ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 888

เมื่อมาถึงเกาะซวนหวู่ ประประชุมนัดบอดก็กำลังจะเริ่ม ทหารหลานพันคนในกองทัพชิงหลงยืนเรียงกันเป็นแถว และทหารหญิงกองทัพซวนหวู่ที่ได้รับการคัดเลือก หากพวกเขาต้องการ ทังสองก็จะจับมือกันและเดินออกไปพูดคุย

อู๋เป่ยและจี้รัวเฟยนั่งอยู่ในเต็นท์ มองดูผู้ใต้บังคับบัญชาของพวกเขาจับคู่กันที่ละคนที่ละคน พวกเขารู้สึกว่าน่าสนใจ

อู๋เป่ยพูด "ทหารกองทัพชิงหลงและทหารกองทัพซวนหวู่ต้องรับราชการทหารนานเท่าไหร่?"

"สิบปี" จี้รัวเฟยตอบ "สิบปีนี้ ทุกปีจะมีวันลาครอบครัวสิบวันเท่านั้น ดังนั้นทหารทั้งหลายจึงเหงามาก หลายปีที่ผ่านมา พวกทหารเลวจากกองทัพชิงหลงของคุณมักแอบเข้ามาในเกาะซวินหวู่ของฉัน แต่ฉันมักจะเมินเฉย ปิดตาข้างหนึ่ง"

อู๋เป่ย "ใช่แล้ว ทุกวันออกไปตาย ความกดดันก็สูง หากได้เยอะคู่ มันก็เป็นวิธีคลายเครียดที่ดี"

จี้รัวเฟย "ไม่ผิด สิบปีมานี้ คนพวกนี้ตายไปแล้วยี่สิบเปอร์เซ็นต์"

พูดถึงจุดนี้ อู๋เป่ยคิดถึงเวทย์ปีศาจจึงถามว่า "การรุกรานของเวทย์ปีศาจนี้ ดำเนินมานานแค่ไหนแล้ว?"

จี้รัวเฟย "จากประสบการณ์ของฉัน หากเวทย์ปีศาจประสบความสูญเสียครั้งใหญ่สามครั้งติดต่อกัน พวกมันจะระงับการบุกรุก"

อู๋เป่ย "นั้นก็คือ พวกเราจะต้องรบอีกสองครั้ง"

จี้รัวเฟย "เป็นไปได้มากที่สุด พี่อู๋วันนี้รบกวนพี่แล้ว"

อู๋เป่ยยิ้มแล้วพูดว่า "ไม่ลำบากหรอก สุดท้ายการฆ่าพวกเวทย์ปีศาจถือเป็นคุณธรรมทหาร"

จี้รัวเฟย "คุณธรรมทหารจะถูกแบ่งครึ่ง วันใดที่ฆ่าเวทย์ปีศาจได้ล้านตัว คุณกับฉันก็จะได้เกษียณ"

อู๋เป่ยใจสั่น "อ่อ ฆ่าเวทย์ปีศาจได้ล้านตัวก็จะสามารถเกษียญได้?"

จีรัวเฟย "พูดให้ถูกคือ ถ้าฆ่าเวทย์ปีศาจได้ลานตัว กจะได้รับคำสั่งและสิทธิ์เข้าสู่ดินแดนแห่งเซียนชั้นหนึ่ง"

อู๋เป่ย "ในประวัติศาสตร์ มีแม่ทัพแห่งจตุรเทพกี่คนที่ได้ตำแหน่งนี้?"

จีรัวเฟยส่ายหน้า "ไม่มีสักคน แม่ทัพแห่งจตุรเทพหนึ่งคนจะสังหารเวทย์ปีศาจนับล้านได้ เขาจะตองต่อสู้อย่างน้อยร้อยครั้ง การเอาชีวิตรอดในการต่อสู้ร้อยครั้งนั้นยากยิ่งกว่าการฝึกฝนใหเป็นเซียน"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว "ดังนั้นในประวัติศาสตร์ แม่ทัพแห่งจตุรเทพส่วนมากก็ตายแล้ว"

จี้รัวเฟย "นั้นก็ไม่แน่ มีทั้งตายแล้ว มีทั้งเกษียญก่อน"

อู๋เป่ยปวดหัวเล็กน้อย "จินซวินไป๋คงไม่ได้ให้ฉันช่วยฆ่าเวทย์ปีศาจล้านตัวหรอกนะ?"

จี้รัวเฟยยิ้มแล้วพูดว่า "จะเป็นไปได้ยังไง ในช่วงเดือนนี้ จินซวินไป๋จะกลับมาที่เกาะชิงหลง"

อู๋เป่ยพูด "เขาไม่ได้ทำให้นักบุญศักดิ์สิทธิ์ขุ่งเคืองหรือ?"

จี้รัวเฟยตอบอย่างใจเย็น "นักบุญศักดิ์สทธิ์นั้น เป็นเพียงนักบำเพ็ญที่แข็งแกร่งและมีระดับฝึกฝนสูง แต่ในโลนี้ก็มีคนจำนวนมากที่แข็งแกร่งกว่าเขา"

อู๋เป่ย "ดังนั้นจินซวินไป๋จึงไม่กลัวนักบุญศักดิ์สิทธิ์"

"แม่ทัพใหญ่แห่งจตุรเทพ เบื้องหลังของแต่ละคนคือกลุ่มกองกำลังที่ทรงพลัง สิ่งที่เรียกว่านักบุญศักดิ์สิทธิ์นั่นไม่สามาถรุกรานได้ง่ายๆ อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่คุณเป็นมือซ้ายของแม่ทัพแห่งจตุรเทพ หมายความว่าคุณจะเป็นคนแรกที่จะสืบทอดสถานะของแม่ทัพแห่งจตุรเทพ เมื่อจินซวินไป๋ตายไปหรือว่าหลังเกษียณอายุ คุณก็ต้อวกลายเป็นแม่ทัพแห่งจตุรเทพคนต่อไปโดยอันตโนมัติ"

อู๋เป่ยไม่แปลกใจนัก เขารู้เรื่องนี้นานแล้วและพูดว่า "ข้างกายคุณก็มีมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพไหม?"

จี้รัวเฟย "แม่ทัพแห่งจตุรเทพส่วนใหญ่ จะตั้งมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพขึ้นมา เมื่อเป็นมือซ้ายแม่ทัพแห่งจตุรเทพแล้ว คุณจะได้รับผลตอบแทนมากมาย แต่ก็จะต้องสูญเสียบางอย่างเช่นกัน เช่น หลังจากนี้อยู่ที่เหยียนหลง คุณอาจจุภูกปราบปรามโดยกองกำลังของนักบุญศิกดิ์สิทธิ์"

อู่เป่ย "นักบุญศักดิ์สิทธิ์คนนั้นแข็งแกร่งมากเหรอ?"

จี้รัวเฟย "ชายคนนี้มีต้นกำเนิดลึกลับ เขามีวิชาที่ยอดเยี่ยม ในช่วงร้อยปีมานี้เขาเลี้ยงดูปรมาจารย์จำนวนมาก ปรมาจารย์เหล่านี้จัดตั้งกลุ่มเพื่อนผลประโยชน์ขึ้น ตอนนี้คุณอยู่ข้างจินซวินไป๋แล้ว ฉันรับประกันได้เลย ภายในหนึ่งเดือน คุณจะต้องสละตำแหน่งท่านผู้นำแน่"

อู๋เป่ยขมวดคิ้ว เขาก็จัดการเรื่องในเทียนหลงไม่น้อย จะให้เขาสละตำแหน่ง อย่างแม้แต่จะคิด!

จี้รัวเฟยพูด "ที่จริงแล้วจะเป็นผู้นำหรือไม่เป็นผู้นำ มันก็ไม่ได้สำคัญกับคุณมากนักหรอก ฉันแนะนำคุณทำธุรกิจมนเหยียนหลงน้อยหน่อย ทางที่ดีเปลี่ยนใจไปดินแดนแห่งเซียนผลฝึกยุทธ์เถอะ"