ยั่ว นิยาย บท 28

นิราถูกช่างจับแต่งหน้าทำผมอยู่นานสองนาน ส่วนคนที่พาเธอมา เอาแต่นั่งตีหน้าเรียบเฉย ไม่สนใจสักนิดว่าเธอถูกช่างทำอะไรบ้าง ช่างก็มือหนักมากดึงจนเธอเจ็บหัวไปหมด และเธอจะไปเอาคืนคนที่ลากเธอมาแต่งหน้าทำผม ให้สาสมกับความเจ็บของเธอ

Truuu Truuuuu

“มีอะไร”

[พี่เสือจะไปงานเปิดตัวรถของ Sk ไหมครับ ผมกับเจนอาจจะไม่ได้ไป] เป็นนรสิงค์ที่โทรมา เสือทำแค่พ่นลมหายใจออกไปแรงๆ ถ้าสิงค์มันพูดกับเขาแบบนี้ คือมันจะไม่ไปนั่นแหละ ไม่รู้จะติดเมียอะไรนักหนา

“อืม เดี๋ยวไปกับนิรา แต่งานเปิดตัวรถพรุ่งนี้แกจะหนีงานไม่ได้นะ” เสือย้ำอีกครั้ง ก่อนจะกดวาง ถ้าไม่ใ่ช่ธุระสำคัญก็ไม่อยากคุยนานหรอก ขี้เกียจพูด แค่พูดกับยัยนิรานั่นก็เหนื่อยแล้ว

“เสร็จแล้วคุณ ไปจ่ายตังสิ” นิราเดินมาหยุดตรงหน้าเสือ เขาต้องจ่ายเพราะเขาเป็นคนลากเธอมา แพงขนาดนี้เธอจ่ายไม่ไหวหรอกนะ

เสือเดินไปจ่ายเงินเงียบๆ ไม่สนใจมองนิราด้วยซ้ำ ก็สวยอยู่หรอก แต่พูดกับเขาแต่ละทีนี่อยากจับตีก้น เมื่อก่อนยังเรียกคุณนะ แต่เดี๋ยวนี้ยัยนี่แทบจะโดดงับหัวเขาตลอดเวลา ไม่มีความเกรงใจอะไรเขาสักนิดเลย

เสือพานิรามาอยู่ในห้างขนาดใหญ่ ที่จัดงานเปิดตัวรถรุ่นใหม่ของ SK บริษัทที่จะเรียกว่ามิตรก็ไม่ใช่ คู่แข่งก็ไม่เชิง เพราะเขากับเจ้าของบริษัทได้ร่วมกันทำรถออกมา แต่ผลกำไรก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้บริหารแต่ละบริษัทเท่านั้นแหละ

“นี่ไม่ใช่รถของเรานี่คะ SK ที่ร่วมลงทุนเหรอคะ” นิราถามเสียงเบา เสือพาเธอมางานใหญ่แบบนี้ทั้งที่ไม่บอกอะไรเธอเลย เธอรู้สึกประหม่ากับสายตาคนรอบตัวที่จับตามองเธอกับเสือ

“เก่งนี่รู้จักSK ด้วย พามาดูงานไง ว่าบริษัทนี้เขาทำงานกันยังไง ศึกษาไว้นะเผื่อมีประโยชน์ เพราะต่อไปจะได้มาด้วยกันบ่อยๆ”

“พี่เสือจะมาทำไมไม่บอกคะ”

เสือกับนิราหันไปทางเสียงนั้นทันที ก่อนจะเห็นผู้หญิงแสนสวยคนหนึ่งเดินรีบๆ มาทางเธอกับเสือ ผู้หญิงที่นิราเคยเห็นเธอมาหาเสือบ่อยๆ มารีญา

“เป็นยังไงบ้างครับ ยอดขายดีขึ้นรึเปล่า” เสือถามคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนทันที ก่อนเธอจะรีบคล้องแขนของเสืออย่างเคยตัว

“เพราะได้พี่เสือช่วยเลยค่ะ ยอดขายพุ่งกระฉูดเลยและงานเปิดตัววันนี้ก็ไปได้ดีสุดๆ เลยละค่ะ ยอดจองรถก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นี่ยังไม่ถึงเวลาเปิดตัวรถด้วยซ้ำนะคะ” มารีญาพูดทั้งยังฉุดแขนเสือให้เดินตามเธอไป ก่อนจะพากันไปนั่งเก้าอี้ที่อยู่ในงาน

“เดี๋ยวจะโดนหนักกว่าเมื่อเช้า พาฉันมาแกงรึไงย่ะ” นิรามองเสือที่ไม่สนใจเธอเลยตั้งแต่ขึ้นรถมา เข้ามาถึงงานก็พูดในสิ่งที่ตัวเองอยากจะพูด แล้วก็ไปกับผู้หญิงคนอื่นง่ายๆ ใจง่ายที่สุดเลย

นิรามองคนที่คุยกันกระหนุงกระนิ่งอย่างไม่ใส่ใจ ทำไมเธอต้องแคร์ด้วยละ ไม่สนใจแล้ว นิราเดินไปสำรวจรอบงานอย่างสนใจ บางทีงานนี้อาจจะมีประโยชน์กับงานที่เธอทำอย่างที่เสือบอกก็ได้

“พี่เสือพาเลขามาแกล้งเหรอคะ” มารีญามองเสือยิ้มๆ พี่เสือไม่ค่อยควงใครมางานเปิดตัวอะไรแบบนี้นะ แต่นี่เธอเห็นพี่เสือเดินเข้างานมาพร้อมกับเลขา ถึงจะไม่ได้ควงแขน แต่เห็นได้ชัดเลยว่ามาด้วยกัน

“ฉันเป็นอะไรก็ได้หมดแหละคะ ถ้าคุณอยากให้เป็น แต่สิ่งที่ฉันอยากจะเป็นคุณไม่ต้องรู้หรอกค่ะ เพราะมันไม่เกี่ยวกับคุณสักนิด” นิรารู้ว่าคนข้างๆ มองเธอแบบไหน แล้วให้เธอเป็นอะไรของคุณเสือ ถึงบอกอะไรไปเธอก็คงไม่ฟัง และไม่คิดจะเชื่อด้วย

“หึ เกรดต่ำ” มัลลิกา รู้สึกแบบนั้นจริงๆ ยัยนี่ไม่คู่ควรจะยืนข้างเสือด้วยซ้ำ จึงเหยียดรอยยิ้มหวานๆ ให้คนข้างๆ ยอมรับว่ายัยนี่มีบางอย่างที่ตรงสเปกอดีตคู่หมั้นอย่างเสือ แต่ปากแบบนี้เสือไม่น่าจะชอบ อาจจะเก็บไว้แก้เบื่อเฉยๆ นั่นแหละ

“ขอบคุณค่ะ แต่เกรดฉัน 4.00 แทบจะทุกวิชาเลยนะคะ แถมตอนเรียนมหาลัยยังจบด้วยเกียรตินิยมอีก ฉันว่ามันก็ไม่ต่ำนะ”

“ฉันหมายถึงชนชั้นโลว์คลาส” มัลลิกาเป็นคนที่เพรียบพร้อมทั้งวงศ์ตระกูลและฐานะ เธอจึงเหมาะจะเป็นภรรยาในอนาคตของเสือที่สุด แต่เพราะเสือร้ายที่เป็นอดีตคู่หมั้นไม่รู้จักพอสักที เธอเลยเบื่อและขอถอนหมั้นไปเอง ถึงจะเสียดายแต่เธอเอาเขาไม่อยู่ และเธอก็ยังมีตัวเลือกอีกมากมายเข้าคิวให้เธอเลือก

“อาจจะจริงอย่างที่คุณว่า แต่ฉันว่า ฉันก็ไม่ได้ด้อยค่าขนาดนั้นนะคะ” ถึงคนตรงหน้าจะดูถูกเธอตั้งแต่ทีแรก แต่นิรายอมรับเลยว่าคนข้างๆ นี้วางตัวได้ดีมากๆ รอยยิ้มติดอยู่ใบหน้าเธอตลอดอย่างเป็นมิตร และคำพูดดั่งยาพิษนั่นก็ช่างร้ายกาจ

“จริงจังเหรอ ระวังจะเสียใจนะ” มัลลิกาไม่ได้จะมาหาเรื่อง แต่อยากรู้ว่าคนที่เสือควงมางานแบบนี้เป็นคนยังไง เมื่อก่อนเด็กๆ ของเสือ เวลาเจอเธอจะเอาแต่หลบอย่างหวาดกลัว แต่ยัยเด็กนี่กลับจิ้มขนมเข้าปากเฉยเลย มารยาทก็ไม่ค่อยจะมี แบบนี้ไม่น่ารอด เดี๋ยวเสือก็เบื่อ

“ฉันรู้ค่ะ สักวันฉันจะไปเอง” เธอรู้ตัวดี ว่าคงเป็นได้แค่เด็กคนนึงของคุณเสือนั่นแหละ และอีก 3 เดือนเธอก็ต้องไป ถึงจะรู้สึกอะไร สุดท้ายก็ต้องเสียใจอยู่ดี

“พยายามอีกนิดละกัน เสือก็ไม่ใช่คนใจร้าย” ดูก็รู้ว่าเด็กที่อายุน้อยกว่าตรงหน้า รักเสือเข้าให้แล้ว หลงเสน่ห์เสือก็เท่ากับเอาตัวไปเป็นเหยื่อให้เสือกินนั่นแหละ เสือไม่เคยคิดจะเก็บใครไว้ดูเล่นไปนานๆ หรอกนะ ก็แค่กิน กินอิ่มก็โยนเศษซากทิ้งนั่นแหละ