ยั่ว นิยาย บท 39

“แล้วคนที่เธอรักละ” คุณเสือนี่ขี้สงสัยจังเลย เธอยังไม่เคยไถ่ถามถึงผู้หญิงของเขาเลยนะ แม้จะอยากรู้ แต่เธอก็ไม่รู้ว่ามีสิทธิถามรึเปล่า

“คุณเสือไม่รู้จริงๆ เหรอคะ” นิราถามเสียงเบา นี่เขาโง่กว่าเธอแน่ๆ ถึงไม่รู้เลยว่าคนที่เธอรักคือใคร

“บอกมาให้ฉันชื่นใจสิ ว่าที่ฉันทำเพื่อเธอขนาดนี้ มันมีค่าพอให้เธอรักหรือเปล่า” เสือถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนจนนิราต้องหลบสายตาอย่างเขินอาย

“สิ่งที่คุณทำมันมีค่าหมดแหละค่ะ ผู้ชายอะไรขยันใช้เงินตัวเองที่สุด พอแล้วนะคะ ถ้าฉันไม่อยากได้คุณไม่ต้องให้ แต่ถ้าฉันเดือนร้อนฉันอาจจะต้องได้พึ่งคุณเสือในสักวัน ตอนนั้นคุณห้ามมาบ่นว่าฉันเกาะคุณนะคะ” นิราพยายามบ่ายเบี่ยงในสิ่งที่เสือถาม

“บ่นเสร็จแล้วก็ตอบคำถามสักที” เสือทำเสียงดุ เมื่อยัยนี่ขยันออกนอกโลกให้เขารอ เขาไม่ชอบอ้อมค้อม อยากได้ยินแค่สิ่งที่ถาม แต่ดูคำตอบที่ได้สิ

“อื้อ รักไงค่ะ” นิรามองนิ่งๆ ก่อนจะบอกออกไป ไม่ได้เบามากและไม่ได้ดังเช่นกัน

“เธอมันไม่มีความเป็นผู้หญิงเลย พูดดีๆ สิ อย่าให้ต้องตีก้นสอนนะนิรา ว่าควรพูดจากับว่าที่สามีแบบไหน” เสือไม่ได้ชอบบังคับ แต่บางทีก็อยากได้ยินคำพูดดีๆ บ้าง

“อย่านะคะคุณเสือ ฉันโตแล้วนะ จะมาตีก้นเป็นเด็กได้ไง” นิราจึงรีบอ้อนเหมือนเด็กๆ ทันที จนเสือมองอย่างอ่อนใจ ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก

“พรุ่งนี้จะพาไปทำธุระเรื่องนั้นให้เสร็จ แล้วค่อยติดต่อโรงบาลรักษาแม่เธออีกที ฉันทำดีขนาดนี้ไหนละรางวัล” เสือถามคนที่ไม่ยอมบอกรักเขาง่ายๆ ก่อนเธอจะหอมแก้มเขาเร็วๆ แล้วเดินไปนั่งที่เตียงกว้างของเขา

“แค่นั้นเหรอ ทำให้ตั้งมากมายได้หอม แค่นี้??” เสือมองนิรานิ่งๆ มันคุ้มกับการลงทุนไหมเนี้ย

“วันหลังไงคะ ง่วงแล้ว ฉันจะไปนอนกับแม่นะคะ” นิราแค่บอก ไม่ได้ขอความเห็น พูดจบเธอจึงเดินออกไปทันที เสือทำแค่มองนิราที่เดินจากไป ให้เวลาเธอได้อยู่กับแม่บ้าง เขาก็ไม่รู้ว่าเธอจะมีโอกาศได้อยู่กับแม่อีกนานแค่ไหน

บ่ายวันรุ่งขึ้น

นิราพาคุณเสือมาที่บ้านของทับทิมตอนบ่าย เพราะตอนเช้าคุณเสือให้เธอจัดการเอกสารที่เกี่ยวกับการกู้ยืมเงิน และเอกสารการรักษาแม่เธอให้พร้อม จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปอีกหลายวัน

เพราะไม่อยากให้แม่มาด้วย นิราจึงมากับคุณเสือแค่สองคน ตลอดทางที่มาไม่มีใครพูดอะไรเลย จนถึงบ้านหลังเล็กที่อยู่แถวปริมณฑล นิราจึงได้ลงจากรถไปยืนรอคุณเสือที่เป็นคนขับนิ่งๆ

“เธอไม่ได้บอกเขาใช่ไหม ว่าจะเอาเงินมาคืนวันนี้” เสือถามคนที่ลงจากรถมายืนข้างๆ ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่มีใครรู้ว่าเขากับเธอจะมาหาที่บ้านด้วยซ้ำ