ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 823

งานวัสดุก่อสร้าง ก็น่าจะมีหลายมูลค่าสิบล้าน ถ้าหากรับงานนี้ ภายในหนึ่งปี ครอบครัวของเธอไม่เพียงสามารถชำระหนี้ และยังสามารถสร้างผลกำไรได้อีกด้วย!

หลังจากเหล้าสองขวดลงท้อง จางเป๋าเฟิงดื่มจนหน้าแดงแล้ว เขาพูดด้วยรอยยิ้ม “เสี่ยวเป่ย นายดูบ้านที่ฉันอยู่ตอนนี้ มันดูโบราณมากเลยใช่หรือเปล่า”

อู๋เป่ยสังเกตนานแล้ว บ้านที่จางเป๋าเฟิงซื้อตอนนี้มีพื้นที่กว้างมาก ประมาณห้าร้อยตารางเมตร ยิ่งกว่านั้นเป็นบ้านโบราณ

จางเป๋าเฟิง “ฉันจะบอกนาย บ้านหลังนี้ไม่ธรรมดานะ พอตกดึก ที่สวนก็จะเรืองแสง ฉันเคยลองถามนักพรตดูแล้ว นักพรตบอกว่าที่นี่คือฮวงจุ้ยสมบัติธรณี ดังนั้นมันจึงเรืองแสง”

ผู้พูดไม่มีเจตนา ผู้ฟังมีเจตนา

อู๋เป่ยพูด “ฮืม บ้านสามารถเรืองแสงด้วยเหรอ”

จางเป๋าเฟิง “อืม พอถึงตีหนึ่งตีสอง ตอนที่พระจันทร์เต็มดวงก็จะเรืองแสง แต่ว่าพอฉันเข้าไปใกล้ ก็มองไม่เห็นแสงแล้ว สามารถมองเห็นแสงได้จากระยะไกลเท่านั้น”

อู๋เป่ยถาม “ตำแหน่งที่เรืองแสงอยู่ตรงไหน”

จางเป๋าเฟิง “หลังบ้าน อีกเดี๋ยวฉันพานายไปดู”

คนทั้งกลุ่มดื่มเหล้าต่อ อู๋เป่ยรู้มาว่าจางเป๋าเฟิงใช้เงินเวนคืนสามล้านกว่าซื้อบ้านหลังนี้ เพิ่งซื้อไม่นานก็ได้ข่าวของเขตใหม่ ทั้งครอบครัวดีใจอยู่พักใหญ่

ระหว่างนั้น พ่อของฉินรั่วยวี่ก็มาถึงแล้วเช่นกัน เขามาเพื่อขอบคุณอู๋เป่ย

คนทั้งกลุ่มต่างก็ดื่มจนเมาแล้ว มีเพียงอู๋เป่ยที่ไม่เป็นอะไรเลย เขาเดินไปดูที่หลังบ้าน ภายใต้ตาวิเศษของเขา พบว่าตรงใต้ดินลึกลงไปสามสิบกว่าเมตร มีรากเหง้าที่เน่าเปื่อยท่อนหนึ่ง และมันแตกหน่อออกมาเรื่องแสงจางๆ

“ฮืม นี่คืออะไร” เขาสงสัยมาก จึงเรียกจางเป๋าเฟิงกับจางเป๋าเซิ่งมา

เขาพูด “พี่เฟิง ผมอยากขุดของที่อยู่ใต้ดินออกมา”

จางเป๋าเฟิงมึนเมาเล็กน้อย “ของอะไร ขุดเลย!”

ความลึกหลายสิบเมตร หากขุดจริงก็ยุ่งยากพอสมควร ด้วยเหตุนี้อู๋เป่ยจึงเรียกหลี่อวี๋มา หลี่อวี๋กลายร่างเป็นมังกร มุดเข้าไปใต้ผืนดิน

ไม่ถึงสิบวินาที มันโผล่ออกมาพร้อมกับท่อนไม้โบราณ อู๋เป่ยรับไม้โบราณไว้ เขาพบว่ามันยังเหลือพลังชีวิตเสี้ยวหนึ่ง และพลังชีวิตเสี้ยวนี้มันให้กำเนิดดอกมะตูมสีเขียวทอง

มองดูไม้โบราณ อู๋เป่ยตาเป็นประกาย

คนทั้งกลุ่มมองดูงูตัวน้อยสามารถมุดดิน ต่างก็ประหลาดใจมาก แต่เมื่อเห็นท่อนไม้ก็พากันหัวเราะ

จางเป๋าเซิ่ง “เสี่ยวเป่ย นายไปเก็บท่อนไม้เน่าๆมาเป็นสมบัติ นายดื่มมากเกินไปหรือเปล่า”

จางเป๋าเฟิง “ฮ่าๆ เสี่ยวเป่ย ฉันยกให้นายก็แล้วกัน”

อู๋เป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “พี่เฟิง งั้นผมเอาไปแล้วนะ ขากลับจะแนะนำโครงการให้คุณเพิ่มอีกสองสามโครงการ”

“ไป ลืมอีกสามขวด!”

หลังจากอู๋เป่ยจากไป ก็เป็นเวลาตีสี่กว่าแล้ว หลี่อวี๋ม้วนอยู่บนแขนของเขา จ้องไม้โบราณที่อยู่ในมือของเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“นายท่าน นี่คืออะไร ผมรู้สึกว่ามันไม่ธรรมดาอย่างยิ่ง”

อู๋เป่ยพูด “นี่คือท่อนไม้มาร”

หลี่อวี๋ “ไม้มารเหรอ”

อู๋เป่ย “การบำเพ็ญของพืชพันธุ์วิญญาณยากกว่าสัตว์หลายหมื่นเท่า แต่เมื่อไหร่ที่พวกมันบำเพ็ญสำเร็จ พลังจะน่ากลัวมาก แต่ว่าพลังยุทธของพืชพันธุ์ยิ่งสูง ก็ยิ่งดึงดูดพิบัติสายฟ้าได้ง่าย ไม้ท่อนนี้มันคือพืชพันธุ์วิญญาณที่ทรงพลังมาก พลังชีวิตที่หลงเหลือหลังจากผ่านพิบัติสายฟ้า คือต้นกำเนิดพลังของมัน”

หลี่อวี๋ “ของสิ่งนี้มีค่ามากเลยเหรอ”

อู๋เป่ยยิ้ม “ใช่!”

กลับมาถึงบ้าน เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าต้นตั๊กแตนเทวดา “แกโชคดี ฉันไปเจอของดีบางอย่างมา”

เขาพูดพลางนำชามออกมาหนึ่งใบ หลังจากนั้นเทน้ำยาวิญญาณอี่มู่ลงไป แล้วโยนท่อนไม้โบราณขนาดเท่านิ้วมือลงไปข้างใน

น้ำยาวิญญาณอี่มู่เริ่มหายไปด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า พวกมันถูกไม้โบราณดูดซับ ไม้โบราณท่อนนั้นไม่ได้เน่าเปื่อยอีก พื้นผิวของมันกลายเป็นสีทอง ดอกมะตูมก็ดูสดขึ้น

ด้วยเหตุนี้เขากระโดดขึ้นต้นตั๊กแตนเทวดา จากนั้นเลือกกิ่ง ใช้วิธีต่อกิ่งนำไม้โบราณต่อเข้ากับต้นตั๊กแตนเทวดา

เมื่อไม้ทั้งสองสัมผัสกัน ก็เชื่อมต่อกันอย่างรวดเร็ว จากนั้นดอกมะตูมก็บาน และงอกกิ่งที่สูงกว่าหนึ่งเมตร

เขาสามารถสัมผัสได้ ต้นกำเนิดพลังชีวิตของไม้โบราณถูกต้นตั๊กแตนดูดซัพอย่างรวดเร็ว มันกำลังเกิดการวิวัฒนาการ!

อู๋เป่ยเอาหินเซียนออกมายี่สิบก้อน และดินวิเศษหนึ่งก้อน จากนั้นนำไปฝังตรงรากของต้นตั๊กแตนวิญญาณ

ต่อจากนั้นต้นตั๊กแตนวิญญาณสั่นเล็กน้อย เปลือกของมัน ใบไม้ของมัน ต่างก็เกิดการวิวัฒนาการอย่างอัศจรรย์ เปลือกไม้ที่หนากลายเป็นละเอียด ยิ่งกว่านั้นเปลี่ยนเป็นสีทองด้วย

จากนั้นใบไม้ก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ต้นตั๊กแตนวิญญาณไม่ใช่ต้นตั๊กแตนวิญญาณธรรมดาอีกต่อไป มันหลอมรวมเข้ากับยีนของพืชอีกชนิดหนึ่ง

อู๋เป่ยเฝ้าอยู่ใต้ต้นไม้จนกระทั่งรุ่งสาง

เมื่อพระอาทิตย์ขึ้น แสงแรกสาดส่องลงมา ดอกไม้สีทองผลิบานเต็มต้นไม้ ส่งกลิ่นหอมทั่วบ้าน!

เมื่ออู๋เหมยออกมา ก็อุทานด้วยความประหลาดใจ “ว้าว เป็นดอกไม้ที่สวยมาก หอมจังเลย!”