ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 439

เพียงแค่เห็น กระดูกของเซี่ยเฟยคนนี้สง่างาม กล้ามเนื้อและกระดูกที่ไม่ธรรมดา ไหล่ทั้งสองข้างของเขามีพลังเทพอย่างน้อยหลายพันกิโล แต่น่าเสียดายตอนเด็กเขาเคยได้รับบาดเจ็บสาหัส ความสมดุลอันละเอียดอ่อนของร่างกายขาดหายไป ส่งผลให้ความถนัดไม่ได้ดีไปกว่าคนทั่วไปมากนัก

นอกจากนี้ ศิลปะการต่อสู้ภายนอกของเขาค่อนข้างหยาบ แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นแบบนี้ เขาก็ยังสามารถฝึกศิลปะการต่อสู้ถึงขั้นสูงสุด

เหมือนกับพ่อครัวคนหนึ่ง ใช้วัตถุดิบที่ธรรมดาที่สุด ทำอาหารสุดแสนอร่อยออกมา

หวังเซียนเซินรีบแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน : “เถ้าแก่เซี่ย คนนี้เป็นเพื่อนของผม เถ้าแก่อู๋ เถ้าแก่อู๋ร่ำรวยกว่าผมมาก”

เซี่ยเฟยพยักหน้า เขายื่นมือออกมา พูด : “เถ้าแก่อู๋ ยินดีต้อนรับ”

ทั้งสองจับมือกัน อู๋เป่ยรู้สึกถึงความแข็งแกร่งบนฝ่ามือของเขา เขายิ้มเล็กน้อย : “เถ้าแก่เซี่ยเคยฝึกศิลปะการต่อสู้เหรอ”

เซี่ยเฟยหัวเราะ เขาปล่อยมือและพูด : “เคยฝึกมั่วซั่วไม่กี่วัน เถ้าแก่อู๋ เถ้าแก่หวัง เชิญไปนั่งที่ห้องส่วนตัว”

สิ่งที่เรียกว่าห้องส่วนตัว จริงๆ แล้วมันเป็นพื้นที่เล็กๆ ที่คั่นด้วยกระดานธรรมดาๆ โต๊ะหนึ่งตัว และเก้าอี้ไม่กี่ตัว

มาถึงที่นี่ เซี่ยเฟยถาม : “ทั้งสอง วันนี้อยากเล่นอะไร จะให้ผมแนะนำผู้เล่นสองสามคนมาเล่นด้วยกันไหม”

อู๋เป่ยพูด : “ผมมีเรื่องอยากคุยกับเถ้าแกเซี่ย คุณให้คนอื่นออกไป”

เซี่ยเฟยตะลึง หลังจากนั้นยิ้มออกมา พูดกับคนข้างๆ : “ทุกคนออกไปก่อน”

หวังเซียนเซินและคนของเซี่ยเฟยออกไปทั้งหมด ห้องเล็กๆ เหลือเพียงพวกเขาสองคน

อู๋เป่ย : “ศิลปะการต่อสู้ของคุณห่วยจริงๆ ใครเป็นคนสอน”

เซี่ยเฟยขมวดคิ้ว : “มองออกได้ เถ้าแก่อู๋ก็เคยฝึกมาเหมือนกัน แต่คุณบอกว่าศิลปะการต่อสู้ของผมห่วย แบบนี้ดูถูกคนมากเกินไปแล้วมั้ง!”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “ไม่พอใจเหรอ เอาแบบนี้ ผมนั่งอยู่กับที่ไม่ขยับ คุณโจมตีผมได้ตามสบาย สามารถทำให้ร่างกายของผมขยับได้นิดหน่อย ผมจะขอโทษคุณ”

เซี่ยเฟยยิ้มอย่างเย็นชา : “นี่คุณเป็นคนพูดเองนะ!”

สิ้นสุดเสียง เขาปล่อยฝ่ามือเข้ามา ทรงพลังอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เมื่อฝ่ามือของเขาอยู่ห่างจากอู๋เป่ยครึ่งเมตร ราวกับชนเข้ากับกำแพงกลางอากาศ มีอาการชาที่แขน การเคลื่อนไหวก็ช้าลงเช่นกัน

อู๋เป่ยยกมือขึ้น เซี่ยเฟยราวกับถูกไฟฟ้าช็อต ถอยหลังหลายก้าว ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน บนใบหน้าเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัว

“คุณคือยอดฝีมือ!” เซี่ยเฟยพูดเสียงลึก “ตระกูลตู้ส่งคุณมาเหรอ”

อู๋เป่ยเลิกคิ้วเล็กน้อย : “ผมไม่รู้จักตระกูลตู้ที่คุณพูดถึง”

สีหน้าของเซี่ยเฟยค่อยดีขึ้นมาไม่น้อย พูด : “ในเมื่อไม่ใช่ตระกูลตู้ส่งมา แล้วจุดประสงค์ของเพื่อนมาที่นี่คืออะไร”

อู๋เป่ยโบกมือ ส่งสัญญาณให้เขานั่งลง เซี่ยเฟยนั่งอยู่ตรงข้าม ดวงตาเต็มไปด้วยความระมัดระวัง การโจมตีเมื่อกี้ เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของอู๋เป่ยนั้นเหนือกว่าเขามาก เผชิญหน้ากับยอดฝีมือแบบนี้ เขาไม่ประหม่าไม่ได้

อู๋เป่ย : “ตระกูลตู้ที่คุณพูดถึง เป็นใคร”

พูดถึงตระกูลตู้ ดวงตาของเซี่ยเฟยเต็มไปด้วยความไม่พอใจ พูด : “ตระกูลตู้เป็นตระกูลที่ร่ำรวยในมณฑล ทำให้ผมเจ็บนับครั้งไม่ถ้วน ถ้าไม่ใช่เพราะชีวิตของผมแข็ง ตายอยู่ในมือของเขาตั้งนานแล้ว!”

อู่เป่ยสงสัยอย่างมาก พูด : “สะดวกล่ะก็ ลองพูดความแค้นของคุณออกมา”