ยั่ว นิยาย บท 15

“จะทำอะไรเนี้ยคุณ” นิรารีบเอามือมาดึงชุดปิดขาขาวเนียนของตัวเองไว้อย่างเขินอาย

“เจ็บรึเปล่า” เสือถามก่อนจะทาบทับไปกับแผ่นหลังที่โก่งโค้งของเธอ ทั้งขยังขยับเอวยั่วเย้ากับบั้นท้ายงามงอนที่มีกางเกงในกั้นอยู่ เขาอยากจะกินเธอแล้วนะสิ

“คุณจะทำแบบนี้กับฉันอีกไม่ได้นะ เมื่อคืนฉันแค่เมา ไม่ใช่ว่าฉันจะยอมให้คุณทำเรื่องแบบนี้อีกแล้วนะ” นิราแผดเสียงดังลั่นพยายามขยับหนี แต่เสือกดสะโพกเธอไว้แน่น

“ทำยังไงถึงจะยอม ฉันหิวอะ หิวเธอ” เสือพูดไปตามความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนี้

เขาหิวเหรอ เธอก็หิว หิวมาก เธอไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อคืน ตอนที่นั่งจ้วงข้าวอย่างเร่งรีบก็โดนตามตัวไปทันที ทั้งที่กินได้นิดเดียว

“ฉันก็หิว อ๊ะ หิวข้าววว ฉันหิวข้าว” นิราบอกออกไปก่อนจะโดนเสือขยับเอวสอบใส่แรงๆ เธอจึงต้องตะโกนบอกเขาเสียงดังๆ ไอ้คนข้างหลังเธอนี่หื่นที่สุดเลย

“คุณ อ๊ะห์ ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยนะคะ ฉันหิว” นิราบอกเสียงอ่อน ถ้าเธอแข็งใส่เขา เขาต้องไม่ปล่อยเธอแน่

“จะกลับไปกินที่คอนโดไหม” เสือขยับตัวไปใกล้ แล้วก้มลงไปถามเธอที่เขากดให้โก่งโค้งกับโซฟา ยิ่งก้มลงจุดนั้นของเขายิ่งโดนตัวเธอมากขึ้น ยัยนี่ยั่วยวนชะมัด

“คุณขยับออกก่อน ฉันเหนื่อยนะ อยู่ท่านี้นานๆ มันเมื่อย คุณก็หัดเก็บอารมณ์บ้างสิโตแล้วนะ” นิราดุเสือที่ทำตัวเหมือนเด็ก อยากได้อะไรก็ต้องได้รึไง ตาบ้านี่

พรึ่บบ

“มาตกลงกันก่อน ถ้าถูกใจจะพาไปกินข้าว” เสืออุ้มเธอมาวางลงบนตัก ก่อนเขาจะเอนหลังไปกับโซฟา

“เราไม่มีอะไรต้องตกลง เราไม่ได้เป็นอะไรกัน พลาดก็คือพลาด ตอนนี้ฉันกินยาคุมแล้ว คุณไม่ต้องห่วง” นิราพูดเสียงเบา

“คิดว่ายานั่นจะได้ผลกี่เปอร์เซ็นต์กัน” เสือถามนิราด้วยใบหน้าจริงจัง พอต้องมาคุยเรื่องแบบนี้กลับไม่ได้ลำบากใจอย่างที่คิด

“……. ก็น่าจะ50/50” นิราไม่กล้าบอกไปมากกว่านี้ มันมีเคสที่ตั้งท้องทั้งที่กินยาคุมให้เห็นเยอะแยะ

“มาทำงานให้ฉันจนกว่าจะมั่นใจว่าไม่ได้ท้อง” เสือยื่นคำขาด

“แต่ฉัน….” นิราจะเลือกอะไรดีละ เธอมีทางเลือกอื่นอีกไหมเนี้ย อยู่กับเสือเธอเปลืองตัวมาก

“5 หมื่น กับงานเลขา แต่ถ้าอยากได้เพิ่ม ก็มานอนกับฉัน” เสือคิดว่าผู้หญิงทุกคนคงจะกระโจนเข้าใส่แน่ๆ ถ้ายื่นข้อเสนอแบบนี้ออกไป

“ลงไปรอหน้าบริษัท เดี๋ยวตามไป” เสือพูดจบก็เดินหนีเธอไปอีกทาง นิราจึงต้องลงไปรอเขาที่หน้าบริษัททันที

ในขณะที่ยืนรอ มีแต่คนมองเธออย่างสนใจโดยเฉพาะพวกผู้ชาย นิราแทบจะมุดหน้าไปกับพื้นดิน ไม่รู้คนพวกนั้นยิ้มอะไร คงจะล้อเลี้ยนผิวเธอแน่ๆ

“พนักงานใหม่เหรอครับ ไม่เคยเห็นเลย” ผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาทักนิรา ทั้งยังมองสำรวจเธอทั้งตัว ก่อนจะยิ้มกรุ่มกริ่ม

“ค่ะ” นิราตอบนิ่งๆ พลางหันหน้าไปทางอื่น จึงไม่เห็นว่าผู้ชายคนนั้นจับจ้องแต่ทรวงอกเธอ

“ชื่ออะไรครับ แผนกไหน ทำความรู้จักกันไว้ก็ดีนะ ผมรองผู้จัดการฝ่ายขาย” ผู้ชายคนนั้นยังชวนคุย

“บอกให้ลงมารอ ไม่ใช่ยืนอ่อย ไปเถอะหิวแล้ว” เสือพูดก่อนจะจับมือนิราออกไป ไม่สนใจผู้ชายที่ยิ้มเจือนๆ เมื่อเห็นหน้าเขา นี่เขาไม่ต่อยหน้ามันก็ดีแล้ว มันบังอาจมองเธอด้วยสายตาแบบเดียวกันกับเขา

“คุณนี่จิตใจปกติปะเนี้ย ฉันไม่ได้อ่อย ฉันยืนของฉันเฉยๆ เถอะ” นิราปวดหัวกับเจ้านายคนใหม่เหลือเกิน

“ไปกินที่คอนโดนะ สั่งไปแล้ว” เสือจับมือนิราเดินตามไป ไม่สนใจสายตาพนักงานทั้งหลาย ที่มองเขากับเธออย่างสนใจใคร่รู้ ว่าคนที่ท่านประธานลากไปด้วยเป็นใครกันแน่