ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 739

อู๋เป่ยกรีดร้องอีกครั้ง รู้สึกเหมือนมีมือสิบมือกำลังดึงลำไส้เขา เขาเจ็บปวดจนเกินจะพรรณนา

เขาเริ่มอาเจียนและสาปแช่ง: "ไอเทพบ้า! ถ้าแกแน่จริงก็ลองลงไปอีกสิ!"

เทพเจ้ายิ้มเย็น: "เจ้ามนุษย์ แกรู้ไหมว่าตอนนี้ข้าแข็งแกร่งแค่ไหน? เลิกต่อต้านแล้วมาเป็นส่วนหนึ่งของข้าเดี๋ยวนี้ มาเป็นส่วนหนึ่งของเทพเจ้าซะเถอะ!"

เทพเจ้าดูท่าจะได้ใจ การโจมตีขอบอู๋เป่ยทำให้มันย้ายไปอยู่จุดตันเถียน

ในตันเถียนมีต้นไม้เล็กๆ ต้นหนึ่งที่แตกกิ่งก้านและเติบโตออกใบอยู่หลายสิบใบ มันมีสีใสแจ๋ว เมื่อเทพเจ้าบุกเข้าไปในอาณาเขตของมัน มันยังคงเงียบและไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ

จนกระทั่งจิตวิญญาณการต่อสู้ของอู๋เป่ยปะทุอีกครั้ง ทันทีที่พลังงานของเทพเจ้ามุ่งความสนใจไปที่จิตวิญญาณยุทธ์ต้าหลัว ใบไม้เต๋าทั้งหมดก็สั่นสะเทือนจนเกิดแรงดูดขนาดใหญ่ขึ้น

ทันทีที่เทพเจ้าหลบ เขาก็ชนต้นไม้เล็กๆ และถูกดูดเข้าไปในกระแสน้ำวนพลังงาน

อู๋เป่ยได้ยินเสียงกรีดร้องอันเจ็บปวด จากนั้นทุกอย่างก็เงียบลง

เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมล็ดเต๋าไม่ทำให้เขาผิดหวัง!

ตอนนี้ร่างกายของเขายังคงเจ็บปวด เขานอนอยู่บนพื้น ไม่สามารถขยับไปไหนได้ เขาทำได้เพียงคร่ำครวญเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น

ตอนนี้เขารู้สึกว่าต้นไม้เล็กๆ กำลังสั่น กิ่งก้านของมันเริ่มงอกขึ้นอย่างรวดเร็ว เจาะลึกเข้าไปในตันเถียนและขยายออกไปอย่างต่อเนื่อง จากนั้นก็เริ่มเข้าสู่ช่องแสงวิญญาณทั้งห้าที่เขาเปิดและเปิดช่องเทพ

ภายในช่องทางนี่มีพลังทางจิตวิญญาณอี่มู่ พลังใบมีดวัชระ พลังเซียนของหยางบริสุทธิ์ พลังภูตนรก พลังโห่วทู่หยวนและพลังต้าหลัวเทียน พลังพวกนี้ถูกเมล็ดเต๋าดูดซึมผ่านทางรากเรื่อย ๆ

หลังจากดูดซับพวกนี้แล้ว ดูเหมือนว่าเมล็ดเต๋าจะมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง ดูเหมือนว่าหลังจากที่เทพอมตะถูกดูดเข้าไปแล้ว เมล็ดลัทธิเต๋าก็เริ่มสามารถดูดพลังงานได้ดีขึ้น

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ร่างกายของเขาก็ค่อยๆ เคลื่อนไหวได้ เขาลุกขึ้นนั่งและมองไปที่ร่างของต้วนหลง เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเล็กน้อย

ไม่นานก็ครบสามชั่วโมง ประตูเหล็กเปิดออกโดยอัตโนมัติ อู๋เป่ยเดินออกจากห้องลับ แล้วโทรหาเย่เทียนจง

ไม่กี่นาทีต่อมาเย่เทียนจงก็มาถึงพร้อมกับกำลังคน เขาถามว่าเกิดอะไรขึ้นและอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัว

“ศิษย์น้อง โชคดีที่นายโชคดีและมีวิธีจัดการกับวิญญาณชั่วร้ายนั่น!”

อู๋เป่ยบรรยายถึงรูปลักษณ์ของเทพเจ้าว่าเป็นวิญญาณชั่วร้าย ทำให้เย่เทียนจงยอมรับมันได้ง่ายขึ้น

“ตอนนี้คนตายแล้ว ถือเป็นการฆาตกรรมหรือเปล่า?” เขาถาม

เย่เทียนจงยิ้ม: "หึหึ ต้วนหลงถูกวิญญาณชั่วร้ายควบคุม เขาคิดที่จะที่จะฆ่านาย นายฆ่าเขาเพื่อป้องกันตัว นี่เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล ไม่มีใครกล้าว่าอะไรหรอก!"

ไม่นานคนอีกกลุ่มหนึ่งก็มาถึง พวกเขาก็ตรวจสอบที่เกิดเหตุ ร่องรอยการต่อสู้ชัดเจนมาก ทั้งผนังและพื้น รวมถึงการใช้ยันต์เกราะทองและอื่นๆ ซึ่งทั้งหมดนี้จะกลายเป็นหลักฐาน

ร่างกายของต้วนหลงถูกผ่าและนำมาศึกษา บทสุดท้ายพวกเขาก็สรุปว่าต้วนหลงถูกวิญญาณชั่วร้ายควบคุมจริงๆ และเขาต้องการฆ่าอู๋เป่ยจริงๆ

แต่ยังไงอู๋เป่ยก็เป็นผู้นำของเทียนหลง การฆาตกรรมของเขาเป็นเรื่องใหญ่ อู๋เป่ยจะต้องให้ความร่วมมือกับการสอบสวนและรับหมายเรียกได้ตลอดเวลา

ตัดกลับมาที่บ้านของเย่เทียนจง ไม่ทันที่เก้าอี้เขาจะอุ่นก็มีหมายเรียกมาถึง เขาถูกเรียกตัวไปที่หน่วยงานของรัฐแห่งหนึ่งในเทียนจิง เขาเข้าไปในอาคารสามชั้น

ในห้องที่ไม่มีหน้าต่าง เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ มีโต๊ะอยู่ตรงข้ามเขา ขณะนี้มีชายหญิงคู่หนึ่งนั่งอยู่ตรงนั้น

ชายหนุ่มถามว่า: "อู๋เป่ย เล่าให้ฟังหน่อยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น"

อู๋เป่ยเล่าเรื่องทั้งหมดอีกครั้ง ชายคนนั้นตั้งใจฟังและถามว่า “คุณรู้ได้ยังไงว่าต้วนหลงถูกวิญญาณชั่วร้ายเข้าสิง”

อู๋เป่ย: "ผมมีประสบการณ์กับพวกวิญญาณร้ายค่อนข้างเยอะ"

“คุณบอกว่าปีศาจร้ายแข็งแกร่งมาก คุณใช้ยันต์เกราะทอง 3 อันถึงจะเอาอีกฝ่ายอยู่ ทางเราได้ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญยันต์แล้วเขาบอกว่า เมื่อยันต์เกราะทองทั้ง 3 ตัวนี้ใช้ร่วมกันก็จะมีพลังมากพอที่จะระงับกษัตริย์เที่ยงแท้ได้ชั่วคราว คู่ต่อสู้แข็งแกร่งขนาดนั้น คุณเอาชนะมันได้ยังไง?”

อู๋เป่ย: "ความสามารถของผมไม่ได้อ่อนแอ ผมใช้ทักษะการชกมวยล้วนๆ แม้ว่าผมจะไม่ใช่คู่ของฝั่งนั้น แต่มันก็ไม่สามารถฆ่าผมให้ตายได้"

หญิงสาวหัวเราะเยาะ: "ไร้สาระ! พลังยุทธ์ของคุณก็แค่ชั้นเทพเท่านั้น คุณจะไปสู้ระดับกษัตริย์เที่ยงแท้ได้ยังไง"