ยั่ว นิยาย บท 50

วันนี้เสือนัดทุกคนมาเพื่อบอกข่าวดีนั่นแหละ ต่อไปนิราจะเป็นส่วนหนึ่งของ อัครโยธินกุล และลูกของเขากับเธอ จะเป็นทายาทคนแรกของตระกูล

“สวัสดีค่ะคุณแม่ คุณพ่อ” นิรายกมือไหว้คุณหญิงของบ้าน ก่อนจะยกมือไหว้อีกหนึ่งบุคคล ที่แม้จะไม่ค่อยได้เจอ แต่รู้ดีว่าท่านคือบิดาของคนที่เธอรัก

“ไหว้พระเถอะลูก สวัสดีคุณนิต มาๆ เข้าบ้านกันเถอะแดดร้อน เสือก็นัดกินข้าวอะไรตอนบ่ายๆ แบบนี้ คนเขากินอิ่มกันหมดแล้ว” คุณหญิงบ่นให้ลูกชายคนโต ที่เดินตามหลังเข้ามาในห้องรับรองแขก ก่อนทุกคนจะจับจองที่นั่งของตัวเองทันที

“เสือนัดกินตอนเย็นครับ แต่ที่มาถึงก่อนเวลา เพราะมีเรื่องจะให้คุณแม่ช่วยจัดการ” ไม่ต้องรอให้ใครถาม เสือก็เปิดประเด็นทันที ชักช้าไม่ได้ เดี๋ยวลูกเขาโตก่อนพอดี

“ผมจะจัดงานแต่งสินเดือนนะครับ”

“หาาาาาาาา” ทุกคนในบ้านที่นั่งอยู่แทบจะอุทานขึ้นพร้อมกัน รู้ว่าเสือเป็นคนใจร้อน แต่มันควรรีบขนาดนี้ไหม

“ไม่ต้องหา ช้าไม่ได้เดี๋ยวลูกผมโตก่อน คนจะนินทาเอาว่า พยัคฆ์ อัครโยธินกุล ทำผู้หญิงท้องก่อนแต่ง” เสือไม่ได้ยึดติดกับหน้าตาทางสังคมอยู่แล้ว แต่เขาห่วงนิรากับแม่ของเธอ

เพราะฐานะที่แตกต่างมันก็เป็นประเด็นให้คนนินทาเธอมากพออยู่แล้ว ถ้ามีคนรู้ว่าเธอท้องก่อนแต่ง คนในสังคมจะยิ่งนินทาเธอหนักกว่าเดิม และเขาก็ไม่ชอบนัก ถ้าคนรักของเขาต้องมาฟังขี้ปากชาวบ้านนินทา

“จริงเหรอนิว วันก่อนไม่เห็นบอกแม่” คุณหญิงถามนิราด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เด็กคนนี้แม้จะฐานะแตกต่าง แต่เธอก็เรียนรู้ทุกอย่างได้รวดเร็ว แม้จะดูรั้นในบางที แต่ก็ว่านอนสอนง่ายมากทีเดียว จนคุณหญิงอย่างเธอรู้สึกเอ็นดู

“นิวไม่กล้าบอกค่ะ” นิราพูดเสียงเบา วันก่อนเธอมาอยู่กับท่านทั้งวัน แต่เพราะกลัวท่านไม่ยอมรับ เลยยังไม่กล้าบอกใครทั้งนั้น

“กลัวเหรอลูก ไม่ต้องกลัวนะ ต่อไปนิวจะมาเป็นคนของอัครโยธินกุลแล้วนะ ไม่มีอะไรต้องกลัว ทุกคนพร้อมจะปกป้องนิวกับลูก รวมทั้งแม่ของนิวด้วย”

อัครโยธินเป็นแบบนี้เสมอมาจากรุ่นสู่รุ่น เพราะความดีที่สะสมมา คนรุ่นหลังจึงยังเป็นที่นับหน้าถือตาในวงสังคมอยู่เสมอ

“เอาตามนี้นะครับคุณแม่” เสือหันไปถามแม่ของนิราที่นั่งเงียบ ท่านจึงต้องพยักหน้าทั้งน้ำตา ครอบครัวนี้ช่างดีกับเธอและลูกสาวเธอเหลือเกิน

“เป็นเกียตริเหลือเกินค่ะ ที่คนจนๆ อย่างฉันกับลูกได้มาเจอกับคนที่นี่” แม่ของนิราถึงกับต้องหลั่งน้ำตาอย่างตื่นตัน ที่เธอได้รับแต่สิ่งดีๆ

“ครับต่อไปนิวจะไม่ใช่ นิรา ภิรมณ์พรรณ แล้วนะครับ” เสือบอกเสียงหนักแน่น ไม่ใช่ว่าชาติตระกูลเธอไม่ดี แต่เขามีสิ่งที่ดีกว่าจะมอบให้ ในฐานะอัครโยธินกุลอีกคน และเขาจะให้เธอกับลูกทั้งหมด

“นิรา ภิรมณ์พรรณ เหรอ นิรา นิรา” ธวัชชัย บิดาของเสือที่นั่งฟังเงียบๆ เอ่ยทวนชื่อที่เขาได้ยิน เขาได้ยินทุกคนเรียกเธอว่านิวมาตลอด เพิ่งจะเคยได้ยินชื่อและนามสกุลเธอครั้งแรก