หากได้พบเจออีก ฉันอาจจะลืมเธอได้ นิยาย บท 247

พูดพลาง ฉันก็หยุดไปชั่วครู่หนึ่ง ยกมือขึ้นหยิบแก้วเก็บความร้อนของตัวเองขึ้นมา มองดูห่อยาต้มที่อยู่ด้านใน สายตาที่เคร่งขรึมและเด็ดขาด “ฉันประหลาดใจมาโดยตลอด ว่าเพราะอะไรครั้งนี้ที่มีประจำเดือนถึงได้เจ็บปวดเช่นนี้ จนกระทั่งเจ็บจนต้องเข้าโรงพยาบาล ถ้าฉันทายไม่ผิด นี้คือยาสมุนไพรจีนใช่ไหม?”

ฉันดื่มห่อยาต้มบำรุงพวกนั้นก็ประหลาดมากรสชาติเหมือนกับยาสมุนไพรของจีน ดังนั้นถึงแม้ว่าหลี่ฮุ้ยหรูจะแช่น้ำให้ฉันเป็นแก้วแรก เวลาที่ฉันดื่มก็รู้สึกประหลาดใจมาก แต่ก็ไม่ได้สงสัยมาก ถึงอย่างไรก็คนอื่นมีจิตใจที่ดีในการช่วยเหลือตัวเอง และรสชาติของห่อยาต้มบำรุงนั่นความจริงก็ไม่ได้ดีมาก และยาสมุนไพรจีนนี้ก็ไม่ถือว่ารสชาติเข้มข้น ดังนั้นฉันก็เลยไม่รู้

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะวันนี้หวางเจินลี่พูดกับฉันว่าเห็นห่อยาต้มของฉันอยู่ในตระกร้าถังขยะ ฉันก็ไม่อาจจะรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาได้

คาดเดาว่าหลี่ฮุ้ยหรูก็นึกไม่ถึง ถ้าเมื่อวานป้าแม่บ้านไม่ได้ใส่ใจ ลืมเอาขยะในนั้นไปทิ้ง ถ้าไม่ใช่สองเรื่องนี้มารวมกัน ฉันก็ยังไม่รู้จริงๆ คาดไม่ถึงว่าหลี่ฮุ้ยหรูจะวางแผนนี้ทำร้ายฉัน!

หลี่ฮุ้ยหรูถูกฉันมองจนท่วมตัวเริ่มเหน็บหนาว แต่เธอก็ยังไม่ยอมรับ “พี่ซูยุ่น คุณหมายความว่าอะไร หวังดีที่จะช่วยคุณแช่น้ำห่อยาต้ม แต่ทว่าคุณกับสงสัยฉัน คุณ——”

เธอพูดพลางก็ร้องไห้ออกมา ฉันเห็นว่าเธอยังไม่ยอมรับ ในใจก็ยิ่งจมดิ่งลงไป

และเวลานี้ ในห้องดื่มชาก็มีคนล้อมรอบเยอะขึ้น มีเสียงซุบซิบถกเถียงกัน แต่เสียงค่อนข้างมากที่กำลังพูดถึงฉัน

ถึงอย่างไรในเวลานี้ คนหนึ่งกำลังร้องไห้ คนหนึ่งกำลังสีหน้าเย็นชา

ผู้คนเคยชินกับการเห็นใจผู้ที่อ่อนแอ หลี่ฮุ้ยหรูกำลังร้องให้ ผู้คนจำนวนมากมีจิตใต้สำนึกรู้สึกว่าฉันกำลังรังแกเธอ

“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?!”

คาดเดาไม่ถึงว่าติงหยวนจะได้ยินเรื่องที่ทะเลาะกัน เดินออกมาจากด้านในห้องทำงาน

ผ่านไปไม่นาน คนของแผนกพวกเราก็เข้ามาแล้ว เซี่ยงฉิงเดินตรงมายืนอยู่ข้างกายฉัน มองไปที่หลี่ฮุ้ยหรูขมวดคิ้วขึ้น “หลี่ฮุ้ยหรูก่อเรื่องอะไรอีกล่ะ?”

ครั้งแรกก็ไม่คิดแล้ว ครั้งที่สองฉันก็อดไม่ได้แล้ว หลี่ฮุ้ยหรูกระทำเช่นนี้หลายครั้งหลายคราแล้ว ครั้งนี้ยังทำให้ฉันเข้าโรงพยาบาล ถ้าหากว่าฉันยังอดทนต่อไปอีก คาดเดาว่าจะทำให้หลี่ฮุ้ยหรูนึกว่าจะรังแกฉันได้ง่าย

ห้องดื่มชาไม่ได้อยู่ในแผนกของพวกเรา พอดีที่มันอยู่ตรงกลางบริษัท ช่วงเวลานี้ คนแผนกอื่นๆก็เข้ามาแล้ว

ฉันก็ไม่อยากจะพูดอะไรอีก นำโทรศัพท์มือถือส่งไปให้ติงหยวนดู “ฉันดื่มห่อยาต้มบำรุงร่างกายตลอด เมื่อวานในเวลาที่ฉันพูดคุยเรื่องโครงการกับหลี่เซี่ยง ฉันไม่ใช่เจ็บท้องจนต้องเข้าโรงพยาบาลเหรอ? ดังนั้นวันนี้เจินลี่พูดกับฉันว่าห่อยาต้มของฉันอยู่ในถังขยะ ฉันก็รู้สึกประหลาดใจ ดังนั้นวันนี้ในเวลาที่หลี่ฮุ้ยหรูเข้ามา ฉันก็ตั้งใจให้เธอนำห่อยาต้มไปแช่น้ำให้ฉัน ตัวเองก็เดินตามเธอเข้ามา ผลลัพธ์คือเป็นไปอย่างที่คิดพบว่าเธอเปลี่ยนห่อยาต้มของฉัน!”

“ฉันไม่ได้ทำ!”

ในเวลานี้ หลี่ฮุ้ยหรูยังปากแข็ง

ฉันขี้เกียจจะสนเธอ ก็พูดต่อไปให้จบ “เธอรู้ว่าไม่กี่วันนี้ฉันมีช่วงระยะเวลาที่มีประจำเดือน ฉันก็เคยพูดกับเธอแล้ว ช่วงระยะเวลาที่มีประจำเดือนฉันไม่สามารถจะกินของที่เย็นได้ ครั้งที่แล้วก็เป็นเพราะว่าฉันดื่มยาสมุนไพรจีนจนต้องเข้าโรงพยาบาล วันแรกที่ฉันดื่มห่อยาต้มก็รู้สึกว่าตัวเองดีขึ้นมาก ไม่มีเรื่องอะไร วันที่สองเพิ่งจะเริ่มเจ็บรุนแรง วันนี้ฉันเพิ่งจะพบว่า เธอเปลี่ยนห่อยาต้มของฉันเป็นสมุนไพรจีน!”

“หลี่ฮุ้ยหรูเธอนี่มัน——-”

ฉันเพิ่งจะพูดเสร็จ เซี่ยงฉิงก็ทนไม่ไหวแล้ว จ้องมองไปที่เธอต้องการจะลงมือ ฉันรีบยื่นมือไปดึงเธอเอาไว้