนจริงๆเหรอ”
ซือกงหมิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “ไม่เพียงแต่ไม่ขาดทุน ยังทำกำไรได้สี่สิบล้าน!”
ถูเป่าฉวนพูดอย่างซาบซึ้ง : “ไม่เสียแรงที่เป็นปรมาจารย์ ใจกว้างมาก ส่งเงินหลายสิบล้านให้อาจารย์ฟรีๆ”
ซือกงหมิงพูดอย่างไม่แยแส : “นายจะไปเข้าใจอะไร ด้วยตำแหน่งของปรมาจารย์ เพียงแค่ไม่กี่สิบล้านไม่นับอะไรจริงๆ นายจำเอาไว้ ต่อไปถ้าหากมีโอกาส นายต้องติดต่อกับปรมาจารย์อู๋ให้มากๆถึงจะถูก”
ถูเป่าฉวนพยักหน้าอย่างแรง : “อาจารย์ ศิษย์จำเอาไว้แล้ว!”
อู๋เป่ยขับรถสักพัก ใช้เวลาไม่นานก็ไปถึงบ้านของไป๋ปิงแล้ว เป็นเวลาเจ็ดโมงกว่า แม่ของไป๋ปิงทำอาหารเสร็จแล้ว
เห็นเขากลับมา คุณป้าพูดด้วยรอยยิ้ม : “เสี่ยวอู๋ รีบกินอาหารเช้า”
อู๋เป่ยก็ไม่เกรงใจเช่นกัน กินอาหารเช้ากับไป๋ปิงด้วยกัน ไป๋ปิงเพราะว่ามีตารางสอนตอนเช้า กินเสร็จก็ลากอู๋เป่ยไปข้างนอก คุณป้าเรียกยังไงก็ไม่หยุด
ประมาณหนึ่งชั่วโมง อู๋เป่ยส่งไป๋ปิงถึงโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งของเขต หลังจากนั้นขับรถกลับบ้าน
กลับถึงบ้าน เขานำอำพันสมุนไพรสองชิ้นลงจากรถ เอากลับไปศึกษาที่ห้อง
อำพันสมุนไพรชิ้นแรก มีน้ำหนักห้าหกกิโลกรัมอันที่จริงข้างในมีต้นสีม่วงที่มีรูปร่างคล้ายฝ่ามืออยู่ นอกจากนี้ยังมีผลไม้สีม่วงเล็กๆอีกสองผล ม่วงทึบ
เขาจ้องมองไปที่ต้นไม้ขนาดเท่าฝ่ามือ บ่นพึมพำ : “นี่น่าจะเป็นฝ่ามือเซียนจื่อซู่”
ตามตำราสมุนไพร ฝ่ามือเซียนจื่อซู่เป็นวัสดุยาที่หายากมาก สมุนไพรนี้มีผลเพียงอย่างเดียว และสามารถช่วยให้ผู้ฝึกฝนเข้าสู่สภาวะ "รู้แจ้งฉับพลัน" ได้ ผสมมันเข้ากับสมุนไพรตัวอื่น สามารถกลั่นยาอายุวัฒนะที่ล้ำค่าได้ ยารู้แจ้งฉับพลัน!
ยารู้แจ้งฉับพลันมีประโยชน์อย่างมาก สำหรับผู้ฝึกฝนที่ต้องการทะลวงระดับต่างๆ มีส่วนช่วยได้มาก
“ไม่ผิด พบสมบัติแล้ว!” เขาหัวเราะเล็กน้อย เก็บอำพันสมุนไพรนี้เอาไว้ จากนั้นดูชิ้นที่สอง
อำพันสมุนไพรชิ้นที่สอง หนักถึงสิบห้ากิโลกรัม ข้างในมีเถาแตงสีทองเส้นหนึ่ง ข้างบนเถาแตงมีใบไม้สีทองหลายใบ ส่วนล่างมีแตงทองขนาดเท่ากำปั้นสองลูก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดคุณหมอตาวิเศษ
เวปนี้เสียเงินด้วยหรือผมอ่านมาหลายเรื่องแล้วผึ่งมาเจอระยะหลังต้องเสียเงิน...
น่าจะมีหักทาง ทรูมันนี่วอเล็ตบ้างนะคับ...
ใครเคยเติมบ้างแล้วครับ เติมแล้วเป็นอย่างไรบ้าง...
แล้วเติมเหรียญยังงัย...
อ่านมาเพิ่นๆหลังๆมาเสียตังซะแล้ว...
มีหลายตอนไม่ได้อ่านครบอยากปืนยิงคนดูแลจังลงก็ไม่ครบดีดูแลไม่ได้เรื่องของครอบครัวคนดูแลมีแต่ความชิบหาย...
619 หายไปตอนนึงนะ...
ด้วยความเคารพนะครับ หลังๆ มานี่ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจเลย ตอนละ 2-3 บรรทัด เห็น 2-3 เรื่องล่ะ เหมือนรีบเอามาลง แต่ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในเลยว่าตอนที่ลงมีเนื้อหาครบสมบูรณ์หรือไม่...
เหลือตอนละ5บรรทัดแล้วครับหลายตอนแล้วครับ...
รบกวนเรียนถามหน่อยครับ ทำไมหลังๆจึงเพี้ยนไปหมด จากนิยายดีๆจนอ่านไม่รู้เรื่อง มีบทละ 5 บรรทัด พอขึ้นบทใหม่เป็นคนละตอนกันเลยครับ แอดและคณะควรตรวจดูก่อนโพสต์นะครับ...