ยั่ว นิยาย บท 27

“นี่ค่ะกินซะ สงสาร” นิราวางขนมลงบนโต๊ะ ก่อนจะหยิบเอกสารของตัวเองไปทำต่อเงียบๆ โดยไม่สนใจคนที่สั่งให้มาทำงานในนี้อีกเลย

“เธอว่าเราจะกระตุ้นยอดขายรถล็อตนี้ยังไงดี” เสือถามนิราที่นั่งอยู่ห่างออกไปอย่างขอความเห็น รถรุ่นนี้ยังไม่เปิดตัวอย่างเป็นทางการ แต่เขาปล่อยโฆษณาออกไปก่อนหน้าแล้ว แต่ยอดสั่งซื้อก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นสักนิด

“คุณก็ลดราคาลงสิคะ ทุนทำรถแค่ไม่กี่แสน แต่ขายราคาหลักล้าน เอาเปรียบผู้บริโภคเยอะเกินไป ลดลงมาสักนิดก็ไม่ขาดทุน และอาจจะได้ยอดเพิ่มเยอะกว่าเดิมก็ได้นะ” นิราเงยหน้ามาบอกเสือ รถที่ผลิตล็อตนี้ทุนสูงเพราะเน้นแต่อะไหร่ที่มีคุณภาพ แต่มันก็ยังมีกำไร เมื่อเทียบกับราคาที่สูงกว่ารถทุกรุ่น ลดราคาลงมาอีกนิดก็ไม่ถึงกับขาดทุนหรอก

“อืม มีอะไรเสนออีกไหม” เสือเห็นด้วยกับเธอนะ ฝ่ายขายของบริษัทก็ตั้งราคาซะสูงเชียว

“คุณลองคิดเองบ้างสิคะ นี่ฉันเป็นเลขานะคะไม่ใช่ประธาน” อะไรๆ ก็ถามเลขา เงินเดือนก็เท่านั้น แล้วดูเอกสารที่ต้องทำให้ก่อนจะถึงมือประธานนี่สิ เยอะแยะมากมาย

“ฉันจ้างเธอมานะนิรา”

“ฉันก็ทำงานของฉันอยู่นี่ไงคะ งานพวกนั้นคนเป็นประธานกับพวกผู้บริหารต้องช่วยกันคิดนะคะ ไม่ใช่ฉัน”

“ฉันชอบความคิดเห็นของเธอ มันไม่เห็นแก่ผลประโยชน์ของบริษัทเลย แต่มันก็ตรงตามความต้องการของผู้บริโภค”

“จัดการยื่นเปลี่ยนราคาไปให้ฝ่ายการเงินปรับด้วยนะ งานเสร็จรึยัง จะพาไปเลือกชุด”

“ทำงานยังไม่ถึงชั่วโมงเลยนะคะ คุณนี้ก็ขยันอู้งานจังเลย” นิรายังไม่ได้เริ่มทำอะไรด้วยซ้ำ นี่ก็นั่งลงไม่ถึง10 นาที เสือก็เอาแต่ถามเธอ และก็ชวนออกไป ใช้เส้นขึ้นมาเป็นประธานป่ะเนี้ย งานการไม่อยากจะทำ

“งานพวกนั้นฉันทำเสร็จแล้ว ตอนเธอไม่อยู่ คงจะรอเธอกลับมาทำอยู่หรอกนะ ลาตั้ง5 วัน แค่เธอไปวันเดียวงานก็สุมเต็มโต๊ะแล้ว ทีหลังห้ามลา” เอกสารพวกนั้นเสือวางไว้เพื่อให้เธอนำไปคืนแต่ละแผนกนั่นแหละ เขาจัดการหมดแล้ว เหลือแค่งานที่กองอยู่บนโต๊ะเขาแค่นั้นที่เสือไม่ยอมทำ

“อ่า ขอบคุณค่ะที่ช่วยทำ” นิราเปิดดูเอกสารทั้งหมดเพื่อเช็คความเรียบร้อยอีกครั้ง และมันเป็นอย่างที่เสือพูด เอกสารทั้งหมดถูกเสือเซ็นและแก้ไขเรียบร้อยแล้ว ก็ดีที่รู้จักทำงานบ้าง

“ถ้าไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ก็ไปกันเถอะ อาจจะต้องเลือกหลายร้าน” ก็ไม่อยากควงใครไปงานสักเท่าไหร่หรอก แต่ถ้าควงไปก็ต้องทำให้คู่ควงของเขาดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้าง ไม่ใช่ไปแบบจืดชืดแบบนี้ คนได้นินทาแน่ๆ

นิราจึงต้องยอมเดินตามเสือไปขึ้นรถข้างล่าง ถ้ามันเกี่ยวกับงานเธอก็คงต้องทำให้ออกมาดีที่สุดนั่นแหละ ให้มันคุ้มกับเงินเดือนที่ได้รับ

เสือพานิรามาเลือกชุดที่ร้านประจำที่เคยพาเด็กๆ มา แม้จะไม่อยากทำกับเธอเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ แต่มันก็เลี่ยงไม่ได้ และถ้าให้ย้อนกลับไป เขาคงไม่ผูกมัดใครไว้ด้วยเงื่อนไขแบบนั้น

“คุณเสือพาใครมาอีกแล้วคะวันนี้” เจ้าของร้านพูดอย่างดีใจที่เห็นหน้าเสือ ลูกค้าที่กระเป๋าหนักที่สุดของร้านเธอ แต่ช่วงนี้เธอไม่เห็นเสือเลย รวมทั้งคนที่เขาควงด้วย ก็นึกว่าเสือคนนี้จะสิ้นลายซะแล้ว แต่คงจะไม่ใช่ เพราะวันนี้เขาก็ควงผู้หญิงเข้าร้านเธอเหมือนเคย

“เธอนี่ทำฉันขายหน้าตั้งแต่ยังไม่เริ่มงานเลี้ยงเลยนะ” เสือพูดจบก็จับมือนิรา เดินมาทางที่เจ้าของร้านเลือกชุดไว้รออยู่แล้ว ผู้หญิงที่เคยพามาถามหาแต่ชุดที่แพงที่สุด ยัยนี่กลับทำเขาขายหน้าด้วยการถามหาชุด 4-500 แต่เขาไม่ยักโกรธแฮะ ไม่รู้ทำไมถึงเอาแต่ขำไม่หยุด ยัยขี้เหนียวเอ้ย

“ไปลองชุดพวกนั้น อย่าดื้อนะ ถ้าไม่อยากถูกตีกลางร้านนี่” เสือก้มลงไปขู่เสียงเบาให้นิราได้ยินคนเดียว

“คุณนี่น่าจะชื่องูไม่ก็หมา ขู่เก่งที่สุด” นิราเดินไปหยิบชุดที่เจ้าของร้านนำมาให้ลอง ส่วนเสือได้แต่มองตามไปเงียบๆ ได้ยินแหละที่เธอด่าเมื่อกี้ แต่จะถือซะว่าไม่ได้ยินละกัน ขี้เกียจเถียงกับเธอ เถียงทีไรไม่เคยชนะ

นิราลองชุดด้วยความเหนื่อยใจ คือเธอลองมาจนจะหมดทั้งร้านแล้วมั้ง แต่ไม่ถูกใจคุณเสือสักนิด คนอะไรจะมาตรฐานสูงขนาดนั้น เธอว่าชุดมันก็สวยทุกชุดเลยนะ แต่เดินออกไปให้คุณเสือดูทีไร เขาก็เอาแต่ส่ายหน้าให้เธอ

“คุณเสือ นี่ชุดสุดท้ายแล้ว ถ้าไม่ถูกใจฉันก็จะไปด้วยเสื้อเชิ้ตกับกางเกงสแลคนั่นแหละ” นิราที่อยู่ในชุดเดรสเปิดไหล่เรียบหรู เดินออกมาด้วยใบหน้าหงุดหงิด ก่อนจะบอกเสือที่นั่งรออยู่ด้วยความฉุนเฉียว

“เอาชุดที่เธอลองทั้งหมดนะครับ ส่งไปที่อยู่นี่ ภายในวันนี้ ไปกันเถอะ เสร็จแล้ว” เสือหันไปบอกพนักงานพลางยื่นที่อยู่คอนโดให้ ก่อนจะเดินมาจับมือนิราที่ยังอยู่ในชุดราตรี เมื่อกี้แกล้งเธอสนุกดี เอาคืนที่เธอหยิกหัวนมเมื่อเช้าไงนิรา แค่ต้องลองเสื้อผ้าไม่กี่ชั่วโมงทำเป็นหงุดหงิด

“อะไรกันคุณ ฉันไม่ไปชุดนี้” นิราขืนตัวไว้ทันที ใครจะบ้าออกไปด้วยชุดราตรีแบบนี้กันละ อายเขาตายเลย หน้าก็ไม่ได้แต่ง แต่ดูชุดสิ อย่างหรูเลย

“ยังมีงานที่ต้องทำอีกนะ อย่าดื้อ” เสือพาเธอไปร้านข้างๆ ที่เป็นร้านเสริมสวย ก่อนจะจับเธอนั่งลงแล้วปล่อยให้ช่างจัดการกับนิราที่เอาแต่บ่นไม่หยุด ผู้หญิงนี่ขี้บ่นทุกคนเลยรึไงเนี้ย