ยั่ว นิยาย บท 30

เสือปล่อยให้นิราหลับไปสักพัก ก่อนจะจับให้เธอนอนด้วยท่าที่สบาย จริงๆ เขาก็ชอบเธอนะ สองเดือนที่รู้จักกันมา ยัยนี่อารมณ์ไม่ปกติสักวัน เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แถมขี้บ่นอีกต่างหาก อยู่ด้วยแล้วต้องใช้สมองมากกว่าตอนใช้สมองทำงานซะอีก

“อย่าทำตัวเหมือนผู้หญิงคนอื่นก็พอ”

เสือพูดจบก็เดินไปอาบน้ำ ก่อนจะมานอนข้างๆ เธออีกครั้ง คิดว่าหมอนข้างแค่นี้จะกั้นเขาได้เหรอ คิดผิดแล้วละนิรา ถ้าเขาอยากจะกอดหรืออยากจะทำอะไรที่มากกว่านั้นเขาทำได้ทุกเมื่อ เพียงแต่เขาไม่อยากจะทำแค่นั้นเอง

งานเปิดตัวรถของบริษัทวันนั้น นิราไม่ได้ไปจริงๆ เพราะเธอเกิดปวดท้องประจำเดือนกระทันหัน คุณเสือก็เลยบังคับให้หยุดอยู่ที่ห้องไปอีกตั้งสองวัน คือมันก็เว่อไปปะ เธอกินยาก็หาย แทนที่จะเป็นเธอที่งอแงไม่อยากไปงาน กลับเป็นคุณเสือที่งอแงไม่ให้เธอไปซะเอง

“เป็นยังไงบ้าง” เสือแวะซื้อกับข้าวเข้ามาให้นิราที่คอนโด จริงๆว่าจะสั่งให้คนมาส่ง แต่วันนี้เขาว่าง จึงจะชวนเธอไปข้างนอกสักหน่อย อยู่แต่ในห้องคงจะเบื่อน่าดู

“มันหายตั้งแต่วันแรกแล้วไงค่ะ ปวดประจำเดือนนะคุณ ไม่ใช่มะเร็งจะได้เป็นนานขนาดนั้น”

“อืม ปากดีขนาดนี้คงหายจริงๆ นั่นแหละ ไปแต่งตัวซะสิ จะพาไปเที่ยว สงสารอะ พ่อแม่คงไม่เคยพาไปไหน”

“ฉันมีแค่แม่ ถึงแม่จะไม่มีเวลา แต่แม่ฉันก็เคยพาไปเที่ยวบ่อยๆ” นิราตอบเสียงเรียบ เวลาที่คนมาพูดถึงพ่อแม่ เธอจะรู้สึกเจ็บที่หัวใจทุกครั้ง และก็ไม่เคยเข้าใจว่าทำไม คนถึงชอบล้อเรื่องพ่อแม่เธอจังเลย

“แต่ที่ๆ ฉันจะพาไปมันพิเศษไง”

“มันมีไข่ดาวเหรอคุณ มันถึงพิเศษ ไปกับคุณเสือมันไม่มีอะไรพิเศษหรอก”

“ไม่ไปเหรอ มีของฟรีนะ”

“5 นาทีเจอกัน”

เสือละปวดหัว นี่เขาจะมีเมียหรือมีเด็กจริงๆ เด็กที่หมายถึงเด็กน้อยอะ อายุ25 แค่ร่างกายนั่นแหละ แต่นิสัยไม่ต่างจากเด็กสักนิดเลย พูดถึงของฟรีก็ทำหน้าระรื่นไปหาชุดใส่ ทั้งที่เมื่อกี้ยังตีหน้าตึงใส่เขาอยู่เลย

“อีก 1 นาที ช้ากว่านี้ไม่พาไปแล้ว”

“โอ้ยคุณ ช้าสักนาทีก็ไม่ได้เลยรึไง”

“ไม่ต้องแต่งหรอกหน้าอะ ไปแบบนั้นก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย”

นิราจึงต้องเดินหน้ามุยตามเสือไปอย่างขัดไม่ได้ เขาเตรียมตัวแล้วอะ ถ้าเธอช้าเธอก็อดไปอะสิ แค่จะเขียนคิ้วนิดเดียวก็ยังไม่ให้ทำ ไม่น่าจะต่อรองกับเขาตั้งแต่ทีแรก

“จะพาไปไหนอะ” นิราถามตอนที่ขึ้นมานั่งอยู่บนรถแล้วอย่างอยากรู้จุดหมายปลายทาง นิราไม่ยอมเรียกคุณเสืออีกเลยตั้งแต่วันนั้น ไม่รู้ทำไม เมื่อก่อนก็เคารพแหละ ในฐานะประธานผู้มากความสามารถ ตอนนี้เหรอ ก็เฉยอะๆ

“สยามโอเซียนเวิล”

“นี่คุณเห็นฉันเป็นเด็กจริงๆ สินะ” ทำไมต้องพาไปที่ๆ ผู้ปกครองพาลูกๆ หลานๆ ไปแบบนั้นละ เธอโตแล้วนะ แต่ก็ยังไม่เคยไปหรอก แอบตื่นเต้นนิดๆ ด้วย

“แล้ว จะไม่ไป”

“ไปสิ”

“ก็แค่นั้น ที่พารากอนมีงานเปิดตัวรถตอนเย็นอะ ดูปลาเสร็จแล้วจะพาไป”

เสือมองคนที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ ก่อนจะรีบหันหน้ากลับไปมองถนนต่อ ไม่ใช่ว่าหน้าสดเธอมันแย่ แต่พอไม่แต่งหน้ามันก็ดูแปลกตาดี แถมเวลาที่ยัยนั่นตื่นเต้นหรือดีใจ แก้มก็จะขึ้นสีแดงระเรื่อน่ามอง มันก็น่ามองกว่าสีของเครื่องสำอางที่เธอใช้นั่นแหละ