ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 612

หลี่เซ่าโป๋ขับรถไปถึงวัดโบราณที่ทรุดโทรมอย่างมากแห่งหนึ่ง รอบๆไม่มีวี่แววของคน

จอดรถ เขาถาม : “ที่นี่มีกลิ่นของสัตว์เหรอ”

“แน่นอน! ซวินเป่ย ลงรถได้แล้ว” หลี่เซ่าโป๋มองเขา ในสายตามีความผิดปกติเล็กน้อยแล้ว มีแสงชั่วร้ายจางๆ

อู๋เป่ยเชี่ยวชาญด้านการต่อสู้และกล้าหาญ เขาลงรถ เหลือบมองซ้ายขวา พูด : “นี่คือวัดร้างแห่งหนึ่ง หลี่เซ่าโป๋ คุณพาผมมาที่นี่ทำไม”

หลี่เซ่าโป๋โบกมือ ประตูของวัดถูกคนที่อยู่ข้างในผลักเปิด มีคนเดินออกมาสองคน สองคนนี้ คนหนึ่งเป็นชายวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบกว่า อีกคนเป็นชายชราอายุเจ็ดสิบกว่า

ชายวัยกลางคนสวมชุดลัทธิเต๋า มือซ้ายถือกระดิ่งทองแดงใบหนึ่ง มือขวาซ่อนอยู่ในแขนเสื้อ

มองเห็นชายชรา หลี่เซ่าโป๋รีบขึ้นไปข้างหน้า พูดอย่างสนิทสนม : “คุณปู่!”

ชายชราตบไหล่หลี่เซ่าโป๋ด้วยความรัก : “เซ่าโป๋ นายทำได้ดี!”

อู๋เป่ยหรี่ตาลง เขามองชายชราคนนี้แล้วถาม : “คุณเป็นใคร”

ชายชราพูดอย่างไม่แยแส : “พูดขึ้นมาแล้ว นายควรจะเรียกฉันว่าคุณปู่ใหญ่”

อู๋เป่ยพูด : “คุณก็คือหลี่อวิ๋นเฉิง”

ชายชราพูดอย่างไม่แยแส : “ไม่ผิด ฉันเอง”

อู๋เป่ยกวาดมองหลี่เซ่าโป๋หนึ่งที จากนั้นมองไปทางหลี่อวิ๋นเฉิง เขาพูดอย่างเย็นชา : “ที่แท้หลี่เซ่าโป๋เป็นหลานแท้ๆของคุณ งั้นก็แสดงว่า หลี่จั่นถูก็เป็นลูกชายแท้ๆของคุณใช่ไหม”

หลี่อวิ๋นเฉิงพูด : “นายฉลาดอย่างมาก ไม่น่าล่ะหลี่อวิ๋นโต้วถึงให้ความสำคัญนายขนาดนี้ แต่หลี่จั่นถูไม่ใช่ลูกชายของฉัน หลังจากที่ลูกชายของหลี่จั่นถูเกิดออกมา ฉันแอบส่งคนไปเปลี่ยนกระเป๋า เปลี่ยนเป็นหลานชายแท้ๆของฉัน และก็คือเซ่าโป๋ในตอนนี้”

อู๋เป่ยถอนหายใจเบาๆหนึ่งที : “จุดประสงค์ที่คุณทำแบบนี้คืออะไรกันแน่”

หลี่อวิ๋นโต้วฮึหนึ่งที : “แน่นอนทำเพื่อธุรกิจของตระกูลหลี่! ฉันสอดแทรกหลี่จั่นถูและเซ่าโป๋เข้าไป ใช้เวลาอีกไม่กี่ปีก็สามารถเข้าไปควบคุมธุรกิจของหลี่อวิ๋นโต้วได้อย่างสมบูรณ์!”

อู๋เป่ยถอนหายใจเบาๆหนึ่งที ถาม : “ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง คุณหลอกผมมา ต้องการฆ่าผมใช่ไหม”

หลี่อวิ๋นเฉิงส่ายหน้า : “ไม่ใช่ ฉันไม่มีทางฆ่านาย ฆ่านายทิ้งวุ่นวายอย่างมาก ท่านนี้คืออาจารย์วิชาภาพลวงตาที่ฉันเชิญมา เขาจะควบคุมจิตใจของนายหลังจากใช้วิชาภาพลวงตา นายจะกลับไปหาหลี่อวิ๋นโต้ว หลังจากนั้นฆ่าตัวตายต่อหน้าเขา! ด้วยประการนี้ หลี่อวิ๋นโต้วก็ไม่มีทางสงสัยว่าฉันเป็นคนทำ”

อู๋เป่ยจ้องเขาโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ พูด : “ปู่ของผมบอกว่า แม้ว่าคุณจะไม่ใช่ของดีอะไร แต่การทำเรื่องนั้นค่อนข้างมีขอบเขต ตอนนี้ดูเหมือนว่า คุณปู่เข้าใจผิดแล้ว คุณกลับไม่ใช่คนที่มีขอบเขตอะไร”

หลี่อวิ๋นเฉิงฮึหนึ่งที : “เพียงแค่สามารถทำสำเร็จ ทำลายขอบเขตก็ไม่เสียหายอะไร!”

เขาโบกมือหนึ่งที : “อาจารย์หม่า ลงมือ!”

ชายวัยกลางคนสั่นกระดิ่งหนึ่งที มือที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อยื่นออกมาอย่างรวดเร็ว สะบัดหนึ่งทีไปทางอู๋เป่ย ภายใต้สถานการณ์ทั่วไป เขาสะบัดหนึ่งทีแบบนี้ ก็สามารถสะกดจิตคนได้แล้ว

แต่ครั้งนี้เขาล้มเหลว สายตาของอู๋เป่ยยังคงชัดเจน พูดอย่างเย็นชา : “นี่เรียกวิชาภาพลวงตาด้วยเหรอ”

พูดจบ เขาชี้ออกไปหนึ่งที ตรงไปที่ระหว่างคิ้วของอีกฝ่าย ดวงตาทั้งสองข้างของชายวัยกลางคนกลอกขึ้น ทันใดนั้นภาพลวงตาก็เกิดขึ้น จู่ๆเขาก็ตะโกนเสียงดัง วิ่งลงเขาเหมือนคนบ้า

มองเห็นฉากนี้ หลี่อวิ๋นโต้วอึ้งไปเลย เขาพูดเสียงดังด้วยความหวาดกลัว : “นายก็เป็นอาจารย์ภาพลวงตาเหรอ”

อู๋เป่ยชี้นิ้วไปที่ระหว่างคิ้วของเขา ท่องคาถาและใช้วิชาหุ่นเชิด หลี่อวิ๋นเฉิงถูกควบคุมในช่วงเวลาอันสั้น

หลี่เซ่าโป๋ตกใจจนใบหน้าซีดขาวไปเลย ยืนอยู่กับที่ไม่กล้าขยับ รอให้อู๋เป่ยควบคุมหลี่อวิ๋นเฉิงเสร็จแล้ว เขาพูด : “สารเลว! แกทำอะไรกับคุณปู่ของฉัน”

อู๋เป่ยชี้ออกไปอีกครั้ง ดวงตาทั้งสองข้างของหลี่เซ่าโป๋กลอกขึ้น ล้มลงกับพื้นแล้วคายฟองออกมา ต่อจากนั้นเป็นเวลานานอย่างมาก เขาอ้าปากไม่สามารถพูดได้ ร่างกายขยับไม่ได้ เหมือนกับคนอัมพาต

เขาพูดกับหลี่อวิ๋นเฉิง : “หลี่อวิ๋นเฉิง ฉันเป็นนายท่านของแก แกต้องเชื่อฟังคำสั่งของฉัน!”

หลี่อวิ๋นโต้วพูด : “รับทราบ นายท่าน”

อู๋เป่ยถามเขา : “ตอนนี้ตระกูลหลี่หนานหยวนของคุณมีทรัพย์สินเท่าไหร่”

หลี่อวิ๋นเฉิง : “มีทรัพย์สินประมาณหนึ่งแสนห้าหมื่นล้าน”

“บอกฉันเกี่ยวกับธุรกิจของหนานหยวน” เขาพูด

หลี่อวิ๋นเฉิงบอกเขา ความมั่งคั่งที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลหลี่หนานหยวนคือบริษัทแบตเตอรี่ ด้วยพลังงานใหม่ที่เพิ่มขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา "แบตเตอรี่เวยเหนิง" ที่ลงทุนโดยหนานหยวน ดำเนินธุรกิจเกี่ยวกับแบตเตอรี่ลิเธียมเป็นหลัก รายได้ทะลุหนึ่งแสนล้าน กำไรเกินหนึ่งหมื่นล้าน มูลค่าตลาดทะลุสามแสนล้าน