กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1214

ในขณะที่ความคิดนี้วนเวียนอยู่ในหัวของไทเลอร์ เขาก็กัดฟันอย่างเหยียดหยาม และมีความรู้สึกอยากฆ่าคนผุดขึ้นมาในหัว

ดูเหมือนนายท่านมัวร์จะสังเกตเห็นความไม่พอใจอยู่ในสีหน้าและน้ำเสียงของลูกชายคนโต เขาจึงหันไปหาชาร์ลีและพูดด้วยความเคารพว่า "ปรมาจารย์เวด ผมมีคำขอร้องที่ฟังดูอาจเอื้อมแต่หวังว่าคุณจะตกลงตามนั้น"

ชาร์ลียิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "บอกผมมาได้เลยครับ นายท่านมัวร์"

นายท่านมัวร์เริ่มต้นว่า "ผมหวังว่าคุณจะยอมเป็นทายาทหัวหน้าครอบครัวคนที่สองของตระกูลมัวร์ ในกรณีที่เกิดอะไรขึ้นกับจัสมินในอนาคต ถ้าจัสมินไม่มีลูก คุณก็จะเป็นหัวหน้าครอบครัวโดยอัตโนมัติ ถ้าคุณตกลงตามนี้ ผมก็สัญญาว่าคุณจะได้ส่วนส่วนแบ่งจากครอบครัวสุทธิ 30% และจะมีผลตามกฎหมายตลอดไป คุณเชื่อคำพูดของผมได้"

เหตุผลสำหรับคำขอดังกล่าวเป็นเพราะนายท่านมัวร์รู้สึกเป็นกังวลเหลือเกินว่า การเตรียมการเช่นนี้จะทำให้ลูกคนโตรวมทั้งครอบครัวของเขาอาจก่อให้เกิดผลร้ายกับจัสมิน แต่เขาก็ไม่อยากล้มเลิกความตั้งใจเพราะเหตุนี้

เขารู้อย่างชัดเจนว่า ในการนำพาตระกูลมัวร์ให้ก้าวขึ้นไปอีกระดับหนึ่งนั้น สิ่งแรกที่เขาต้องทำก็คือ การแต่งตั้งจัสมินให้เป็นหัวหน้าครอบครัว

มันจะเป็นอะไรที่สมบูรณ์แบบมาก ถ้าชาร์ลีได้เป็นสามีของจัสมินแล้วเข้ามาเป็นคนของตระกูลมัวร์

ถ้าชาร์ลีไม่อยากเป็นลูกเขยแบบที่ไม่ได้แต่งงานกันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย ตราบใดที่เขาให้กำเนิดทายาท เด็กคนนั้นก็จะมีสายเลือดของตระกูลมัวร์ และไม่สำคัญเลยว่า เด็กคนนั้นจะใช้นามสกุลมัวร์หรือไม่ก็ตาม

นอกจากนี้ ถ้าชาร์ลีได้เป็นหลานเขยของเขา ก็จะเป็นประโยชน์ต่อตัวเขาด้วย

เมื่ออยู่ในวัยขนาดนี้ เงินทองไม่ใช่สิ่งสำคัญอันดับแรกอีกต่อไป แต่เป็นเรื่องของสุขภาพและอายุขัย

การแต่งตั้งให้จัสมินเป็นหัวหน้าครอบครัวนั้น เป็นเพียงหนึ่งในแผนการของเขาเท่านั้น

ความหวังสูงสุดของเขาก็คือ การได้ชาร์ลีมาเป็นสามีของจัสมิน

ชาร์ลีไม่รู้ว่านายท่านมัวร์ยังคงคิดที่จะให้เขาเป็นหลานเขย เขานึกว่านายท่านมัวร์เป็นห่วงถึงอนาคตของจัสมินหลังจากได้รับการแต่งตั้ง นายท่านมัวร์จึงอยากให้ชาร์ลีมาอยู่กับจัสมินให้มากขึ้น เพื่อจะได้คอยปกป้องเธอ