ยอดคุณหมอตาวิเศษ นิยาย บท 947

อู๋เป่ย : “ที่แท้เป็นเพื่อนจั๋วนี่เอง ก่อนหน้านี้คุณอาศัยแหวนหยกวงนี้ส่งข้อมูลออกไปใช่ไหม”

จั๋วปู้ฟ๋านตะลึง เขาลุกขึ้นทันที พูด : “คุณอย่าพูดไปเรื่อยนะ!”

อู๋เป่ยพูดอย่างไม่แยแส : “แหวนหยกของคุณนี้ เป็นอาวุธวิเศษที่ใช้ส่งข้อมูล มันมีเวลาจำกัด หลังจากใช้งาน ค่ายกลที่อยู่ข้างในจะทำลายตัวเอง ไม่ทิ้งร่องรอย”

จั๋วปู้ฟ๋านถอนหายใจหนึ่งที พูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา : “คุณบอกว่าใช่ก็ใช่เหรอ ถ้าหากคุณไม่เอาหลักฐานออกมา ศาลายี่เทียนของผมก็ไม่ใช่สิ่งที่รุกรานได้ง่ายนะ!”

อู๋เป่ยพูด : “หลักฐานมีแน่นอน คุณโปรดถอดแหวนออกมาได้”

จั๋วปู้ฟ๋านหัวเราะอย่างเย็นชา : “คุณมีสิทธิ์อะไรให้ผมเอาของให้คุณ”

สีหน้างของจางเทียนเหิงจมลง ถาม : “อู๋เป่ย นายมั่นใจแค่ไหน”

อู๋เป่ยพูด : “อย่างน้อยๆเก้าสิบเปอร์เซ็นต์”

สายตาของจางเทียนเหิงเย็นชา พูดอย่างไม่แยแส : “คุณชายจั๋ว ได้โปรดมอบแหวนด้วย!”

สีหน้าของจั๋วปู้ฟ๋านดูแย่อย่างมาก พูด : “แม่ทัพจางแห่งจตุรเทพ พ่อและคุณเป็นเพื่อนกันมาหลายปี ทำแบบนี้เหมาะสมเหรอ”

จางเทียนเหิงพูด : “ถ้าหากคุณไม่มีปัญหา ผมจางเทียนเหิงจะคุกเข่าขอโทษคุณ!”

จั๋วปู้ฟ๋านเห็นว่าเอาไม่อยู่แล้ว เขาทำได้แค่ถอดแหวนออกมา พูดอย่างเย็นชา : “คุณดูตามสบายเลย!”

อู๋เป่ยรับแหวนมา พูด : “ภายในแหวนวงนี้ แอบซ่อนค่ายกลเอาไว้ เดิมทีค่ายกลนี้ควรทำลายตัวเองตั้งนานแล้ว แต่บางครั้ง ค่ายกลทำลายตัวเองนี้เกิดข้อผิดพลาดได้ง่าย ตัวอย่างเช่นแหวนวงนี้ ไม่สามารถเปิดใช้งานการทำลายตัวเองได้”

ภายในใจของจั๋วปู้ฟ๋านตกใจอย่างมาก พูดด้วยความโกรธ : “คุณพูดไปเรื่อย”

อู๋เป่ยบีบด้วยสองนิ้ว แหวนวงนี้ก็หักเป็นสองครึ่ง ราวกับถูกมีดผ่า ตำแหน่งที่แตกหัก สามารถมองเห็นได้ว่ามีช่องว่างอยู่ข้างใน มีการวาดลวดลายค่ายกลไว้ที่ผนังด้านใน

อู๋เป่ยนำช่องว่างให้ทุกคนดู และพูด : “ผู้เชี่ยวชาญที่มีความรู้ค่ายกล น่าจะรู้ว่าลวดลายค่ายกลเหล่านี้ใช้ทำอะไร ค่ายกลนี้ ชื่อว่าค่ายกลส่งเสียงขนาดเล็ก ทำขึ้นมาได้ง่าย สามารถส่งเสียงออกไปยังสถานที่ใดก็ได้ภายในรัศมีร้อยไมล์พร้อมกัน”

มองเห็นฉากนี้ จั๋วปู้ฟ๋านเริ่มถอยหลังแล้ว เขาพูด : “แกใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น! แหวนวงนี้คนอื่นมองให้ฉัน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้างในมันมีค่ายกล!”

อู๋เป่ยมองจั๋วปู้ฟ๋าน พูด : “แกไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ”

เขาใส่พลังเวทย์เข้าไปในค่ายกล ค่ายกลส่องแสงออกมา มันเลียนแบบเสียงของจั๋วปู้ฟ๋านพูด : “พวกเราเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว!”

ทันใดนั้น ค่ายกล มีเสียงอีกเสียงดังออกมา : “เข้าใจแล้ว ปู้ฟ๋าน คุณระวังตัวด้วยอย่าทำให้ถูกเปิดเผย”

อู๋เป่ยพูด : “รู้แล้ว” พูดจบ เขาปิดค่ายกล

ในครั้งนี้ จั๋วปู้ฟ๋านไม่สามารถโต้แย้งได้ เขาคุกเข่าลงบนพื้น พูดเสียงสั่น : “แม่ทัพแห่งจตุรเทพ ปล่อยผมไปเถอะนะ! ผมผิดไปแล้ว”

จางเทียนเหิงไม่มองเขา เพียงแค่โบกมือหนึ่งที จากนั้นมีคนเดินเข้ามาหนึ่งคน บีบคอของจั๋วปู้ฟ๋านโดยตรง ลากออกไปเหมือนกับหมาตัวหนึ่ง

จางเทียนเหิงถอนหายใจเบาๆ : “รู้หน้ารู้คนไม่รู้ใจ”

หลังจากนั้นพูดกับอู๋เป่ย : “โชคดีที่มีนายอยู่ ไม่อย่างนั้นผลลัพธ์ที่ตามมาอาจร้ายแรงมาก”

อู๋เป่ย : “ข้อมูลรั่วไหลแล้ว ต่อจากนี้แม่ทัพแห่งจตุรเทพเตรียมการไว้ยังไงบ้าง”

จางเทียนเหิงพูด : “ไม่เป็นไร ให้คนเหล่านี้มาช่วยฉันรับมือแทนก็ไม่เลวเหมือนกัน”

คุณฟูอวิ๋น : “แผนนี้ของแม่ทัพแห่งจตุรเทพเหนือชั้นมาก ผู้น้อยนับถือ!”

จางเทียนเหิง : “ทุกท่าน ผมให้คนจัดงานเลี้ยงเอาไว้แล้ว พวกเราไปดื่มเหล้ากันก่อน ดื่มเหล้ากินอิ่มแล้ว ค่อยไปก็ไม่สาย”

หลังลานบ้าน มีห้องโถงโบราณขนาดใหญ่หนึ่งหลัง โต๊ะและเก้าอี้ในห้องโถง ทำจากไม้เซียนชั้นดีทั้งหมด จาน ชาม และแก้วไวน์ที่ใช้นั้นเป็นของโบราณจากยุคแห่งเซียน เป็นของหายากในโลก

จางเทียนเหิงพูดด้วยรอยยิ้ม : “ทุกท่าน ผมซ่อนเหล้าเซียนเอาไว้สองไห๋ เชิญทุกท่านชิมดู”

สาวใช้สองคนรินเหล้าให้ทุกคน ด้านซ้ายของอู๋เป่ย ชายวัยกลางคนที่มีร้อยคล้ำใต้ตาจู่ๆก็ยิ้มออกมา กอดสาวใช้คนสวยไว้ในอ้อมแขนของเขาโดยตรง มือของเขาล้วงเข้าไปในกระโปรงของเธอโดยตรง

สาวใช้ทั้งกลัวและตะลึง ใช้สายตาขอความช่วยเหลือจากจางเทียนเหิง อีกฝ่ายหัวเราะฮ่าฮ่า “รสนิยมของคุณซื่อไม่เปลี่ยนเลยนะ สาวใช้คนนี้ไม่เคยเรียนรู้วิธีการรับใช้ผู้อื่น กลับไปผมจะเตรียมคนที่ดีกว่านี้ให้คุณ”

คุณซื่อคนนี้ผลักสาวใช้ออก พูดด้วยรอยยิ้ม : “ผมจะเอาเธอ อีกสักพักไปห้องของผม”

สีหน้าของสาวใช้ตกใจอย่างมาก แต่เธอไม่กล้าขอความช่วยเหลือ เพราะกฎของจวนแม่ทัพแห่งจตุรเทพนั้นเข้มงวดมาก