ยั่ว นิยาย บท 21

“คุณเสือ นิราล้อเล่น” นิราบอกอย่างหวาดกลัว เพิ่งจะมานึกกลัวเขาก็วันนี้ ตลอดเวลาที่ทำงานกับเสือ เขาไม่เคยรุ่มร่ามกับเธอเลย แต่วันนี้เธอกลับนึกกลัวเขา กลัวสักอย่างของเขาที่ทำกับน้องสาวของเธอจนฉีกในครั้งแรกนั่น

“ฉันเพื่อนเล่นเหรอนิรา” เสือมองคนที่เอาแต่หนีไปอยู่อีกฝั่งของเตียง

“ไม่ใ่ช่ค่ะ แต่คุณเสือเป็นเจ้านาย มันน่าเกียจที่เราจะทำเรื่องแบบนั้นกัน” นิราเอาแต่วิ่งหนี เสือที่ไล่ตะครุบเหยื่อ

“ฉันก็บอกเธอทุกวันให้มาเป็นผู้หญิงของฉัน แต่เธอไม่เคยยอมไง” เสือหยุดเมื่อเริ่มเหนื่อย

“คุณเสือ นี่คุณเคยรักใครบ้างไหมเนี้ย” นิราละปวดหัวมากกว่าปวดใจ

คนๆ นี้เคยมีความรู้สึกรักบ้างไหม? รักที่แบบอยากให้ผู้หญิงคนนั้นเป็นของเขาคนเดียวหรือรักที่อยากเป็นผู้ชายคนเดียวของผู้หญิงคนรักอะ แต่น่าจะไม่เคยมี

“ไม่เคย ทำไม? เธอรักฉันรึไง” เสือถามนิ่งๆ เหนื่อยที่จะวิ่งตามเธอแล้ว

“คุณเสือโตเป็นควายแล้วนะ ต้องรู้จักรักและให้เกียรติคนอื่นบ้าง ไม่ใช่เห็นผู้หญิงเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์นะ” นิราได้ทีก็สอนคนตัวโตที่นั่งนิ่งทันที

“นิรา อย่าปากดี” เสือหันหน้ามาดุ นี่เขาเป็นเจ้านายหรือลูกเธอกันแน่

“นิราแค่อยากรู้ ว่าคุณเสือไม่เคยรักใคร หรือไม่คิดจะรักใครจริงๆ เลยเหรอคะ” นิรามีสีหน้าเศร้าลง

“อยากรู้ไปทำไม” เสือไม่เคยถูกใครถามแบบนี้มาก่อน เขาไม่ได้รักสนุก แต่ที่ทำกับผู้หญิงที่เข้าหาเขาพวกนั้น เขาก็ทำแค่กับคนที่ถูกใจ แม้จะมีหลายคนแต่เขาก็คิดว่ามันไม่ผิด เพราะพวกเธอก็พอใจในสิ่งที่เขามอบให้กันทุกคน

“เห้ออออ! ช่างคุณเสือละกัน แต่ระวังจะเสียใจเข้าสักวันนะคะ นิราจะไม่อยู่ 2-3 วันนะคะ ” เมื่อเขาไม่เข้าใจ ก็เหนื่อยที่จะพูด ทั้งชีวิตคุณเสือคงผ่านมาแต่แบบนี้ ผ่านมากับผู้หญิงที่มีสัมพันธ์กันแค่ทางกาย เธอเป็นแค่เลขา เลยไม่อยากพูดอะไรไปมากกว่านี้

“จะไปไหน” เสือถามขึ้นมาเสียงดัง นิราไม่เคยลางานไปไหนเลย เธอแทบจะขอทำโอที เสาร์ อาทิตย์ด้วยซ้ำ ไม่รู้จะเอาเงินไปทำอะไร ทั้งที่เงินเดือนตั้ง 5 หมื่น ค่าคอนโดเขาก็จ่ายล่วงหน้าให้เป็นปี แล้วยัยขี้เหนียวนี่จะลางานไปไหนอีก

“ไปรับน้องโอ้มาอยู่ด้วยค่ะ แม่บอกว่าตั้งแต่นิรามาน้องโอ้ซึมลงมากเลย นิราขออนุญาติเลี้ยงแมวในคอนโดนะคะ” นิราพูดยิ้มๆ เมื่อเอ่ยถึงแมวอ้วนของตัวเอง

“พิมไม่ชอบแมว” เสือบอกแค่นั้น พิมเป็นเพื่อนของเพื่อนเขา สนิทกันระดับนึง และเขารู้มาว่าเธอไม่ชอบแมว แล้วห้องนี้พิมเป็นเจ้าของ คงไม่ชอบใจนักถ้าจะให้นิราเอาแมวมาเลี้ยง

“อ่า จริงด้วย” นิราลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย เพราะเจ้พิมบอกให้เธออยู่ได้ตามสบาย แถมยังเก็บค่าเช่ากับเธอแค่ 4000 ทั้งที่คอนโดหรูขนาดนี้ ปล่อยเช่าให้คนอื่นคงได้ราคาแพงกว่านี้มาก

“แต่นิราคิดถึงน้องโอ้” นิราเป็นคนขี้เหงา เพราะเธอไม่ค่อยมีเพื่อน ตั้งแต่เด็กจนโตก็ใช้ชีวิตมาอย่างยากลำบาก เพราะพ่อทิ้งหนี้ไว้ให้ จนเธอกับแม่ต้องช่วยกันทำงานหามรุ่งหามค่ำแทบทุกวัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่ว